W­e­b­ ­V­a­k­f­ı­,­ ­k­ö­t­ü­ ­n­i­y­e­t­l­i­ ­w­e­b­ ­s­i­t­e­l­e­r­i­n­i­ ­s­o­n­s­u­z­a­ ­k­a­d­a­r­ ­ö­l­d­ü­r­m­e­k­ ­i­s­t­i­y­o­r­

W­e­b­ ­V­a­k­f­ı­,­ ­k­ö­t­ü­ ­n­i­y­e­t­l­i­ ­w­e­b­ ­s­i­t­e­l­e­r­i­n­i­ ­s­o­n­s­u­z­a­ ­k­a­d­a­r­ ­ö­l­d­ü­r­m­e­k­ ­i­s­t­i­y­o­r­

Web harika bir şey olsa da, aldatıcı tasarım seçimleri veya “karanlık desenler” yoluyla kullanıcılardan yararlanmak isteyenler var.

Web Vakfı’nın Teknik Politika Tasarım Laboratuvarı, aldatıcı uygulamalar yerine kullanılabilecek bir UX ve UI web sitesi oluşturucu araçları portföyü oluşturmak da dahil olmak üzere bu uygulamaları azaltmaya yardımcı olacak bazı fikirler üzerinde çalışıyor.

Proje, “Çevrimiçi yaptığımız her şey, kullandığımız araçların nasıl oluşturulduğundan etkileniyor” devletler. “Aldatıcı tasarım, tüketici özerkliğini veya seçimini gizleyen veya bozan ve karar verme sürecini değiştirebilen veya kullanıcıları normalde yapamayacakları eylemlerde bulunmaları için kandırabilen, kullanıcı arayüzlerinde yerleşik uygulamalardır. Bu zararlı tasarım olgusu ne yazık ki günümüzde yaygın.”

Karanlık desenler

Proje, “Önümüzdeki aylarda, bu uygulamaların en çok kimleri etkilediği ve özellikle en marjinal toplulukları nasıl etkiledikleri de dahil olmak üzere, karanlık kalıpların zararlarına dair kanıtlar toplayacağız” diyor.

TechCrunch konuştu Politika Tasarım Laboratuvarı’nda programı yöneten Kaushalya Gupta da dahil olmak üzere girişimin arkasındaki bazı kişilere, amacın web’e “insan merkezli tasarım” getirmek olduğunu söyleyenlere.

Proje, bazı fikirlerin ortaya çıkmasına yardımcı olmak için çeşitli farklı organizasyonları ve grupları bir araya getirecek. Nihai sonuç – umarım – biraz daha kullanıcı odaklı kararlar olmalıdır. Girişim, 200 konunun “aldatıcı tasarımlara” indirgenmesiyle binlerce kuruluşun anketinin ardından başlatıldı.

Analiz: Dikkat! Aldatma her yerde

Aldatıcı tasarımlar veya karanlık desenler web’in her yerinde. O kadar sık ​​oluyorlar ki, bir Twitter hesabı bile var, @karanlık desenleronları belgelemeye adanmıştır.

gibi gazeteler New York Times, örneğin, çevrimiçi başlatılan bir aboneliği iptal etmek için kullanıcıların gerçekten aramasını gerektirir. Amazon genellikle kullanıcıları Prime’a kaydolmaya zorlar. Hintli şirket Byju’s, ücretsiz görünen ancak olmayan abonelikler sunuyor. Adobe, abonelikleri iptal etmek için kullanıcılardan büyük ücretler alır.

Liste uzayıp gidiyor ve sonuçta kullanıcılar kaybediyor – genellikle parasal olarak.

Gidilecek uzun bir yol var ve belki de bu proje hiçbir şeye dönüşmeyecek, ancak gerçek çözümlerle birlikte sorunun giderek daha fazla tanınması kesinlikle doğru yönde atılmış bir adım.


Popular Articles

Latest Articles