Yaptığımız bir hatayı başkalarının yanındayken kabullenmekte güçlük çekebiliriz. İşte, başarısız görünmekten korkmamızın altında yatan nedenlerden bazıları…
Yanlış bir şey yaptığımızı bilmek, bazılarımız için büyük bir şey gibi görünmeyebilir. Gerçi bunu başka birinin önünde itiraf etmek bambaşka bir duruma dönüşebilir. Hatalarımızı inkar etmeye çalışarak tüm dramayı bile yaratabiliriz. İlginçtir ki, bu davranışın arkasında derin nedenler vardır.
Bu oldukça yaygın, ancak bazen acı verici konunun altında yatan nedenlere bir göz atmaya ne dersiniz? Kendinizin ve çevrenizdeki insanların ilişkilerini geliştirmelerine yardımcı olacağını düşündüğümüz sorunları keşfetmeye hazır olun!
Bir şeye derinden inandığımızda veya belirli bir konuyu önemsediğimizde, o konudaki duygularımızı kendimize saklamakta zorlanabiliriz. Ve bir başkası bizi karşıt görüşün doğru olduğuna ikna etmeye çalıştığında patlayabiliriz. Hata yaptığımızı bilsek bile karşı tarafın düşüncelerini kabul etmek o anda imkansız bir hal alabilir. Çünkü duygularımız mantığımızı tamamen ele geçirmiştir.
Her zaman haklı olan olmak, özgüvenimizi artırabilir ve hatta kendimizi daha güçlü hissetmemizi sağlayabilir. Diğer taraftan, özür dilemeyi bir zayıflık işareti olarak görebiliriz. Buna katkıda bulunabilecek bir başka hoş olmayan duygu da aşağılanma duygusudur. Gerçekte, üzgün olduğunuzu söylemek çok fazla cesaret ve içsel güç gerektirir.
Özellikle biraz yetkimiz varsa ve çok sayıda insandan sorumluysak, onların gözünde kendimizi değersiz göstermek istemeyiz. Bu durumda, hata yapmamıza veya hata yaptığımızı göstermemize izin veremeyiz, aksi takdirde bulunduğumuz liderlik rolü için uygun olmayabiliriz. Ama gerçekte, insanlar hatalarını reddeden bir lidere olan saygısını kaybedebilir. Hata yaptığını kabul eden bir lider ise, başarı odaklı çalıştığını gösterir ve insanlar tarafından takdir edilir.
Bazı insanlar basit mantığa inandıkları için hatalarını inkar etmeye devam eder. Yanlış bir şey yaptığınızı kabul etmiyorsanız, bunun için herhangi bir sorumluluk almanıza gerek yoktur. Eylemlerinin neden olabileceği sonuçlardan korkabilirler. Bu yüzden gördükleri tek seçenek, onu bu şekilde saklamak ve en iyisini ummaktır.
Bazı durumlarda kişisel çıkarlar ve egolar her şeyin önüne geçer. Hatalı olduğumuzun ve eylemlerimizin birini incitmiş olabileceğinin farkında olabiliriz. Ama aynı zamanda, tuhaf bir ilke yüzünden bunu kabul etme düşüncesine bile katlanamıyoruz: Teslim olan ilk kişi olmak istemiyoruz. Bunun yerine, onların suçu olmasa bile, önce diğer kişinin pes etmesini ve özür dilemesini beklemeyi tercih ederiz.
Toplumumuz bazen bizi her şeyde mükemmel olmaya zorlayabilir: görünüşümüzde, seçimlerimizde ve görüşlerimizde. Bu düşünce, kendi hatalarımızı kabul etmenin kendimizi güvensiz hissetmemize neden olabileceği noktaya kadar zihnimizde sıkışıp kalabilir. Bu, inatçı olduğumuz ve onların önünde kusursuz görünmek için her şeyi yapmaya çalışabileceğimiz için çevremizdeki insanları da etkiler.