Yer ekipleri gaz verdi NASAApollo’nun halefi uzay ajansının milyarlarca dolarlık Artemis programını başlatmayı umarak, Ay’ın etrafında ve geri dönüşünde mürettebatsız, altı haftalık bir test uçuşunda planlanan ilk lansmanı için yeni nesil roket gemisi.
32 katlı, iki aşamalı Uzay Fırlatma Sistemi (SLS) roketi ve Orion mürettebat kapsülü, Cape Canaveral, Florida’daki Kennedy Uzay Merkezi’nden sabah 8:33 EDT’de (1233 GMT) başlayan iki saatlik bir fırlatma aralığı sırasında patlatılacaktı.
Ancak, mühendisler çekirdek aşamadaki bazı termal koruma malzemelerindeki belirgin bir çatlağı incelerken ve roketin dört motorundan birinde ek bir sorunu giderirken, bu pencerenin içinde bir kalkış umutları söndü.
Adını antik Yunan mitolojisinde Apollon’un ikiz kardeşi olan tanrıçadan alan program, astronotları beş yıllık bir aradan sonra 2025 gibi erken bir tarihte aya döndürmeyi hedefliyor.
Ayrıca, insanları Mars’a gönderen daha da iddialı gelecek seferlere bir basamak taşı olarak uzun vadeli bir ay kolonisi kurmayı hedefliyor.
Artemis I olarak adlandırılan bir görev olan SLS-Orion’un ilk seferi, 5,75 milyon poundluk aracı adım adım ilerletmek ve tasarım sınırlarını daha önce zorlamak için tasarlandı. Ulusal Havacılık ve Uzay Dairesi astronot taşımayı güvenilir buluyor.
Dünyanın en güçlü, karmaşık roketi olarak faturalandırılan SLS, 1960’lar ve 70’lerin Apollo ay programı sırasında uçtuğu Satürn V’ten bu yana ABD uzay ajansının inşa ettiği en büyük yeni dikey fırlatma sistemini temsil ediyor.
Görev yönetim ekipleri, roketin yakıt depolarını birkaç yüz bin galonluk süper soğutulmuş sıvı oksijen ve sıvı hidrojen iticiyle doldurmaya başlama izni verdi.
NASA yetkilileri tarafından geçen hafta Pazartesi günkü lansman için potansiyel bir gösteri durdurucu olarak belirtilen bir konu, roket yakıtı sırasında yeni onarılan bir hidrojen hattı bağlantısının tutamadığına dair herhangi bir işaret olabilir. NASA yetkilileri Pazar günü, fırlatma rampası ekipmanında potansiyel, ancak küçük bir helyum sızıntısı gördüklerini söyledi.
NASA’ya göre Pazartesi sabahı, fırlatma penceresinin açılmasından yaklaşık iki saat önce, mühendisler roketin dört motorundan birini fırlatma için yapılandırmak için mücadele ettiler ve bir iç tank contasında tespit edilen don oluşumunu incelediler.
NASA, mühendislerin donun roketin yakıt tanklarını birbirine bağlayan bağlantılardan birindeki olası bir çatlaktan kaynaklandığından şüphelendiğini ancak çatlağın eklem yapısında değil köpük yalıtımında olduğunu belirledikten sonra bu sorunun çözüldüğünü söyledi.
Geri sayım saati herhangi bir nedenle durdurulursa, NASA yedek fırlatma tarihleri olarak 2 Eylül ve 5 Eylül’ü belirledi.
Aksi takdirde, Pazartesi günkü geri sayım, roketin dört ana R-25 motorunun ve onun ikiz katı roket güçlendiricilerinin 8,8 milyon poundluk itme gücü üretmek için ateşlenmesiyle sona ermeli, bu da Satürn V’in ürettiğinden yaklaşık yüzde 15 daha fazla itme kuvveti üreterek uzay aracını gökyüzüne doğru bir çizgi halinde gönderiyor.
