N­A­S­A­ ­B­i­l­i­m­ ­İ­n­s­a­n­l­a­r­ı­ ­5­0­ ­Y­a­ş­ı­n­d­a­k­i­ ­D­o­n­m­u­ş­ ­A­p­o­l­l­o­ ­1­7­ ­A­y­ ­Ö­r­n­e­k­l­e­r­i­n­i­ ­İ­n­c­e­l­e­m­e­y­e­ ­B­a­ş­l­a­d­ı­

N­A­S­A­ ­B­i­l­i­m­ ­İ­n­s­a­n­l­a­r­ı­ ­5­0­ ­Y­a­ş­ı­n­d­a­k­i­ ­D­o­n­m­u­ş­ ­A­p­o­l­l­o­ ­1­7­ ­A­y­ ­Ö­r­n­e­k­l­e­r­i­n­i­ ­İ­n­c­e­l­e­m­e­y­e­ ­B­a­ş­l­a­d­ı­


NASA’nın Houston’daki Johnson Uzay Merkezi’nde nitrojenle temizlenmiş bir torpido gözünde donmuş bir Apollo 17 örneği işleniyor. Örnek, Apollo Yeni Nesil Örnek Analiz Programı (ANGSA) programının bir parçası olarak incelenen birçok örnekten biridir. Kredi bilgileri: NASA/Robert Markowitz

Bilim adamları[{” attribute=””>NASA’s Goddard Space Flight Center in Greenbelt, Maryland, recently received samples of the lunar surface that have been carefully stored in a freezer at NASA’s Johnson Space Center in Houston since Apollo 17 astronauts returned them to Earth in December 1972.

This research is part of the Apollo Next Generation Sample Analysis Program, or ANGSA, an effort to study the samples returned from the Apollo Program in advance of the upcoming Artemis missions to the Moon’s South Pole.


NASA’nın Greenbelt, Maryland’deki Goddard Uzay Uçuş Merkezi’ndeki bilim adamları, Apollo 17 astronotlarının Aralık 1972’de onları Dünya’ya iade etmelerinden bu yana NASA’nın Houston’daki Johnson Uzay Merkezinde bir dondurucuda küratörlüğünde hazırlanan ay yüzeyinden örnekler aldılar. Kredi: NASA’nın Goddard Uzayı Uçuş Merkezi

Ancak, Johnson’dan Goddard’daki araştırmacılara ve ayrıca NASA’nın California Silikon Vadisi’ndeki Ames Araştırma Merkezi’ndeki, Washington DC’deki Deniz Araştırma Laboratuvarı’ndaki ve Arizona Üniversitesi, Tucson’daki araştırmacılara numune alma süreci çok daha zordu. sandığınızdan daha fazla. Bu, dört yıldan fazla bir süre önce NASA’dan Julie Mitchell ve Johnson’daki Artemis küratör ekibinin donmuş Apollo 17 örneklerini işlemek için bir tesis tasarlamaya ve güçlendirmeye başlamasıyla başlayan bir süreç. Bu yeni bir yaklaşımdı ve bilim adamları gelecekteki ay görevlerine uygulanabilecek bir teknik kullanmaktan heyecan duyuyorlardı.

Mitchell, “Buna 2018’in başlarında başladık ve bu noktaya gelmek için üstesinden gelmemiz gereken birçok teknik zorluk oldu” dedi. “Bu, gelecekteki soğuk numune işleme için bir tesis hazırlamak için bir uygulama çalışması olarak görüldü.”

Mitchell, “Bu işi yaparak, yalnızca Artemis’in keşfini kolaylaştırmakla kalmıyoruz, aynı zamanda gelecekteki numune dönüşünü ve güneş sisteminin geri kalanına insan keşfini de kolaylaştırıyoruz” dedi. “Bu malzemeleri toplama, güvenli bir şekilde eve getirme ve uzun vadede küratörlüğü yapma yeteneklerimizi geliştirerek bu küçük yolla katkıda bulunmaktan çok ayrıcalıklı hissediyorum.”

Tesis hazır olduğunda, Apollon numune küratörü Ryan Zeigler, Astromaterials Araştırma ve Keşif Bilimi (ARES) Bölümü Johnson’da ve ekibi, Mitchell’in ekibi tarafından, don nedeniyle azalan görünürlük ve nitrojenle temizlenmiş bir torpido gözünde kalın eldivenlerle çalışırken numuneleri manipüle etme zorlukları dahil, numuneleri işleme sırasında donmuş tutmak için tasarlanan benzersiz koşullara uyum sağlamak zorunda kaldı, bunların hepsi, eksi 4 derecede tutulan bir gömme dondurucunun içinde gerçekleşti. Fahrenhayt (eksi 20 C). Astronotlar potansiyel olarak Ay’ın Güney Kutbu’ndan buz örnekleri getirdikleri için örnekleri donmuş halde tutabilmek Artemis için önemli olacak.

