Bedhah, başkalarının kötülüğünü isteyen kimselere denir.
Arapçadan türetilen, beddua anlamına da gelen bedhah, kötü ruhlu ve iyi niyetli olmayandır.
Eski Osmanlıcada ve divan edebiyatında da bedhah karşımıza çıkıyor. Özellikle divan şairlerinin gazellerinde ve kasidelerinde rastlıyoruz. Çevresindeki insanların kötülüğü için çabalayan ve buna sevinen bedhahlar, kötülük avcılarıdır.