“­D­ü­r­ü­s­t­ ­o­l­m­a­k­ ­g­e­r­e­k­i­r­s­e­ ­b­u­ ­a­r­a­b­a­y­ı­ ­d­a­h­a­ ­i­y­i­ ­t­a­n­ı­d­ı­ğ­ı­m­ ­i­ç­i­n­ ­p­a­r­a­ ­v­e­r­m­e­y­i­ ­t­e­r­c­i­h­ ­e­d­e­r­i­m­.­ ­­V­e­s­t­a­­”­ ­ ­“­K­u­l­ü­p­ ­S­e­r­v­i­s­i­”­ ­H­a­v­a­l­ ­M­6­’­y­ı­ ­p­a­r­ç­a­l­a­r­a­ ­a­y­ı­r­d­ı­ ­v­e­ ­i­ç­i­n­d­e­ ­b­i­r­ç­o­k­ ­i­l­g­i­n­ç­ ­ş­e­y­ ­b­u­l­d­u­

Örneğin stepne yuvasının tabanına uygulanan sert ses yalıtımının kırılgan olduğu ortaya çıktı. İlginç olan, arabayı zaten uygulanmış ses yalıtımı ile boyamaları, çünkü altında bir astar tabakası keşfedildi, ancak boya yoktu. Genel olarak arkada neredeyse hiç ses yalıtımı yoktur.

Kapılarda amplifikatörler var (biri boru şeklinde, biri arkada, ikisi ön kapılarda) – ve bu iyi. Ön fren disklerinin havalandırmalı olması da iyidir. Ancak arka kirişin bir çift cıvatayla sabitlenmesine pek güvenilir denilemez. Tabanın altından geçen direk beni şaşırttı: arabanın arkasında basitçe kırılıyor ve takviye elemanına bağlanmıyor. Üstelik herhangi bir tıkaç bile sağlanmıyor: Rus kışı koşullarında, reaktifler ve tuz, hiçbir şey tarafından korunmayan böyle bir direk çok çabuk çürüyebilir. Krikonun takılacağı yerler de arabada orijinaldir: bunlar… cıvatalanmıştır.

“Dürüst olmak gerekirse bu arabayı daha iyi tanıdığım için Vesta’ya para vermeyi tercih ederim. Sonuçta Fransızlarla bir ortaklık vardı ve araba benim için bir teknisyen olarak az çok anlaşılır hale getirildi. Bu kadar [Haval M6] Harika görünüyor ama dürüst olmak gerekirse garajımda böyle bir şeyin olmasını kesinlikle istemiyorum.“, – Ilya Sviridov’u özetledi.