Mürekkep yalamak; okumuş, bilmiş ilim irfan sahibi kimseler için kullanılır.
Yazı yazmakta kullanılan mürekkep boyası eskiden bezir isinden yapılırdı. Bu mürekkeple yazılan yazıdaki hatalı yazıyı düzeltmek için eskiden kitabı elle yazanlar, serçe parmağının ucunu dilleriyle ıslatarak hatalı harf, kelime ve cümle üzerine sürerlerdi.
Yazı ustası, serçe parmağına bulaşan mürekkebi ister istemez diline bulaştırır, böylece mürekkebi yalamış olurdu. Islanan mürekkep, bezir isinden yapıldığı için suda çabuk dağılıverirdi.
Bir deyim olan mürekkep yalamak, okuma-yazması olan, entelektüel, söz üreten, bilgili, kültürlü kimseler için kullanılır. Örneğin çok bilen birisiyle karşılaştığımızda "Ne kadar da mürekkap yalamış insan" deriz.
Mürekkep yalayan kişiler, daha çok belli bir eğitimden geçerler. Bunu yanında herhangi bir eğitim almayan, okula gitmeyen insanlar da kendi kendilerini geliştirerek belli bir seviyeye ulaşırlar.
Mürekkep yalayan, bilgili kimseler toplumda her zaman ayrıcalıklı olurlar. Bilime ve ilme değer veren toplumlar, bu alanda faaliyet yürüten kimseleri de sahiplenir.