Jeff Cardenas çekiyor MacBook’unu çıkardı. Apptronik’in kurucu ortağı ve CEO’su, Austin’deki girişimin yedi yıllık geçmişini anlatan bir slayt gösterisi yapmak istiyor. Gerçekten de, biraz bağlamsallaştırma gerektiriyor. Diğer birçok robotik firması gibi, şirket de ilk günlerinde hükümet sözleşmeleriyle beslendi.
Birincisi, NASA’nın insansı uzay robotunun ikinci tekrarı olan Valkyrie 2 idi. Genç şirket, bu sistemi hayata geçirmekle görevli birkaç kişiden biriydi. Bulmacaya katkısı, Apptronik’in kurucu ortağı ve baş bilim adamı Luis Sentis liderliğindeki Teksas Üniversitesi’ndeki İnsan Merkezli Robotlar laboratuvarında geliştirilen sıvı soğutmalı robotik aktüatörlerdi.
Sırada dış iskeletler vardı. “Demir adam kıyafetleri” pazarında olan Amerika Birleşik Devletleri Özel Harekat Komutanlığı (USSOCOM).
Görsel Kaynakları: Brian Isıtıcı
“[The]dış iskelet sıvı soğutmalıydı” diyor Cardenas. “Bunu yaparken çok şey öğrendik. Sistemin karmaşıklığı çok yüksekti. Ağırdı. Tüm aktüatörleri yeniden düzenledik. Ve sonra bir insansı robotun en basit versiyonunun ne olduğunu anlamaya başladık: mobil bir manipülatör. Silah üretimi için ödeme yapmak istemeyen lojistikte pek çok kişi bize yaklaşmaya başladı. İhtiyaç duydukları şey için fazla hassaslardı. İstedikleri, uygun fiyatlı bir robotik lojistik koldu.”
Yaklaşık 60 yıldır var olan endüstriyel silahlar, açık ara mızrağın ucu olmuştur. O zamanlar, Fanuc ve Kuka gibi üreticiler milimetrik doğruluk tasarladılar. Bu, üretim için gerekli olan ve çoğu lojistik işi için gereğinden fazla olan bir şeydir. Örneğin arabalara elektrik sistemleri kurmak, bir kutuyu a noktasından b noktasına taşımaktan çok daha fazla hassasiyet gerektirir.
Cardenas, “Pek çok insanın insansı robotlarda yaptığı şey, temelde onları, bizim uzun süredir endüstriyel robotik kollar yaptığımız gibi yapmaya çalışmaktır” diyor. “Apptronik’in ana fikirlerinden biri, bu robotları oluşturma yöntemimizin – 30 derecelik bir serbestlik sistemine sahip olduğunuzda – temelde farklı olmasıdır. İhtiyacımız olan şeyler farklı. İnsanların yanında güvende olmalarına ihtiyacımız var, etraflarında bulundukları çevreye karşı son derece sağlam olmalarına ihtiyacımız var. Yüksek enerji verimli olmalarına ihtiyacımız var. Optimize etmeye çalıştığımız yeni bir kısıtlama seti. Orada gördüğünüz tüm kolların aynı mimarisini almak [at Automate] ve bunun mantıklı olmadığını tahmin etmek. Bu, aktüatör başına yaklaşık üçte bir oranında daha az bileşene sahip olduğumuz, temelde farklı bir mimaridir ve montaj süresinin yaklaşık üçte birini alır.”
Görsel Kaynakları: Apptronik
Birkaç nedenden dolayı lojistik, Apptronik gibi bir şirketin iniş yapması için mantıklı bir yerdir. Herkes sonsuza kadar hükümet sözleşmeleriyle ayakta kalmak istemez. Son birkaç yılda, lojistik/yerine getirme, robotik alanındaki en sıcak kategori olarak yerini aldı. Araştırmadan ticari ürün dünyasına geçen sayısız diğer şirket gibi, şirket de yarattığı teknoloji için doğru pazar uygunluğunun var olup olmadığını belirlemek zorunda kaldı.
Cardenas, “Amaç insansıya ulaşmaktı” diyor. “İnsansı, bir nevi kutsal kâsedir. Muhtemelen başladığımızda tutarlı olan tek şey, ‘İnsansı şeyler yapma’ idi. Çok karmaşıklar.’ ”
İş yerindeki insansı robotların gerçek değeri hala açık bir soru. Ama en azından bunu soran sadece Apptronik değil. Tesla’nın çok duyurulan Optimus duyurusu, bir şeyleri gevşetti. Gizli modda faaliyet gösteren şirketler birdenbire kendi niyetlerini açıklamak zorunda hissettiler. 1X ve Figure gibi girişimler, ilerlemelerini farklı boyutlarda tartıştılar. Apptronik donanımıyla ortaklık kuran Sanctuary AI, şimdiden sistemlerin pilot uygulamasına başladı.
Apptronik, şimdiye kadar bir robotun iki yarısını gösterdi. Otonom bir mobil robota (AMR) monte edilebilen insansı bir robotun üst gövdesi olan Astra var. Diğer uçta, kelimenin tam anlamıyla tüm bacaklardan oluşan Draco var. Şirket bundan “ilk iki ayaklı” olarak bahsediyor ki bu doğru – ama gerçekte hepsi bu.
