Dünya çapında yüz milyonları bulan toplam öğrenci nüfusuyla binlerce üniversite var ve bunların en azından küçük bir yüzdesi artık ChatGPT’nin yardımıyla kopya çekiyor.
Lisans Derecesi ile mezun olduğumdan beri bile, ahem, 1986, Yüksek lisans veya daha prestijli bir derece yapmak için okula dönmeyi düşündüm. Yine de beni geride tutan iş yükünün olasılığıydı; tek bir makale bile üretmek için saatlerce süren araştırma ve çalışma. Biliyorum, bir yazarın bunu söylediğini duymak garip ama etkili bir hikayeyi anlatmakla, şanslıysanız profesörünüzün okuyacağı ve daha da şanslıysanız size vereceği bir üniversite makalesi yazmak arasında fark var. için geçer nottan daha iyidir.
Ancak bu hesaplama, üretken AI ChatGPT sayesinde artık farklı. Sadece bu hafta BBC bildirdi (yeni sekmede açılır) Birleşik Krallık’taki bir üniversite öğrencisinin, üniversite denemelerinden birini yazmak için geniş dil modeli (LLM) sistemini kullandığını ve biraz düzenleme yaptıktan sonra, kendi yazdığı makaleden daha iyi bir not aldığını.
Utanmaz öğrenci, ChatGPT’yi gelecekteki üniversite makaleleri için kullanmayı planladığını bile itiraf etti (şaşırtıcı olmayan bir şekilde gerçek adını vermedi). Garip bir şekilde, üniversite umursamıyor ve okul yapısının ChatGPT’ye hızla artan ziyaretlerinin çoğunlukla “araştırma ağımızdan” geldiğine ikna olmuş görünüyor.
Tamam, kendine bunu söyleyip duruyorsun.
Üniversite öğrencilerinin çoğunun kopyacı olduğunu düşünmüyorum. Öte yandan, okul, iş, aile ve diğer yükümlülükler arasında hokkabazlık yapmanın stresi, öğrencilerin bunalmış hissetmelerine ve bir adım öne çıkmalarına neden olabilir.
Ve öğrenciler sadece onlar olmayacaktı. Dünyanın dört bir yanındaki insanlar şu anda her türlü projeyi başlatmalarına ve tamamlamalarına yardımcı olmak için ChatGPT, Google Bard ve Bing AI kullanıyor. Bazen sadece ilham almak içindir; diğer zamanlarda çok büyük miktarda kullanılabilir metin içindir. Peki ya gerçekleri doğru bir şekilde anlamaları için onlara %100 güvenemezseniz ya da bazen yanlışları gerçekmiş gibi sunduklarına güvenemezseniz?
ChatGPT’yi ve diğer üretken AI’ları gerçek iş için kullanmayı deneyen çoğumuz, bunların ciddi şekilde eksik olduğunu gördük. Bir işletim sistemi kodlayamaz veya oluşturamazlar ve genellikle düşünce trenlerini kaybederler. Onları oyun programlama ve film senaryosu yazmak için kullanmakta zaten başarısız oldum.
Öte yandan, ChatGPT her zaman daha iyi hale gelir ve hangi öğrenci GPT-4 destekli ChatGPT+’a ayda 20 ABD doları yatırım yapmak istemez ki bu, hâlihazırda ödedikleri yılda 25.000 ABD doları veya daha fazlasına kıyasla kovada bir düşüştür. üniversite eğitimi için.
Üniversiteye geri dönmeyeceğim, ancak bir deney olarak Princeton Üniversitesi’nde bir çift Yer Bilimleri kolej kursu buldum ve ChatGPT’den görünüşte ders çalışması olarak teslim edebileceğim makaleler yazmasını istedim. Daha sonra her birinin sonuçlarını bu dersleri veren profesörlere e-posta ile gönderdim.
Bu benim ilk istemimdi:
“‘Kentsel Akarsularda Akut ve Kronik Isı Stresinin Belirleyicileri’ hakkında Princeton Üniversitesi’nin Çevresel Akışkanlar Mekaniği için 1000 kelimelik bir makaleye ihtiyacım var”
ChatGPT asla tereddüt etmez ve hızlı yazmaya başlar (dakikada 90 kelimenin çok üzerinde olmalıdır) neredeyset makalenin tamamı. Sistemin karakter sayısı limiti, sondan birkaç paragraf kesiyor. Önemli değil, sadece ChatGPT’den gerisini teslim etmesini istedim. Genel olarak, son makale iyi okundu, ancak bir şeyin eksik olduğunu fark ettim. ChatGPT’den bir kaynakça eklemesini istedim, çünkü bir üniversite profesörünün kaynak göstermeyen bir makaleyi kabul etmesi mümkün değil.
ChatGPT bir kez daha tereddüt etmedi ve hızlıca 10 kaynağı listeledi.
ChatGPT ayrıca ‘Global Physical Climatology’ üzerine 500 kelimelik akıllı bir makale hazırladı ve bu sefer bibliyografyayı en baştan istediğimden emin oldum. ChatGPT’den bunu “eğlenceli” hale getirmesini istedim. Ortaya çıkan makalenin, aksi halde olacağından daha eğlenceli olduğundan emin değilim. Yine de açık ve ikna ediciydi.
