J­ü­p­i­t­e­r­’­i­n­ ­m­a­n­y­e­t­o­s­f­e­r­i­ ­d­e­v­ ­p­a­r­ç­a­c­ı­k­ ­h­ı­z­l­a­n­d­ı­r­ı­c­ı­s­ı­ ­g­i­b­i­ ­d­a­v­r­a­n­ı­r­

J­ü­p­i­t­e­r­’­i­n­ ­m­a­n­y­e­t­o­s­f­e­r­i­ ­d­e­v­ ­p­a­r­ç­a­c­ı­k­ ­h­ı­z­l­a­n­d­ı­r­ı­c­ı­s­ı­ ­g­i­b­i­ ­d­a­v­r­a­n­ı­r­


Jüpiter, bazı önemli tuhaflıkları olan bir gezegendir. Çarpıcı bulut bantları ve Büyük Kırmızı Nokta’yı oluşturan muazzam fırtına da dahil olmak üzere görsel olarak ayırt edici görünümünün yanı sıra, X-ışınları yaydığı da bilinmektedir.

Ancak, ürettiği X-ışınlarının auroralarıyla ilgili olasılıkları vardır. 1992’de Jüpiter’in yanından geçen Ulysses misyonunun neden herhangi bir X-ışını tespit etmediği konusunda açık bir soru var. Şimdi, NASA’nın NuSTAR gözlemevini kullanan yeni bir makale, bu uzun vadeli gizemi çözdü.

Jüpiter’in güney yarım küresi, NASA’nın Juno görevinden alınan bu görüntüde gösterilmektedir. NASA’nın NuSTAR’ı tarafından yapılan yeni gözlemler, gezegenin her iki kutbuna yakın auroraların, hızlandırılmış parçacıklar Jüpiter’in atmosferiyle çarpıştığında üretilen yüksek enerjili X-ışınları yaydığını ortaya koyuyor. NASA/JPL-Caltech/SwRI/MSSS’nin izniyle sağlanan görüntülere dayalı olarak Kevin M. Gill (CC-BY) tarafından geliştirilmiş görüntü

NuSTAR, Chandra gibi diğer X-ışını gözlemevleri tarafından tipik olarak tespit edilen X-ışınlarından daha enerjik olan yüksek enerjili X-ışınlarını algılayan, 2012’de piyasaya sürülen uzay tabanlı bir X-ışını teleskopudur. Jüpiter’i NuSTAR ile araştıran araştırmacılar, Jüpiter’den şimdiye kadar tespit edilen en yüksek enerjili ışığı, gezegenin X-ışını auroralarından bile daha yüksek enerjiyi görebildiler.

Araştırmanın baş yazarı Kaya Mori, “Gezegenlerin NuSTAR’ın tespit ettiği aralıkta X-ışınları üretmesi oldukça zor” dedi. Beyan† “Ama Jüpiter’in muazzam bir manyetik alanı var ve çok hızlı dönüyor. Bu iki özellik, gezegenin manyetosferinin dev bir parçacık hızlandırıcı gibi davrandığı anlamına geliyor ve bu yüksek enerji emisyonlarını mümkün kılan da bu.”

Bu mekanizma, Ulysses misyonunun uçuş sırasında neden yüksek enerjili X-ışınları tespit etmediğini de açıklayabilir. Atmosferdeki elektronların etkileşimlerinin neden olduğu belirli türdeki emisyonlar, yalnızca belirli bir enerji düzeyinde parlaktır ve Ulysses’in fark edemeyeceği kadar zayıf olurdu.

Bu gizem çözülmüş olsa da, bu emisyonların nasıl oluştuğuna dair hala birçok soru var. “Bu emisyonların keşfi olayı kapatmıyor; yeni bir sayfa açıyor” diyor yazarlardan William Dunn. “Bu emisyonlar ve kaynakları hakkında hala çok fazla sorumuz var. Dönen manyetik alanların parçacıkları hızlandırabileceğini biliyoruz, ancak Jüpiter’de nasıl bu kadar yüksek hızlara ulaştıklarını tam olarak anlamıyoruz. Hangi temel süreçler doğal olarak böyle enerjik parçacıkları üretir?”

Araştırma dergide yayınlandı Doğa Astronomi†





Popular Articles

Latest Articles