Bugün bir yıldönümü var. Bir oyun konsolu için ve şimdi beş yıldır piyasada. Adını söylemeyeceğim çünkü kötü hissetmesini istemiyorum ama aradan geçen beş uzun yılın ardından hala ilk günden beri tam anlamıyla istediğim bazı temel özelliklere sahip değil. (Hayır, bir NeoGeo Color değil.)
Tabii ki, klasörler ve eShop müziği hakkında konuşuyorum. Umarım bu çok fazla ele vermez. (Hayır, bu bir Nokia N-Gage değil.) Klasörler, on yıldan uzun bir süredir birçok sistemde standart bir özellik olmuştur–Sony’nin PlayStation Vita’sında 2012’de vardı ve açıkçası dijital bilgisayarımı düzenlemekten utanç verici derecede gurur duydum. oyunları, sistemin şaşırtıcı derecede iyi Mortal Kombat portunu oynama lehine görmezden gelebileceğim temiz küçük ceplere.
Ve yine de bu diğer Beş yıldır genel halka satılan konsol (hayır, Amstrad GX4000 değil), oyunlarınızı organize etmek için etkili bir araç sunmuyor. Çok fazla oyununuz yoksa, hepsi orada ana ekranınızda oturuyor ve daha sonra yalnızca birkaç şekilde düzenlenebilen başka bir ekrana atılıyorlar, ancak daha iyi izlememe izin verecek klasörlere değil. onlardan. Üzgünüm Owlboy, belki bir gün TumbleSeed ve Fast RMX gibi şeyler için düzinelerce simgeyi geçtiğimde seninle oynarım.
Sonra satın alma deneyimi var. Geçmişte bu şirketin konsollarının online mağazasında gezinmeye keyifli bir müzik eşlik ediyordu. Şirketin platformlarından ikisinde çeşitli akılda kalıcı melodiler vardı ve eski sistem, tüm zamanların harika YouTube videoları.
Ama başka bir sistem daha var – Google’ın bana inandıracağı, beş yaşına giren ve “ahşap” yıldönümü olarak adlandırılan – müzik içermeyen. (Hayır, bu bir Sega 32X değil.) Bu neşesiz, müziksiz boşluktan kaçmak için istediğinizi olabildiğince çabuk bulmayı umarak, yine büyük bir organizasyon duygusu olmadan, oyundan sonra oyuna göz atıyorsunuz. Dükkanın ne kadar kötü çalıştığı göz önüne alındığında, belki de en iyisi konsolun daha fazla bir şey yapmaya çalışmamasıdır, ancak bir bossa nova ritminin tadını çıkarabilseydim, oyun sıralarının daha da yavaş yüklenmesine izin verirdim.
Ve işte buradayım, ilk kez bir hikaye yayınladıktan yıllar sonra, başka bir savunma yapmak için bu özelliklerin eklenmesini isteyen bir hikayem var. Sana adıyla hitap etmek istemiyorum çünkü bu benim tüm zamanların en sevdiğim oyun konsolu. (Hayır, Apple Bandai Pippin değil.) Size “Bintendo” ve sisteminize “Snitch” diyelim. Lütfen Bintendo, bu özellikleri Snitch’e getir. Bir sonraki büyük oyununuz olan Breadth of the Mild 2’nin iki kopyasını bile satın alacağıma söz veriyorum. Harika bir konsolu daha da geliştirin.
(Hayır, Epoch Kaset Vizyonu değil.)