Zeigler, “Yaptığımız her şey çok fazla lojistik ve çok fazla altyapı gerektiriyor, ancak soğuğu eklemek bunu çok daha zorlaştırıyor” dedi. Örnekleri soğukta işleyebilmek Artemis görevi için Apollo’dan daha önemli olacağından, bu Artemis için önemli bir öğrenme dersi. Bu çalışma bize öğrenilen bazı dersler ve Artemis için ileriye dönük iyi bir besleme sağlıyor.”

Dondurulmuş numuneler, ay numunesi işlemcisi Jeremy Kent tarafından Johnson’da işlendikten ve alt bölümlere ayrıldıktan sonra, numuneler daha sonra kuru buzlu bir soğutucuda ekspres kargoya verildi, hemen Goddard’da açıldı ve güvenli bir dondurucuda saklandı. Şu anda hazinelerle çalışan bilim adamları için, yaklaşık elli yıldır araştırılmamış örnekleri almak konusunda özel bir şey var.

ARES Bilim İnsanları Dondurulmuş Apollo 17 Örneklerini İşliyor

Üç ARES bilim adamı, donmuş Apollo 17 örneklerini, eksi 4 Fahrenheit (eksi 20 C) sıcaklıkta tutulan bir gömme dondurucuda işliyor. Laboratuvar önlüğünün altına, ısınmak için parka, eldiven ve şapka giyerler. Kredi bilgileri: NASA/Robert Markowitz

Araştırma bilimcisi Jamie Elsila, Astrobiyoloji Analitik Laboratuvarı Goddard’da, araştırma ve numune analizi için küçük, uçucu organik bileşiklerin çalışmasına odaklanıyor. Önceki araştırmalar, bazı ay örneklerinin içerdiğini gösterdi. amino asitler, Dünya’daki yaşam için gerekli olan. Ekibi, güneş sistemindeki kökenlerini ve dağılımlarını anlamak istiyor.

Elsila, “Ay topraklarındaki bazı amino asitlerin, formaldehit veya hidrojen siyanür gibi daha küçük, daha uçucu bileşikler olan öncü moleküllerden oluşmuş olabileceğini düşünüyoruz” dedi. “Araştırma hedefimiz, bu küçük organik uçucu bileşiklerin yanı sıra herhangi bir amino asidi belirlemek ve ölçmek ve verileri Ay’ın prebiyotik organik kimyasını anlamak için kullanmaktır.”

Goddard’daki Orta Atlantik Asil Gaz Araştırma Laboratuvarı’nın baş araştırmacısı Natalie Curran, örneklerin Ay’daki yaşamları boyunca deneyimlemiş olabilecekleri tarihi anlamaya odaklanıyor. Ay’ın yüzeyi sert bir ortamdır ve Dünya’nın aksine, onu uzaya maruz kalmaktan koruyacak bir atmosferi yoktur.

Curran, “Çalışmamız, bir örneğin kozmik ışınlara maruz kaldığı süreyi ölçmek için argon, helyum, neon ve ksenon gibi soy gazları kullanmamıza izin veriyor ve bu, o örneğin tarihini anlamamıza yardımcı olabilir” dedi. “Kozmik ışınlar, bir numunede olabilecek organik malzemeye zarar verebilir, bu nedenle süreyi anlamak, maruz kalmanın organik üzerindeki etkilerini belirlemeye yardımcı olur.”

Hem Elsila hem de Curran, donmuş ve donmamış ay örneklerine sahip. Bu numuneler Dünya’ya getirildiğinde, bir kısmı oda sıcaklığında, bir kısmı dondurularak iki grup arasında karşılaştırma yapılmasına izin verildi. Bilim adamları, organik içerikte farklılıklar olup olmadığını belirlemek için her iki numune grubunu da analiz edecekler. Farklı iyileştirme yöntemlerinin neden olduğu herhangi bir varyasyonu anlamak, Johnson’daki ARES ekibinin yapacaklarının bir parçası olan Artemis astronotları tarafından döndürülen örneklerin nasıl saklanacağı konusunda gelecekteki kararlar hakkında bilgi verebilir.

Elsila için, “Ay’daki örnekleri toplamak için harcanan tüm çalışmaları ve ardından bu zamanda analiz edebilmemiz için onları korumaya yönelik tüm öngörü ve özeni düşünmek çok güzel” dedi.

Curran’a gelince, “Bu örneklerin başka bir dünyadan nasıl geldiğini, ne kadar yol kat ettiklerini ve içlerinde korudukları güneş sistemi tarihini düşündüğünüzde, her zaman aklımı başımdan alıyor” diye ekledi.


Popular Articles

Latest Articles