‘­F­l­a­s­h­d­a­n­c­e­’­ ­4­0­ ­Y­a­ş­ı­n­a­ ­G­i­r­i­y­o­r­:­ ­Y­ı­l­d­ı­z­l­a­r­,­ ­Y­a­p­ı­m­c­ı­ ­N­i­x­e­d­ ­N­u­d­i­t­y­,­ ­K­a­r­ı­ş­ı­k­ ­İ­n­c­e­l­e­m­e­l­e­r­ ­v­e­ ­T­r­e­n­d­ ­B­e­l­i­r­l­e­y­e­n­ ­M­o­d­a­ ­Ü­z­e­r­i­n­e­ ­D­ü­ş­ü­n­ü­y­o­r­

Flaş dans Beals’in omuzları açık sweatshirt’ünü taklit eden kadınların filmin imza görünümlerinden biri haline gelmesiyle moda trendlerini başlattı. Beals, daha önce film için erken bir gardırop provası sırasında kendi DIY kesimli sweatshirtünü yarattığını ve bunun karakterinin benzersiz terzilik seçimine ilham verdiğini hatırlıyor. Beals, bu önemli montaj hakkında, “Sweatshirtümü kurutucuda çok uzun süre bırakmıştım ve bu yüzden başımı delikten geçiremedim,” diyor. “Bu yüzden daha büyük yapmak için deliği kestim. Ve daha sonra [costume designer] Michael Kaplan onu daha havalı ve daha iyi hale getirdi.”

THR‘in incelemesi, filmin “sınırlayıcı, iyimser enerjisi ve sansasyonel dans sekanslarına” övgüde bulundu, ancak diğer eleştirmenler daha az etkilendi. Hala, Flaş dans 15 Nisan 1983’te piyasaya çıktığında 92,9 milyon dolar (bugün 280 milyon dolar) toplayarak yurt içinde yılın 3 numaralı unvanı haline geldiğinde hemen bir hit oldu. Irene Cara’nın “Flashdance… What a Feeling” şarkısıyla en iyi şarkı ödülü de dahil olmak üzere dört Oscar adaylığı kazandı.

Nouri, Rotten Tomatoes’da yüzde 35’lik bir onay derecesine sahip olan filme yönelik karışık eleştirel tepkileri hatırlıyor. Yine de, filmin seyirciyi bu kadar memnun etmesinden gurur duyuyor: “Eleştirmenler tarafından beğenilmedi ve bu, filmin ikonik hale gelmesi açısından gerçekten bir fark yaratmadı.” Ve Bruckheimer, “Bir yorumcu burayı zehirli atık çöplüğü olarak adlandırdı ve yaklaşık 20 yıl sonra tekrar ziyaret etti ve ‘Onu kaçırmışım’ dedi.”