A­d­o­b­e­ ­F­i­r­e­f­l­y­ ­B­e­t­a­’­d­a­n­ ­ç­ı­k­t­ı­ ­v­e­ ­a­r­t­ı­k­ ­h­e­r­k­e­s­i­n­ ­k­u­l­l­a­n­ı­m­ı­n­a­ ­s­u­n­u­l­d­u­.­ ­ ­T­e­s­t­i­m­i­z­

Hepsi çok kolay, anında, büyük zaman tasarrufu ve yaratıcılığa destek avantajıyla. Adobe Firefly otomasyonuyla dijital görüntüler üzerinde çalışmak daha önce gördüğünüz hiçbir şeye benzemiyor. Ve şimdilik ücretsizdir. Ama aynı zamanda kısa ömürlü bir sihirdir. İlk otuz dakikalık kullanımda bizi saran şaşkınlığın ardından Firefly’ın sınırları çok geçmeden ortaya çıkıyor. Beta niteliğini doğruluyor.
Adobe Firefly’da (aslında Beta) henüz tamamlanmamış bir devrimin eşiğinde olma hissi var; ama elbette çok umut verici. Ve fotoğrafçılar, tasarımcılar ve pazarlamacılar için halihazırda birçok olası kullanım alanı mevcuttur. Veya hepimiz bir sunumun slaytlarıyla uğraşıyoruz.
Firefly’ın kullanıcının emriyle görüntüler oluşturmak için üretken yapay zekayı kullandığını hatırlayın. Ayrıca, her zaman doğal dilde yazabileceğimiz bir metin istemini (komutu) takip ederek bunları otomatik olarak değiştirebilir. Firefly birçok aracı entegre eder. İlk ikisi ve muhtemelen en önemlileri “metinden oluştur” ve “otomatik doldurma”dır. İlkinde, biraz OpenAI’nin Dall-E’sinde yaptığımız gibi, açıklamamıza dayalı bir görüntü oluşturuyoruz. Temel fark, Adobe’nin seçilmiş ve telif hakkı ihlali veya ayrımcı unsurlardan arındırılmış bir veritabanına güvenmesidir. “Cep telefonu olan kadınlar” ya da “sahildeki kadınlar” yazarsak hemen hemen her zaman Afrikalı kadınlar ortaya çıkacaktır. İsterseniz buna politik doğruluk paradoksları diyebilirsiniz. İnternette görüldüğü gibi Papa’nın (veya diğer ünlü şahsiyetlerin) yaratıcı görüntülerini oluşturabilmeyi de unutalım: Firefly yalnızca kurallara uygun fotoğrafları kullanır.
Hemen fark ettiğimiz olumlu bir şey, oluşturulan fotoğrafların çoğunun gerçekçiliğidir. Evet, hala çarpık yüzler ve her iki elinde altı parmağı olan, genellikle bir çalı gibi bükülmüş insanlar var. Ama şimdi vakaların azınlıkta oluyor. Ayrıca daha az gerçekçi ve daha sanatsal görüntüler, çizimler vb. isteyebiliriz ve bazen sonuç gerçekten çağrıştırıcı olur. Ancak fotografik gerçekçilik hâlâ tam olarak sağlanamamış gibi görünüyor.
Arayüz basittir ve birçok anlık seçeneğe sahiptir; Örneğin, oluşturulan görüntünün özelliklerini (örneğin fotoğraftan çizime) bir düğmeyle değiştirmek için.
Ancak bu durumda bile ilk “vay be” etkisinden sonra sınırlar fark edilir: Üretim üzerindeki kontrolümüz azalır; Gerçekten aklımızda olanı (ve bilgi isteminde belirttiklerimizi) oluşturmak zor ve bazen imkansızdır. Sonuçta Firefly, eğitim aldığı veri kümesinin sınırlarını takip ediyor. Birçok girişimde bulunmamız gerekiyor. Bir ipucu, istediğimiz tüm stilleri belirtmek ve aynı zamanda benzer sonuçları gösterme seçeneğini denemektir.
