D­a­h­a­ ­ö­n­c­e­ ­g­i­z­l­e­n­m­i­ş­ ­p­r­o­t­o­c­l­u­s­t­e­r­s­,­ ­g­a­l­a­k­s­i­ ­e­v­r­i­m­i­n­i­n­ ­y­e­n­i­ ­a­y­r­ı­n­t­ı­l­a­r­ı­n­ı­ ­o­r­t­a­y­a­ ­ç­ı­k­a­r­a­b­i­l­i­r­

En büyük gökada kümelerinden bazılarının ataları, gözlerden uzak bir yerde saklanıyor. Carnegie’den Andrew Newman liderliğindeki yeni çalışma, en aşırı galaktik ortamların öncülerini belirlemek için yeni bir teknik gösteriyor. Ekibin bulguları şurada yayınlandı: Doğa.

Hepimiz gibi, galaksiler de çevreleri tarafından şekillendirilir ve şekillendirilir. Bir galaksinin yaşam döngüsü üzerindeki çeşitli fiziksel etkilerin tam bir resmini elde etmek için, çevresel faktörlerin neden olduğu özelliklerin ortaya çıktıklarında ortaya çıkışını izlemek çok önemlidir.

Newman, “Galaksilerin renklerinin, kütlelerinin ve şekillerinin kozmik ortamlarına bağlı olduğunu uzun zamandır biliyorduk, ancak bu farklılıkların ne zaman ve nasıl ortaya çıktığı hakkında bilmediğimiz çok şey var.” Dedi.

Galaksi kümeleri, kozmostaki kendi yerçekimleriyle sınırlanmış en büyük yapılardır ve bazen binlerce galaksiyi içerirler. İlk kümeler olarak adlandırılan bu devasa galaktik ortamların öncülleri, kozmosta bilinen en eski yapılardan bazılarıdır ve bir galaksinin yaşam döngüsünün ilk aşamalarını incelemek için mükemmeldir.

Big Bang, evreni hızla genişleyen sıcak, bulanık bir parçacık çorbası olarak başlattı. Evrenin bazı bölgeleri diğerlerinden daha yoğundu ve zamanla, yerçekimi evrenin genişlemesini yenerek malzemenin içe doğru çökmesine neden olarak, sonunda gökada gruplarını veya kümelerini doğuracak yapı kümeleri oluşturdu.

Ancak ekip, bu protokol kümelerini tespit etmenin şaşırtıcı derecede zor olabileceğini keşfetti.

Bugüne kadar, çoğu önküme, alışılmadık derecede fazla sayıda uzak gökada içeren bölgeler için gökyüzünü arayarak bulundu. Carnegie’den Gwen Rudie, Guillermo Blanc, Mahdi Qezlou, Daniel Kelson, Alan Dressler ve Gözlemevi Direktörü John Mulchaey’den oluşan araştırma ekibi, protokolleri bulmak için yeni bir strateji uyguladı.

Yöntemlerinin anahtarı, önkümenin bir parçası olan galaksiler arası hidrojen gazının, içinden geçen ışığı absorbe etmesi ve önkümenin sınırlarının ötesinde, arkalarındaki galaksiler üzerinde bir tür gölge oluşturmasıdır. Ekip, bu tür gölgeleri gözlemlemek için Carnegie’nin Şili’deki Las Campanas Gözlemevi’ndeki Magellan teleskoplarını kullanarak, önkümelerin olası yerlerini belirleyebildi.

Newman, “Önkümelerin içinde en güçlü gölgeleri oluşturan bu kadar az gökada bulmak bizi çok şaşırttı, bu yüzden bu önkümeler daha önceki aramalarda gözden kaçırıldı” dedi.

Bulguları, gözden kaçan protokümelerin, farklı şekilde evrimleşmiş olması gereken görünmeyen galaksileri barındırdığını, bu da onları daha sönük ve dolayısıyla tespit edilmelerini zorlaştırdığını gösteriyor. Ekip, bu kayıp galaksileri bulmak ve olağandışı özelliklerini belirlemek için daha fazla araştırma yapmayı planlıyor.

Blanc, “Bu galaksilerin evrimsel yollarının, şu anda içinde yaşadıkları kümeler bir araya gelmeden çok önce, evrenin tarihinde bu kadar erken ayrılması ilginç” dedi.

Rudie şunları ekledi: “Bu çalışmadan çıkarılacak en önemli derslerden biri, uzaktaki evrenin haritasını çıkarırken birden fazla bakış açısını bir araya getirmenin önemli olduğudur; sadece bir teknik kullanmak yanıltıcı bir resim verebilir.”

Araştırmacılar, gelecekteki protocluster aramalarının bulgularını daha büyük bir popülasyona karşı test edebileceğini belirtti.