Üniversite yıllarım onlarca yıl geride kalmış olsa da, mezun olduğum okul olan Hofstra Üniversitesi ile İletişim Okulu danışma kurulunun bir parçası olarak hizmet veren bir ilişkim var. Mümkün olduğunca gazetecilik öğrencilerinin hayallerini gerçekleştirmelerine yardımcı olmaya çalışıyorum.
Şimdi, kaç tanesinin bunu ChatGPT’nin yardımıyla yaptığını merak ediyorum.
Bahsedilen Yer Bilimleri makalelerinin yanı sıra, Hofstra’daki öğretim görevlileriyle paylaşabileceğim bir makale için bu istemi ChatGPT’ye de verdim:
“Gazetecilik Sosyal Medya Hikâye Anlatımı Yüksek Lisans Derecesi dersi için araştırmacı gazetecilikte sosyal medya hikâye anlatımının gücü ve ilkeleri üzerine 500 kelimelik bir makaleye ihtiyacım var. Lütfen orijinal ve ilgi çekici. Ayrıca bir kaynakça da ekleyin.”
Yine ChatGPT mecbur etti ve ben de ortaya çıkan makaleyi Gazetecilik Dekanına gönderdim.
Bunu yazarken, Princeton veya Hofstra’daki profesörlerin hiçbiri ChatGPT denemelerime yorum yapmadı. Belki de hepsi bahar tatilinde olduğu içindir. Makaleleri okudukları ve yanıt veremeyecek kadar şok ve dehşete kapılmış olmaları da olabilir.
Doğal olarak, kolejler ve üniversiteler bu sorunun önüne geçmek isteyeceklerdir, ancak Birleşik Krallık’ta adı geçen üniversiteyle aynı tutumu benimserlerse ve çoğu öğrencinin ChatGPT’ye yalnızca araştırma amacıyla baktığını varsayarlarsa pek başarılı olamayacaklardır; insan anatomisi hakkında daha fazla bilgi edinmek için yetişkinlere uygun içeriğe baktığını iddia eden insanlara inanmak gibi.
Eğitimcilerin şu anda ihtiyaç duyduğu şey, bugün kullandıkları intihal araçlarına benzer bir sisteme, karalanmış içeriği tespit etmelerine yardımcı olmak için. Ancak bu araçlar burada çalışmayabilir; denemelerimi yerinde kontrol ettiğimde, daha önce yazılmış eserlerden herhangi bir doğrudan alıntı bulmakta sorun yaşadım (söylediğim gibi, ChatGPT her geçen gün daha iyi hale geliyor). Bu nedenle, profesörlerin yapay zeka tarafından oluşturulan makalelerin belirgin işaretlerini tanıyabilecek yeni bir araca ihtiyacı olacak.
Bu işaretler nelerdir? Emin değilim. Belki de doğruluk testi olacak, çünkü bu sistemler hala bazen fanteziyi gerçekmiş gibi ve en inandırıcı şekilde sunmakta ısrar edebiliyor; bu normalde bir insan öğrencinin yapacağı bir şey değil. Kötü yazabilirler, gerçekleri atlayabilirler ve hatta yanlış yorumlayabilirler, ancak toptan ve inandırıcı fabrikasyon, gerçek öğrenci ticaretinin tipik bir parçası değildir.
Bu konuda batan bir duygum olduğunu söylemek yetersiz kalır. ChatGPT çok hızlı gerçekleşti ve kullanımı çok kolay; hangi üniversite öğrencisi bir kere de olsa en azından denemez ki?
Ne yazık ki, çoğu öğrencinin Birleşik Krallık’taki o öğrenci gibi olduğunu düşünüyorum. ChatGPT’yi hile olarak görmezler. Bunun yerine, onu bir kitaplık, ansiklopedi veya flash kartlar gibi başka bir araç olarak görüyorlar. Daha güçlü olması ve makalenizin bir kısmını veya tamamını sunabilmesinin önemi yoktur. ChatGPT’nin en iyi çalışma ürünü, yapay zeka ile sorgulayıcı arasındaki işbirliğinden doğar. Yapay zeka tarafından üretilen bu üniversite makalelerinin ilk taslakları profesörlere teslim edilmiyor. Öğrenciler onlardan parçalar ve parçalar alır veya yapay zeka tarafından oluşturulan bazı içeriği ChatGPT’ye geri besler ve değişiklik yapılmasını ister.
Sanırım, bir bakıma, bu üniversite öğrencileri işbirliği, düzenleme ve umarım doğruluk kontrolü hakkında bir şeyler öğreniyorlar. Bunlar doğru dersler mi? Bilmiyorum – ama üniversiteler ve eğitimciler bunu çözse daha iyi ve hızlı.
Hofstra Üniversitesi Rektörü ve Akademik İşlerden Sorumlu Kıdemli Başkan Yardımcısı Charlie Riordan, ChatGPT tarafından oluşturulan araştırmacı gazetecilik makalem hakkında yorumda bulunmamakla birlikte, bana gönderdikleri bir e-postada, bu konuyu çevreleyen mevcut akademik zamanın ruhunu özetledi:
“Bu konu hakkında her gün çok çeşitli yanıtlar yazılıyor. Alarm için bir neden değildir; üniversitelerin teknolojiyi ve bunun yüksek öğretim, öğrencilerin öğrenimi, iş gücü vb. üzerindeki etkisini daha iyi anlamaları için bir eylem çağrısıdır. Kampüs çapında görüşmeler için bir çerçeve sağlamak üzere bir görev gücü oluşturduk.”