Doğaçlama slayt gösterimizin bir kısmı, Apptronik laboratuvarlarında dolaşan ince bacakların videoları. Görünüşünden Cassie hızlarına ulaşmadı, ancak sadece göz küresi bakıldığında, yürüyüş Tesla’nın son Optimus videolarında gösterdiğinden daha hızlı görünüyor. Birbirinden tamamen farklı görünen bu birkaç projeye baktıktan sonra netleşen şey, Apptronik’in en başından beri kendi tam insansı robotunu parça parça inşa ettiğidir.
Görsel Kaynakları: Apptronik
Cardenas, şirketin yaklaşık 40-50 kişiye ulaşana kadar varlığının çoğunu önyükleme yaptığını söylüyor. Bu yaz tam insansı sisteminin resmi olarak açıklanmasının ardından, bu yıl bir A Serisini keşfedecek. “Bütün bu yapı taşlarına sahibiz” diye ekliyor. “Birçoğu yineleniyor ve yeni fikirler deniyor. Önyüklemenin avantajı, buna uzun süredir inanmış olmamızdır. Valkyrie’den bir ekip olarak yaklaşık on yıldır bu işin içindeyiz.”
Şu anda şirket, piyasaya sürülmeden önce robotun temel işlevlerini yürütmek ve geliştirmek için çalışıyor. Anlaşılır bir şekilde, ürünü dünyaya göstermeden önce planlandığı gibi çalıştığını göstermek istiyor. Bu, Tesla’nın Optimus ile yaptıklarından oldukça farklı bir yaklaşım ve her şey plana göre giderse, firmayı bir sonraki büyük artışına taşıyacak.
Cardenas bana, bu yaz piyasaya sürmeyi planladığı sistem olan Apollo’nun hem çizimlerini hem de fotoğraflarını gösteriyor. Bunları burada paylaşamam, ancak tasarımın, Tesla, Figure ve OpenAI destekli 1X’in paylaşılan bir tasarlanmış dille render gösterdiğini bulan, tarif ettiğim türden yakınsak evrimi desteklediğini söyleyebilirim. Apollo, tek kelimeyle, bu sistemlerin herhangi birinden ve ondan önce gelen NASA Valkyrie robotundan daha dostça görünüyor.
Astra ile çok daha fazla tasarım özelliğini paylaşıyor. Aslında, onu eski tarz bir iMac’e benzeyen bir kafa ve yüzü oluşturan düğme gözler ve ekranın bir kombinasyonu ile çizgi film benzeri bir estetik olarak tanımlayacak kadar ileri gidebilirim. Depolar ve fabrika katları gibi yerlerde çalışmak üzere tasarlanmış bu sistemlerle çoğu insanın etkileşime girmeyeceği doğru olsa da, havalı görünmek adına uğursuzluğu kucaklamak gerekli değildir.
Bazı açılardan, genel amaçlı kısım insansı parçadan daha zordur. Bu, tamamen mobil ve eklemli bir iki ayaklı robot inşa etmenin hayal gücünün her yönüyle kolay olduğu anlamına gelmez, ancak özel ve genel amaçlar arasında büyük bir uçurum vardır. İkincisinin kesin tanımı, başka bir gün için bir konuşmadır, ancak çoğu kişi için etiket, anında tamamen uyarlanabilen bir sistemi tanımlar. Bazıları için bu, üçüncü taraf geliştiricilerin beceri oluşturması için bir API ve uygulama mağazası gibi bir şey anlamına gelir, ancak sistemlerin yine de çevrelerine uyum sağlaması gerekir. İdeal olarak, bir insanın yapabileceği her türlü görevi yapabilen bir makinedir.
Çoğu zaman, insanlar çok amaçlı sistemler olan geniş orta yolu fark etmekte başarısız olurlar. Şimdilik, burası içinde faaliyet göstermek için çok daha pragmatik bir yer. Tesla’nın tüm gün fabrikada çalışabilen, market alışverişinizi yapabilen ve eve gelip size akşam yemeği pişirebilen bir robot kavramı, onlarca yıllık bilim kurgu tarafından beslenen mevcut tuhaf beklentileri besliyor.
Cardenas, “Birden fazla şey yapmasını sağlamak için,” diyor, “hala erken günler, ancak bir kutuyu a noktasından b noktasına taşımak gibi basit şeyler yapabildiğimizde, on binlerce birimin olduğu yeterince uygulama var.” Bu uygulamalar için talepler değerinde. ”
Uzaydaki tüm işler gibi, bu konuşmalar da hâlâ son derece erken aşamalarda olduğumuza dair uyarıyı gerektiriyor. Çeviklik, bir depo ortamında insansı (veya en azından iki ayaklı) bir robotun etkinliğini kanıtlama açısından tartışmasız en ileri noktaya geldi. Ama onların bile kat edecekleri çok yol var.
Ne olursa olsun, önümüzdeki birkaç yıl, onlarca yıllık araştırmaların bu doruk noktalarının nereye gittiğine dair büyüleyici bir içgörü sunacak.