Anneler Günü, 20. yüzyılın başlarında Amerika Birleşik Devletleri'nde Anna Jarvis'in girişimiyle kutlanmaya başladı. İşte tüm dünyada resmiyet kazanan Anneler Günü'nün tarihçesi..
Anna Jarvis, günümüzde kutladığımız anneler gününün kurucusudur. Esasında bu uygulamayla dünyadaki tüm anneleri onurlandırmayı amaçlayan Jarvis, bir gün bir restoranda yemek yerken menüde anneler günü salatası adı verilen bir ürün gördü ve o an yaptığı hatanın farkına vardı.
Yaratıcılığında büyük payı olan anneler günü ticari hırsların kurmanı oluyordu. Anna Jarvis, bundan sonraki hayatını bu algıyı kırmak ve anneler gününü kaldırmak için harcadı.
Annelik kutlamaları, ana tanrıçalar Rhea ve Kybele’nin onuruna festivaller düzenleyen Antik Yunanlılara ve Romalılara kadar uzanıyor.
İşte Anneler Günü'nün gerçek hikayesi…
Yıllar evvel Amerika Birleşik Devletleri Virginia eyaletinde yaşayan Anna Jarvis isimli bir kadının 1905 yılında vefat eden annesi için her sene kutlama yapma isteğiyle ile birlikte doğmuştur. Söylenenlere bu kutlama ilk kez 1908 yılında 407 çocuk ve annenin bir araya gelmesiyle yapılmıştır.
O dönemde bu kutlama çok büyük bir ilgi gördü ve farklılık yarattı. Ve tarihler 1914 yılını gösterdiğinde ise bu dönem artık resmiyet kazandı. Yıllar sonra bunun bir ticarete dönüştüğünü anlayan Anna bununla ilgili birçok mücadele verdi davalar açtı fakat hepsi yanıtsız kaldı.
Bir başka söylentiye göre ise anneler günü; Yunan mitolojisindeki pek çok tanrı ve tanrıçanın annesi olan Rhea onuruna verdikleri yıllık ilkbahar festivali kutlamalarıyla başlandığı söylenir.
Antik Romalılar ilkbahar festivallerinde İsa’nı doğumundan 250 yıl önce ana tanrıça Kibele için anneler gününü kutlar ve onu anardı. Yakın dönemde ise ilk olarak Amerika Birleşik Devletlerinde kutlandı ve orada resmiyet kazandı. Ardından Anneler Günü bütün dünyada yankı uyandırdı.
1864’te doğan Jarvis, 13 çocuk doğuran bir annenin 10’uncu çocuğuydu. Ama ne yazık ki kardeşlerinden birçoğu ölmüştü. Hayatta kalan 4 çocuktan biri Anna’ydı.
Annesi Ann Maria Reeves Jarvis, Batı Virginia’lı savaş karşıt bir aktivist ve öğretmendi. Sağlık koşullarını iyileştirmek için kendini askerlerin hayatına adamıştı. Amerikan İç Savaşı’ndan sonra anneler için ‘Arkadaşlık Günü’ adı altında bir gün bulmuş ve bu günün barış, huzur ve seferberlik için mühim olduğunu söylemişti.
Anna’nın, annesi vefat ettikten sonra bu günden esinlenerek ‘Anneler Günü’nü ilan ettiği söylenir.
1876’da Ann Reeves Jarvis, 12 yaşındaki kızı Anna Jarvis’in de aralarında bulunduğu öğrencilerine bir sabah “Umuyorum ki bir gün birileri insanlığa yaptığı yardımlarından dolayı unutulmaz bir anneler gününde anılır” demişti. Anna, o günü asla unutmadı.
1905 yılı mayıs ayının ikinci pazar gününde annesini kaybettiğinde 41 yaşındaydı ve annesine yaşarken yeterince ilgi göstermediğini düşünüyor, çok üzülüyordu.
1907’de acısını dindirmek için arkadaşlarıyla birlikte mayıs ayının ikinci pazar günü, hayatta olan ya da olmayan tüm anneler için kutlama yapmaya karar verdi. 1 yıl sonra kutlamalar gitgide yaygınlaştı.
1908’de ilk Anneler Günü, Anna’nın annesinin 20 yıl öğretmenlik yaptığı kilisede düzenlenen etkinlikte 407 çocuk ve annelerin katılımıyla kutlandı. Gelenlere annesinin en sevdiği çiçek olan beyaz karanfil dağıtıldı.
Amerika Temsilciler Meclisi bu tarz özel günlerin devamının gelebileceği gerekçesiyle günü resmileştirmeyi reddetse de ABD Başkanı Woodrow Wilson 1914’te bugünü resmi ‘Anneler Günü’ olarak ilan etti.
Jarvis hiç evlenmedi ve çocuğu olmadı. Sadece bir kardeşinin, Josiah’ın çocuğu vardı.
Anneler Günü’nün zaman içinde ticari amaçlara alet edilmesinden Jarvis son derece rahatsızdı ve bununla savaşmak için aile servetini harcadı. Günden kâr gözetme peşinde olanlara karşı kampanyalar düzenledi.
Özellikle kafayı tebrik kartları şirketlerine, şekerlemecilere ve her mayıs ayında fiyatları tavan yapan çiçekçilere taktı. Sürekli “İşin içine giren para, masumiyeti öldürdü”, “Annelerin, bugünde onurlandırılmak yerine adı kirletiliyor” der, hayır kuruluşlarına bile güvenmezdi.
Karanfil, Javis’in annesinin en sevdiği çiçeklerdi. Bu yüzden günü temsil eden çiçek karanfildi. Jarvis’e göre beyaz karanfiller vefat eden anneleri, kırmızılarsa hayatta olanları temsil ediyordu. Tüm çocuklara “Onu bu günde mutlaka ziyaret edin, mektup yazın” derdi.
Tüm servetini bu ticarete dönüşmüş günü ortadan kaldırmak için harcadı. 1948 yılında ise beş parasız ve tek başına bir sanatoryumda öldü.
