O­n­ ­m­i­l­y­o­n­l­a­r­c­a­ ­y­ı­l­d­ı­z­ı­n­ ­y­e­r­ ­a­l­d­ı­ğ­ı­ ­y­e­n­i­ ­k­a­t­a­l­o­g­ ­S­a­m­a­n­y­o­l­u­’­n­u­n­ ­k­i­m­y­a­s­a­l­ ­t­a­r­i­h­i­n­i­ ­o­r­t­a­y­a­ ­ç­ı­k­a­r­d­ı­

Notre Dame Üniversitesi araştırmacıları, Çin ve Avustralya’daki işbirlikçileriyle birlikte, Samanyolu Gökadası’ndaki elementlerin kimyasal tarihini deşifre etmek için kullanılabilecek 24 milyondan fazla yıldızdan oluşan yeni bir örnek katalog yayınladı.

Bu ay yayınlanan araştırma, Astrofizik Dergisi, Samanyolu’ndaki kabaca 240 milyar yıldızın yaklaşık yüzde birini temsil eder. Bu, Notre Dame’deki Grace-Rupley Fizik Profesörü Timothy Beers için bir dönüm noktasıdır ve kariyerinin çoğunu galaksinin oluşumunu ve kimyasal evrimini -galaktik arkeoloji adı verilen bir alan- deşifre etmek için daha büyük yıldız araştırmaları yapmakla ve planlamakla geçirmiştir. Araştırmacılar, demir gibi ağır metallerin bolluğunu anlamak için her yıldızdan gelen ışığı ölçmek için yeni bir yaklaşım kullandılar. Ayrıca mesafelerini, hareketlerini ve yaşlarını da ölçtüler.

Beers, “Tek tek yıldızların elemental bollukları, Samanyolu galaksisinin, Big Bang’den kısa bir süre sonra yıldız oluşturmaya başladığı zamandan günümüze kadarki kimyasal zenginleşmesini izliyor.” Dedi.

“Bu bilgiyi yıldız mesafeleri ve hareketleriyle birleştirmek, galaksideki hale ve disk popülasyonları gibi farklı bileşenlerin kökenini sınırlamamıza izin veriyor” diye devam etti. “Yaş tahminleri eklemek sürece bir ‘saat’ koyar, böylece tüm sürecin çok daha eksiksiz bir resmi çizilebilir.”

Beers ve işbirlikçileri tarafından yapılan önceki spektroskopik çalışma, hassas fotometrik ölçümlere dayalı olarak yeni yaklaşımı kalibre etmek için kullanılan on binlerce yıldız için bilgi sağladı. Son araştırma, metaliklik tahminlerini kalibre etmek için Avustralya SkyMapper Güney Araştırması ve Avrupa Gaia uydu misyonu ile elde edilen büyük fotometrik örnekleri kullandı.

Yakın zamana kadar, çok sayıda yıldız için demir gibi ağır metallerin içeriğinin doğru tahminlerini elde etmenin tek yolu, bu bilgiyi çıkarmak için analiz edilebilecek düşük ve orta çözünürlüklü spektrumları almaktı. Süreç uzun ve zahmetli oldu.

Bira en çok, en düşük metalikliğe sahip yıldızlarla (demir bolluğu güneşinkinin yüzde 1’inden daha az olan çok metalce fakir yıldızlarla) ilgilenir, çünkü bunlar evrenin tarihinin erken zamanlarında doğdular ve bu nedenle elementlerin kökenini ortaya çıkardılar. periyodik tablo. 1980’lerin başında, Beers çalışmaya başladığında, araştırmacılar sadece 20 kadar metal açısından çok fakir yıldız biliyorlardı. Bu yeni katalog, Beers’ın “gece göğünün fosilleri” olarak adlandırdığı şeylerin toplamını 500.000’in üzerine çıkarıyor.

Beers, 19 milyondan fazla cüce ve beş milyondan fazla dev yıldız içeren yeni kataloğun Samanyolu’nun çeşitli şekillerde nasıl oluştuğuna dair bilgileri geliştirmesinin beklendiğini söyledi. Bunlar, sarmal gökadaların yapısal bileşenleri olan gökada ince/kalın disklerin yapısının yanı sıra yıldız halesi adı verilen çoğu disk gökadasını çevreleyen yıldız popülasyonunun ve küresel kümelerin karakterize edilmesini içerir. Yıldız kataloğu, araştırmacıların, bozulmuş cüce gökadalardan ve küresel kümelerden geride kalan yıldızların izlerini tanımlamasına da yardımcı olacak.

Notre Dame Üniversitesi’nden Beers ve yüksek lisans öğrencisi Derek Shank’a ek olarak, diğer işbirlikçiler arasında Çin Yunnan Üniversitesi’nden baş yazar Yang Huang; Christian Wolf ve Christopher A. Onken, Avustralya Ulusal Üniversitesi; Young Sun Lee, Chungnam Ulusal Üniversitesi, Kore; Haibo Yuan, Pekin Normal Üniversitesi, Çin; Huawei Zhang, Pekin Üniversitesi, Çin; Chun Wang, Tianjin Normal Üniversitesi, Çin; ve Jianrong Shi ve Zhou Fan, Çin Bilimler Akademisi.