Galatasaray - Balıkesirspor maçının kaleme alan Uğur Meleke, 3 gün önce vahşice öldürülen Özgecan Aslan'ın katillerine de ateş püskürdü.
Milliyet Gazetesi Yazarı Uğur Meleke, bugünkü köşe yazından G.Saray'nı 3-1'lik Balıkesirspor galibiyetini değerlendirdi.
Meleke ayrıca 3 gün önce vahşice öldürülen Üniversite öğrencisi Özgecan Aslan'ın katillerine de ateş püskürdü.
İşte Meleke'nin o yazısı:
7'nci dakika. Durum 0-0. Balıkesir, ilk kornerini kazandı. Gomes topun başına geldi, yumuşak bir orta yaptı ve top yan ağlarda kaldı.
22'nci dakika. Durum 1-0. Balıkesir ikinci kornerini kazandı. Gomes topun başına geldi, yumuşak bir orta yaptı ve top yine yan ağlarda kaldı!
İngiltere Premier Lig'de veya Peru üçüncü liginde, İspanya La Liga'da ya da Nijerya'da amatör kümede, böyle bir şeyi herhalde zor görürsünüz!
Misafir takım Balıkesir, lig sonuncusu. Deplasmanda kazanılan ilk iki korneri, yetenekli(!) diye devre arasında transfer edilmiş oyuncusu ciddiyesizce direkt yan ağlara atıyor. Pes! Geçen sezon bu takımın hücum yükünü çeken Muhammet ikinci ligde. Atakora ve Karikari İsveç'e bedavaya dönmüşler. Onların pozisyonuna Sercan, Gökhan, Zec, Isaac, Vargas, Vitor doldurulmuş. Bence hepsinin toplamı, bir tek Muhammet Reis katkısı etmiyor. Bu yüzden de Balıkesir daha şimdiden düşmüş gözüküyor.
Tabii ki terazinin Balıkesir kefesi yok hükmünde diye Galatasaray'ın performansını da yok saymamak gerek. Ben hâlâ Hamzaoğlu'nun sihirli bir iş yaptığını düşünmesem de ortada net bir matematik var: Prandelli'li 10 maç 19 puan. Prandelli'siz 10 maç 26 puan. Takım Hamzaoğlu ile namağlup ve zirve yarışında. Sneijder mutlu. Burak mutlu. Daha önce fiziken orda olup ruhen olmayan Emre, Yasin gibilerden verim alınmış. Antrenörlüğün yarısı insan yönetimi. Ve bu ülkede yerli oyuncular maalesef yalnızca tek bir dilden anlıyorlar. Hamza Hoca da o dili iyi konuşuyor.
Dil demişken... Üç gün önce hem Özge'nin hem de ulusun canına kıyan Allah'sız kitapsızları, izansız ahlaksızları da hatırlamak zorunda kalıyoruz ister istemez.
Dün her yerde olduğu gibi Arena'da da öfke, Arena'da da isyan vardı haklı olarak. Yalnız birçok mesele gibi bu meseleyi de sanki tek bir pencereye sıkıştırdık: Evet bu cinayet, kadına şiddet. Ama önce insana şiddet... Şiddeti çocuğa kadına adama, dinliye dinsize, siyaha beyaza indirgemeden lanetlemek gerek. İki dakika önce şiddete tepki gösteren tribünlerin, iki dakika sonra “vur kır parçala, bu maçı kazan” diline dönmesinde bir samimiyetsizlik yok mu sizce de?
Bir zamanlar o tribünde lig maçlarında duran “commandos” pankartının, Ş.Ligi maçlarında UEFA tarafından kaldırtılmasının altında da aynı neden var işte... Şiddetle mücadelede samimiyet. Şiddet diline, savaş diline tümüyle mukavemet. Bu mukavemette birleştiğimiz bir ülke dileğiyle. Hepimizin başı sağolsun.