Fırlatmadan yaklaşık 90 dakika sonra, roketin üst aşaması, Ay’ın 40.000 mil (64,374 km) ötesine yelken açmadan önce onu ay yüzeyinin 60 mil yakınına getiren 42 günlük bir uçuş için yörüngesinde Orion’u Dünya yörüngesinin dışına itecek. Toprak. Kapsülün 10 Ekim’de Pasifik’e sıçraması bekleniyor.
BU KEZ GEMİDE MANKENLER
Gemide hiçbir insan olmayacak olsa da, Orion, radyasyon seviyelerini ve gerçek hayattaki astronotların yaşayacağı diğer stresleri ölçmek için sensörlerle donatılmış üç – bir erkek ve iki kadın mankenden oluşan simüle edilmiş bir ekip taşıyacak.
Cape Canaveral çevresindeki kıyılarda toplanan binlerce seyirci, ellerinde dürbünle mevzilerini belirledi.
Görev için en önemli hedef, Orion’un ısı kalkanının, Ay yörüngesinden dönüşünde saatte 24.500 mil (39.429 km) veya ses hızının 32 katı hızla Dünya atmosferine çarptığı için yeniden giriş sırasında dayanıklılığını test etmektir – çok daha hızlı Düşük Dünya yörüngesinden dönen astronot kapsüllerinin daha yaygın yeniden girişlerinden daha fazla.
Isı kalkanı, kapsülün dışındaki sıcaklıkları yaklaşık 5.000 Fahrenheit’e (2.760 Santigrat) yükseltmesi beklenen yeniden giriş sürtünmesine dayanacak şekilde tasarlanmıştır.
Yıllarca süren gecikmeler ve milyarlarca dolarlık bütçe aşımları ile geliştirmede on yıldan fazla bir süredir, SLS-Orion uzay aracı şimdiye kadar tasarım, inşaat, test ve yer tesisleri dahil olmak üzere NASA’ya en az 37 milyar dolara mal oldu.
NASA şefi Bill Nelson programı uzay araştırmaları için bir nimet ve bir “ekonomik motor” olarak savundu, örneğin yalnızca 2019’da Artemis’in ticarette 14 milyar dolar ürettiğini ve 70.000 ABD işini desteklediğini belirtti.
Programın en büyük finansal yararlanıcıları arasında başlıca SLS ve Orion ana yüklenicileri – Boeing Co ve Lockheed Martin Corpsırasıyla.
1969’dan 1972’ye kadar inen altı insanlı Apollo görevi sırasında, on iki astronot ayda yürüdü, henüz insanları ay yüzeyine yerleştirmeyen tek uzay uçuşu.
Başarılı olursa, Artemis I, ilk mürettebatlı SLS-Orion görevinin yolunu açacaktır; 2024 gibi erken bir tarihte, Artemis II olarak adlandırılan ayın etrafında bir ileri geri uçuş, bir yıl veya daha sonra bir Artemis III yolculuğu tarafından takip edilecektir. ay yüzeyine.
Artemis III, SLS-Orion’u inşa edilecek ve uçurulacak bir dizi uzay aracıyla entegre eden çok daha yüksek bir derece veya karmaşıklık içerir. elon musk‘ın fırlatma şirketi SpaceX.
Bunlar arasında SpaceX’in halen geliştirilmekte olan kendi ağır hizmet Starship fırlatma ve aya iniş aracının yanı sıra inşa edilmesi gereken birkaç bileşen – bir yörünge yakıt deposu ve onu doldurmak için uzay tankerleri yer alıyor. Yeni ay yürüyüşü kıyafetleri bile tasarlanmayı bekliyor.
NASA’nın Müfettişlik General, geçen yıl, ilk Artemis III Ay’a inişin, ajansın 2025’in sonundaki hedef tarihinden iki ila üç yıl sonra gerçekleştirilme olasılığının daha yüksek olduğunu söyledi.
FacebookheyecanLinkedin