A­h­m­e­t­ ­Ç­i­ğ­d­e­m­,­ ­Ü­m­i­t­ ­H­a­s­s­a­n­­ı­ ­a­n­l­a­t­t­ı­

A­h­m­e­t­ ­Ç­i­ğ­d­e­m­,­ ­Ü­m­i­t­ ­H­a­s­s­a­n­­ı­ ­a­n­l­a­t­t­ı­

Sosyolog Ahmet Çiğdem, tarihçi ve siyaset bilimci Prof. Dr. Ümit Hassan'ın vefatıyla ilgili kaleme aldığı yazısında Hassan'ın kişiliğini ve akademisyen yönünü anlattı.

Tarihçi ve siyaset bilimci Türk dünyasının en seçkin alimlerinden birisi olan Prof. Dr. Ümit Hassan, bir süredir YDU Hastanesi’nde tedavi görüyordu. 80 yaşındaki Hassan dün hayatını kaybetti.

Sosyolog Ahmet Çiğdem Prof. Dr. Ümit Hassan'ın vefatına ilişkin 'Ümit Hassan: Hoca, Rektör, Arkadaş' başlıklı bir yazı kalem aldı. Hassan'ın kişiliği ve akademik hayatına ilişkin yazan Çiğdem şu ifadeleri kullandı:

Ümit Hoca üslûbcu bir insandı; uzun cümlelerle konuşur, muradını hemen ifade etmez, biraz anlaşılmayı bekler, erteler ve kelimelerin hakkını verirdi. Bir keresinde, bir öğretim üyesi bana, “Hoca konuştuğunda lütfen yanımdan ayrılmayın, bana iltifat mı ediyor, hakaret mi ediyor anlamıyorum, belki siz yardımcı olursunuz” demişti. Hoca, oynayan bir insandı (homo ludens).

umit-hassan.jpg

Kederli günde, neşeli günde, oynamayı, azıcık abartmayı severdi, bunu olumsuz bir özellik olarak yahut olumsuz bir belirleme olarak almayın lütfen, tam tersine, oynayabilmek, sıradan, gündelik, olağan hayatın akışının üzerine çıkabilmeyi, ötesine gidebilmeyi, neşenin ve kederin içerisinde bunları mutlaklaştırmamak gerektiğini hatırlatan geçiciliğin izlerini görebilmeyi başarmak demektir. Oyun, Hoca’ya hayata tahammül etme imkânı sunuyordu. Birlikte gülebileceğimiz insan sayısı, birlikte ağladığımız insan sayısından daha az artık ve hayatımızın bir yere gitmediğinin en iyi işareti bu olsa gerektir.

...Hoca, elinde bir kağıt parçası, oynadığı müşterek bahisten kalma ücreti ödemek için kendisini arayan mahalle kabadayısı delikanlının “töre”yle ilgili tutumunu överek oradaki talebelerine anlatıyordur...

Yazının tamamını okumak için tıklayınız

Popular Articles

Latest Articles