Türkiye Cumhuriyeti'nin kuruluş felsefesinin temel taşlarından biri, milli egemenlik ilkesidir. Ancak, milli egemenlik ne demek? Bu makalede, milli egemenlik kavramını detaylı bir şekilde ele alacak ve Türkiye'nin milli egemenlik ilkesini nasıl benimsediğini inceleyeceğiz.
Milli egemenlik, bir ülkenin yönetiminin, o ülkenin vatandaşlarına ait olduğu ilkesidir. Bu ilkeye göre, devletin yönetimi ve karar alma süreçleri, halkın iradesine dayanmalıdır. Türkiye'de milli egemenlik ilkesi, 1920'de kurulan Türkiye Büyük Millet Meclisi'nin (TBMM) açılmasıyla somut bir şekilde hayata geçirildi. TBMM, Türk milletinin egemenliğini temsil eden yasama organı olarak kabul edilir.
Türkiye Cumhuriyeti'nin kurucusu Mustafa Kemal Atatürk, 1920'de TBMM'yi kurarak milli egemenliği sağladı. TBMM, Türk milletinin temsilcilerinin seçilerek oluşturduğu bir meclis olarak faaliyet gösterdi. Bu meclis, ulusal bağımsızlığın ve egemenliğin sembolü haline geldi.
Milli egemenlik kavramı genellikle demokrasi ile ilişkilendirilir. Demokrasi, halkın kendi kendisini yönetme ilkesidir ve milli egemenliğin bir uygulama biçimidir. Türkiye'de demokrasi, milli egemenlik ilkesi çerçevesinde işler. Vatandaşlar, seçimlerle temsilcilerini seçerek yönetimi belirlerler.
Türkiye'de düzenli olarak yapılan seçimler, milli egemenliğin bir yansımasıdır. Vatandaşlar, milletvekillerini seçerken doğrudan etki sahibi olurlar. Seçim sonuçları, halkın iradesini yansıtır ve bu nedenle milli egemenliğin en önemli göstergelerinden biridir.
Türkiye'nin milli egemenlik ilkesini güvence altına alan en temel belge, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'dır. Anayasa, vatandaşların temel haklarını ve özgürlüklerini korurken aynı zamanda devletin işleyişini düzenler. Anayasa, milli egemenliği ve demokrasiyi güçlendiren bir temel taş olarak kabul edilir.
Türkiye'de anayasa değişiklikleri, genellikle halk oylaması ile onaylanır. Bu da milli egemenliğin bir göstergesidir çünkü halk, anayasa değişikliklerini onaylama veya reddetme hakkına sahiptir.