Sanatçının güneşe yaklaşan Parker Solar Probe uzay aracı konsepti. Uzay aracından elde edilen veriler, şiddetli bir olayın, muhtemelen yüksek hızlı bir çarpışmanın veya gazlı bir patlamanın, benzersiz bir şekilde asteroit 3200 Phaethon’dan kaynaklanan Geminid meteor akıntısının oluşmasına yol açtığını gösteriyor. Bu içgörü, genellikle kuyruklu yıldız toz izlerinden oluşan tipik meteor yağmuru anlayışına meydan okuyor. Kredi bilgileri: NASA
Her kış Geminid meteorları Dünya’nın yanından geçerken gökyüzünü aydınlatır ve gece gökyüzündeki en yoğun meteor yağmurlarından birini üretir. Şimdi, NASA’nın Parker Solar Probe görevi, Şiddetli, yıkıcı bir olayın Geminidleri yarattığına dair yeni kanıtlar sağlıyor. Çoğu meteor yağmuru, buz ve tozdan oluşan kuyruklu yıldızlardan gelir. Bir kuyruklu yıldız Güneş’e yaklaştığında, buz buharlaşır ve kuyruklu yıldızın küçük parçalarını yerinden oynatarak bir toz izi oluşturarak gaz salar. Yavaş yavaş, bu tekrarlanan süreç, kuyruklu yıldızın yörüngesini, Dünya akıntıdan geçtiğinde bir meteor yağmuru oluşturan malzeme ile doldurur.
Yakın Dünya asteroit 3200 Phaethon. Kredi: Arecibo Gözlemevi/NASA/NSF Bununla birlikte, İkizler akıntısı, 3200 Phaethon adlı bir asteroitten (bir kaya ve metal yığını) kaynaklanıyor gibi görünüyor. Phaethon gibi asteroitler, tipik olarak kuyruklu yıldızlar gibi Güneş’in ısısından etkilenmezler, bu da bilim adamlarını Phaethon’un gece gökyüzündeki akışının oluşumuna neyin sebep olduğunu merak etmeye bırakıyor. “Asıl tuhaf olan, Phaethon’un bir asteroit olduğunu bilmemiz, ancak Güneş’in yanından geçerken, bir tür sıcaklık odaklı aktiviteye sahip gibi görünüyor. Araştırma uzmanı Jamey Szalay, “Çoğu asteroit bunu yapmaz” dedi.[{” attribute=””>Princeton University and co-author on the science paper, recently published in Planetary Science Journal.
The research builds on previous work by Szalay and several of his Parker Solar Probe mission colleagues to assemble a picture of the structure and behavior of the large cloud of dust that swirls through the innermost solar system. Taking advantage of Parker’s flight path – an orbit that swings it just millions of miles from the Sun, closer than any spacecraft in history – the scientists were able to get the best direct look yet at the dust grains shed from passing comets and asteroids. Built and operated by the Johns Hopkins Applied Physics Laboratory (APL) in Laurel, Maryland, Parker Solar Probe does not carry a dedicated dust counter that would give it accurate readings on grain mass, composition, speed, and direction. However, dust grains pelt the spacecraft along its path, and the high-speed impacts create unique electrical signals, or plasma clouds. These impact clouds produce unique electrical signals that are picked up by several sensors on the probe’s FIELDS instrument, which measures electric and magnetic fields near the Sun. Bilim adamları Geminid akıntısının kökeni hakkında bilgi edinmek için bu Parker verilerini üç olası oluşum senaryosunu modellemek için kullandılar ve ardından bu modelleri Dünya tabanlı gözlemlerden oluşturulan mevcut modellerle karşılaştırdılar. Şiddet içeren modellerin en çok Parker verileriyle tutarlı olduğunu buldular. Bu, diğer olasılıkların yanı sıra ani, güçlü bir olayın – başka bir cisimle yüksek hızlı çarpışma veya gaz patlaması gibi – Geminid akışını yaratmasının muhtemel olduğu anlamına gelir.
Parker Solar Probe, NASAGüneş-Dünya sisteminin yaşamı ve toplumu doğrudan etkileyen yönlerini keşfetmek için bir Yıldızla Yaşamak programı. Program, NASA’nın Bilim Misyon Müdürlüğü’nün Güneş Fiziği Bölümü için NASA’nın Goddard Uzay Uçuş Merkezi tarafından yönetilmektedir. APL, NASA için Parker Solar Probe görevini yönetiyor.
