Ülkemizde Karabükspor, Çaykur Rizespor, Akhisar Belediyespor ve Şanlıurfspor formaları giyen Lua Lua, futbolu olan aşkından bahsetti.
Yolu, ülkemizden de geçen Afrikalı yıldızlardan birisi o. İngiltere'de başlayan profesyonel kariyeri, çok duraklı bir yolculukla devam etti.
Adını arama motorlarına yazdığınızda Lomana LuaLua'nın 2016 yılı itibarıyla kariyerini noktaladığını görüyorsunuz. Ama o 37 yaşında hâlâ aşkla işini yapmaya devam ediyor. Hem de bizim için hiç de yabancı olmayan bir yer, Kıbrıs'ta, KKTC Süper Ligi'nde Merit Alsancak Yeşilova takımının formasını terletiyor.
Lua Lua'nın Fitbol Dergisi'ne yaptığı açıklamalar:
Futbola başladığı ilk yıllarda İngiltere'de yaşadığı tecrübelerini bahseden LuaLua, Bobby Robson ile hatıralarını anlatırken, “Keşke hayatta olsaydı ve onunla konuşabilseydiniz; Bobby Robson çok özel bir adamdı ve o benim hayatımı değiştirdi. Benim yeteneklerimi ve potansiyelimi ortaya çıkarmama yardım etti. Ben bu oyunu sadece eğlendiğim için, bu oyuna aşık olduğum için oynadım” ifadelerini kullandı.
“Tekniği ile oynayan futbolcuları değişime zorlayan hocalar, maalesef oyuncuların gelişimini durduruyor. Benim Newcastle'da Shearer gibi oynamamı istediler. Ama ben Shearer değildim. Portsmouth'ta olduğum gibi oynama şansını elde ettiğim için orada kaldım. Son yıllarda Türkiye'de Şenol Güneş'in Beşiktaş'la yakaladığı başarının arkasında bu var. Oyuncularına özgürlük tanıyor. Onlar da içlerindeki potansiyeli ortaya çıkarıyorlar. Fatih Terim de bunu yapıyor. Ama pek çok teknik direktör de antrenmanda senin sırtına bir yelek geçiriyor ve ne kadar koştuğuna bakıyor. Bu da yetenekli oyuncuların yetişmesine engel oluyor.”
“Ben Afrikalıyım. Biz hayatı ve eğlenmeyi seven insanlarız. Size bir şey söyleyeyim. Benim geldiğim yerde rakibi yenmekten ya da gol atmaktan daha önemli bir şey varsa o da rakibi çalımlamaktır. Bir defa çalımladın mı, geri dön ve bir daha çalımla. Belki sonra bir daha, bir daha… Herkes eğlenir, sen eğlenirsin, izleyenler eğlenir. Futbol zaten özünde bir eğlence değil midir? Ben de futbolu eğlenerek ve eğlendirerek oynamayı sevdim. Hâlâ da öyle oynuyorum.”
“Kıbrıs'ta futbol seviyesi, benim oynamaya alışık olduğum seviyenin altında olabilir ama ben burada çok mutluyum. Çünkü hâlâ kendim gibi oynayabiliyorum. Futbolu bırakmak gibi bir fikrim de yok. Ayaklarım beni taşımaya devam ettiği sürece futbol oynayacağım. Bir gün yataktan kalktığımda ayaklarım tutmuyorsa, o zaman bırakırım. Çünkü bu oyuna aşığım. Buffon, neden hâlâ bırakmadı? Eto'o neden hâlâ bırakmadı? Çünkü onlar da bu oyuna aşıklar. Ben de bırakmayacağım. Hayatta beni mutlu eden en önemli şey, futbol. Evde eşim mutsuz, keyifsiz olduğumu görünce bana futbol topu getiriyor. Böyle aşkla bağlı olduğum bir şeyi kolay bırakamam.”