Alternatif yazılım Midjourney, fotogerçekçilik ve oluşturulabilecek içerik genişliği açısından öne çıkıyor ve Firefly’ın aksine, kullanıcı verileriyle (örneğin bir fotoğraf kitabı) eğitilmeye de olanak tanıyor. Ancak kesinlikle çok daha az kullanıcı dostudur ve Adobe araçlarıyla entegre değildir. Ve uygunsuz içerik veya telif hakkı için hiçbir filtre yoktur (Papa’nın yaratıcı versiyonları tam olarak Midjourney ile yapılmıştır).
Otomatik Doldurma, bir görüntüyü anında düzenlemenize olanak tanır. Herhangi biri, dolayısıyla Firefly’ın kendisi tarafından üretilen herhangi biri bile. Böylece yapay zekayla bir tane oluşturabilir ve ardından aynı araç içinde kalarak ona derinlemesine rötuş yapabiliriz. Çok konforlu.
Tek tıklamayla arka planı seçiyoruz, kaldırıyoruz, komut isteminde tanımladığımız bir şeyle değiştiriyoruz; aynı şekilde fotoğraftaki herhangi bir nesneyi ekleyebilir, seçtikten sonra değiştirebiliriz. Ateş böceği tek başına arka planı diğerlerinden ayırabilir ve nesneleri izole edebilir.
Hafife alınabilecek üçüncü bir özellik “metin efektleri”dir. Yazdığımız bir metnin grafiklerini çok özgürce değiştirebiliriz. Köpek seven bir arkadaşımıza tebrik kartı hazırlamak ister miyiz? İşte sevgili dört ayaklıların resimleriyle süslenmiş “en iyi dileklerimle” kelimesi. Ve evet, köpeğinizin spesifik cinsini de belirtebiliriz.
Adobe Firefly’ın (Beta) güçlü yönlerinden biri tasarımcılara ve yaratıcı profesyonellere zaman kazandırmasıdır. Tekrarlanan görevlerin otomatikleştirilmesi, tasarımcıların enerjilerini daha karmaşık ve yaratıcı görevlere odaklamalarına olanak tanır.
Zamandan tasarruf etmenin yanı sıra, çoklu tasarım seçenekleri sayesinde yaratıcılığı teşvik eden bir avantajdır. Zaten belirtilen veritabanı limitlerine rağmen. Bu bize aralarından seçim yapabileceğimiz belirli bir fikir yelpazesi sunar ve aklımıza gelmemiş olabilecek yeni yaratıcı yönleri keşfedebiliriz.
Ana sınırlama, Firefly’ın şu anda hala kaba bir araç olmasıdır. Tasarımın düzen, renk seçimleri veya tipografi gibi her yönünü hassaslaştırmamıza izin vermiyor. Bu, yaratımları üzerinde daha hassas kontrol isteyen tasarımcılar için bir sınırlama olabilir.
Göz önünde bulundurulması gereken diğer bir husus da uyumluluk sorunlarının olası varlığıdır. Bazı profesyoneller, tasarımcıların kullandığı diğer yazılım ve araçlarla uyumsuzluklar olduğunu bildirmektedir.
Ama belirtildiği gibi işin başındayız. Öyle ki, beta sürümünde olan Firefly artık ticari amaçlarla kullanılamıyor. Ürün yakında kalite, olanaklar ve işlevler açısından büyüyecek. Ve muhtemelen bir Adobe Creative aboneliği gerektirecektir. Ancak bir sınırlama uzun süre devam edecek: İnternet bağlantısı ihtiyacı. Kullanılan yapay zeka, normal bilgisayarlar için çok büyük bir bilgi işlem gücü gerektiriyor. Uzak ve vahşi sahillerde izole çalışmayı seven yaratıcılar için çok yazık. Kim bilir ne kadar süre daha tüm manuel aletleri kullanmak zorunda kalacaklar.