B­l­u­e­S­k­y­,­ ­g­ü­v­e­n­l­i­ ­s­o­s­y­a­l­ ­a­ğ­ ­m­ı­?­

Konunun özüne geçmeden önce okuyucularımdan özür dilemek istiyorum. Bu hafta korku filmi önerisi olmayacak. Bende olmadığından değil. Güncel olaylar göz önüne alındığında bu konu hakkında yazmaya cesaret edemedim. Bu nedenle sizinle BlueSky hakkında konuşmayı tercih ediyorum.

Kuşların olmadığı mavi bir gökyüzü

Elon Musk Twitter’ı ele geçirdiğinden beri sosyal ağ çöktü. Birincisi, mali açıdan, çünkü 44 milyon dolara satın alındı, değeri sadece 8 oldu. Moderasyon ve tanıtım politikası reklamverenleri korkuttu. Saygınlığın garantisi olan ünlü mavi rozete gelince, eğer bu şekilde ifade edersek, onu herkes satın alabilir. Kullanıcı deneyimi de önemli ölçüde kötüleşti ve izleyici giderek yoksullaşıyor.

Popüler ve tanınan bir araçtan giderek vasatlaşan ve eleştirilen bir araca dönüştük. Sorun: Bir izleyici kitlesi oluşturduğunuzda, çok fazla tüy kaybetmeden nereye göç edebilirsiniz? Çünkü birçok insan için sorunun özü budur. İş modelinizin bir kısmı hedef kitleye dayalı olduğunda platformları değiştirmek önemsiz değildir. Bu oldukça somut riskler anlamına geliyor.

BlueSky bir çözüm olabilir. Şimdilik doğrudan platformdan erişim talep edebilen gazeteciler dışında davetiye koduna ihtiyaç duyuluyor. Bu strateji aptalca olmaktan uzaktır: Gazetecilerin başka yerlerde yeni bir izleyici kitlesi oluşturmasına ve platformun kötü şöhret kazanmasına olanak tanır. Ancak diğerleri için her zaman bir davet koduna ihtiyacınız vardır ve bu belki de platformun başarısının bir kısmını açıklamaktadır.

Mamut acısı

Bir süreliğine Mastodon, mikroblog sosyal ağ bölümünde Twitter’a güvenilir bir alternatifti. Bu uzun sürmedi ve ne yazık ki kütüphanecilerin kötü alışkanlıkları kolay kolay yok olmuyor. Biz teknoloji uzmanları ve daha da önemlisi kütüphaneciler, kafalarımıza basit bir şey koymalıyız: Kullanıcıların çoğunluğu, pasta fotoğraflarını yayınlamak için kullanacakları bir aracın işleyişini anlamak için saatler harcamak istemezler.

Bu entelektüel merak eksikliğine üzülebilir veya onunla yaşayabiliriz. Ancak büyümek ve büyümek istediğimizde mümkün olan en basit kullanıcı yaklaşım mekanizmalarına sahip olmamız gerekir. Örneğin, Arcadia’ya mali desteğin, banka havalesi mümkün olsa bile PayPal aracılığıyla yapılmasından üzüntü duyan bazı kütüphanecilerim var. PayPal’ı seçtiysem bunun nedeni basitliği ve itibarıdır. Herkes PayPal’ı en azından ismen biliyor. Neredeyse üç tıklamayla ödeme yapılır. Aynı şey bazı ücretsiz araçlar için de söylenebilir. Kesinlikle çok iyiler ama kullanıcı dokümantasyonu eksik olduğunda bunları kullanmak istemiyoruz.

Buna tamamen insani bir noktayı da ekleyelim: Mastodon’a varmak, her zaman dost canlısı ya da şefkatli olmayan, tartışmaları bazen gizemli olan ineklerin arasına girmek anlamına gelir. Moderasyon politikaları da her zaman hoş değildir. Sunucular arasındaki savaşlar, kendilerini ilgilendirmeyen bir savaş alanının ortasında bulmak istemeyen kullanıcıları korkutuyor. Bir bakıma Mastodon’a gelmek bazen istemediğiniz aktivist bir yaklaşımı benimsemeye zorlanmak anlamına geliyor. Unutmayalım ki insanlar sosyal ağa eğlenmek için de gidiyorlar. Ve eğer markalar, medya, profesyoneller Mastodon’a yatırım yapmadıysa, bunun nedeni de araç eksikliğidir. Gönderileri yerel olarak planlayamazsınız, çapraz gönderi araçları, Twitter API’sini kesmeden çok önce çalışmayı durdurdu ve herhangi bir istatistiksel araç yok.

Nostalji

Peki kullanıcıların Mastodon yerine BlueSky’ı tercih etmesinin nedeni nedir? 2010-2011 civarında Twitter’daysanız nedenini zaten biliyorsunuzdur. Fransız Twitter kullanıcıları bir lejyon değildi. Herkesin neredeyse herkesi tanıdığı oldukça mütevazı bir topluluktu. Zaten bazı ego savaşları vardı ama genel olarak arkadaşlarla bir partideymişiz gibi hissettim. Giriş filtrelendiğinden, orada bulunan insanlar oldukça benzerdir. Bundan üzüntü duyabiliriz. Yine de Jean-Kévin Okuma yazma bilmeyeni de, histerik Karen’ı da özlemiyoruz.

Kısacası bir balonun içindeyiz. Evet baloncukların kötü olduğunu biliyoruz. Ama özellikle şu son birkaç günde iyi iş çıkarıyorlar. Bu da yeni üslerde yeniden başlamayı mümkün kılabilir. Sorun bunun ne kadar süreceğidir. Giriş filtreli kaldığı sürece zararlılara karşı nispeten güvendeyiz. Ayrıca platform özel mesajlar veya mesaj planlama sistemi sunmuyor. Dolayısıyla markalar, özellikle istatistiksel bir izleme aracı bulunmadığından şimdilik arka planda kalacak. Medyaya gelince, BlueSky video sunmadığı için geride kalması da mümkün. Politikacılara ve aktivistlere ne olacak? Her ne kadar asıl işi bu olan birinden geliyor gibi görünse de, onun Twitter’da kalmasını istiyoruz. Onlar da niyet teşebbüsleriyle, baskınlarıyla, zulüm hezeyanlarıyla Twitter’ı mahvettiler.

Bunun bir süre daha süreceğini biliyoruz çünkü platformun ekonomik bir model bulması gerekecek. Unutmayalım: Bu hizmetlerin tamamı ticari hizmetlerdir. Mastodon’un merkezi olmayan ağlarının bile çalışması, en azından sunucuların ücretini ödemek için paraya ihtiyacı var. Kullanıcılar bunu biliyor. Ancak o zamana kadar bu balonun avantajlarından faydalanmalıyız.

Bu acı-tatlı köşe yazısını bir önleme mesajıyla bitirelim: Hiçbir şey sizi kendinize karşı hoş olmayan veya sert görüntüler veya yorumlar yapmaya zorlamaz. Pastaların, küçük kedilerin, ördeklerin fotoğraflarına bakmayı sevmek normaldir. Haberlerden kendinizi mahrum bırakma hakkına sahipsiniz.

Alternatifler üzerinde daha ileri gitmek için