K­ı­d­e­m­ ­t­a­z­m­i­n­a­t­ı­ ­i­n­c­e­l­e­m­e­s­i­:­ ­A­p­p­l­e­ ­T­V­’­n­i­n­ ­o­f­i­s­ ­k­ü­l­t­ü­r­ü­n­e­ ­y­ö­n­e­l­i­k­ ­s­o­n­ ­d­e­r­e­c­e­ ­z­e­k­i­c­e­ ­h­i­c­v­i­ ­n­a­s­ı­l­ ­b­i­r­i­k­i­y­o­r­?­

K­ı­d­e­m­ ­t­a­z­m­i­n­a­t­ı­ ­i­n­c­e­l­e­m­e­s­i­:­ ­A­p­p­l­e­ ­T­V­’­n­i­n­ ­o­f­i­s­ ­k­ü­l­t­ü­r­ü­n­e­ ­y­ö­n­e­l­i­k­ ­s­o­n­ ­d­e­r­e­c­e­ ­z­e­k­i­c­e­ ­h­i­c­v­i­ ­n­a­s­ı­l­ ­b­i­r­i­k­i­y­o­r­?­

Bu klas Apple TV Plus draması, koronavirüs pandemisi vurmadan önce yeşil ışık yaktı, ancak işyeri kültürüne sıra dışı, hicivli yaklaşımı, karantina sonrası bir dünyada daha alakalı olamazdı. Severance’ın kasvetli, komedi vizyonu, insanlığın bu zor iş/yaşam dengesi arayışına belli belirsiz distopik, bilimkurgu bir çözüm sunuyor – eğer Franz Kafka Office Space yazsaydı, buna benzer bir şey olabilirdi.

Severance, ilk bölümlerinin yavaş inşasının karşısında, gizemli Lumon Industries’in kapılarını açıyor. Çalışanlar, bunun ne işe yaradığı hakkında çok fazla soru sormaktan caydırılır, ancak “Makro Veri İyileştirme” veya “Optik ve Tasarım” (her bölümün son derece anlamsız bir unvanı vardır) üzerinde çalışsalar da ortak bir noktaları vardır: hepsinin iş benliklerini (“innies”) dış dünyadaki insanlardan (“outies”) “kesmek” için cerrahi bir prosedüre tabi tutulmuşlardır.

Bir görevli Lumon’un kapısından içeri girer girmez, beyin korteksinin derinliklerine yerleştirilen bir mikroçip, o kişiyle ilgili tüm anıları siler. Innie’ler, en gerçek anlamıyla ofis dronlarıdır, hayatlarının günlük 9’dan 5’e kadar hiçbir anlamı yoktur. Bu arada, Lumon’da olanlar Lumon’da kalır, çünkü dışarıdakiler işlerinin giriş ve çıkışlarından tamamen habersiz kalırlar – aslında aynı bedende yaşayan ayrı bireylerdir.

Kıdem, etli varoluşsal soruların bir smorgasbord’udur, ancak aynı zamanda, kalbinde akılda kalıcı bir dizi karmaşık karakter olmasaydı, bir felsefe dersinden biraz daha fazlası olacağını anlayacak kadar akıllıdır.

John Malkovich Olmak ve Lekesiz Aklın Ebedi Güneş Işığı geleneğinde – Severance’ın yüksek konsepti ve hassas mühendislik tuhaflıkları, senarist Charlie Kaufman’ın filmografisine çok şey borçludur – Severance, beyin birleştirmeyi mümkün kılan tuhaf teknolojide asla çıkmaza girmez. Şovun ayrılmanın etkilerine odaklanmasını sağlayan akıllıca bir hareket: arkadaşlarınızı, ailenizi veya dışarıdaki ilgi alanlarınızı hatırlamıyorsanız, hala aynı kişi misiniz? İşlerimiz hayatımıza ne kadar anlam katıyor? Bir parçanızı, kendi kaderi üzerinde hiçbir kontrolü olmadan ve çok az bir kaçma şansı olmadan bir ömür boyu angaryaya mahkum etmek etik midir?

Öncülün ve senaryoların kalitesi göz önüne alındığında, dizinin Apple TV Plus ana ekranının ayırt edici özelliği haline gelen A listesindeki yetenekleri bir araya getirebilmesi şaşırtıcı değil. Topluluğun başında, en iyi arkadaşının gizemli bir şekilde ortadan kaybolmasından sonra denetleyici bir role terfi eden sevimli bir Lumon çalışanı olan Mark olarak sevimli, herkesin schtick’inde bir çift yeni bükülme yapan Parks and Recreation’dan Adam Scott var – yankıları olan bir olay Lumon’un duvarlarının her iki tarafında.

Ancak işten ayrılma, büyük ölçüde bir ekip çalışmasıdır, ancak iş arkadaşlarının her biri, kopuk yaşam hakkında kendi benzersiz bakış açılarını sunduğundan: şirket adamı Irving (John Turturro) kurallara çok bağlı, Dylan (Zach Cherry) doğuştan alaycıdır ve Burt (Christopher Walken), Christopher Walken’dir. Bununla birlikte, en güçlü hikaye, istihdam şartlarını kabul etme mücadelesi, şirketin bej salonlarında her şeyin yolunda gitmediğinin en açık işareti olan Lumon acemi Helly’ye (Britt Lower) aittir.

Aslında, Severance’ın kayıp, depresyon ve hatta yasak ofis romantizmiyle başa çıkma şekline karşı bir hassasiyet var – şovun nadiren gerçekçilik için çabalamasına rağmen. İster bir Coen kardeşler filminden fırlamış gibi görünen karakterlerin uhrevi, kasıtlı konuşma kalıpları olsun, ister Lumon’un ofis hayatına retro-fütürist bakışı olsun, tüm sezon için kasıtlı olarak yükseltilmiş bir kalite var. Muhtemelen aynı iç mimarları işe alan Loki’deki Zaman Varyans Otoritesi gibi, mülayim, karaktersiz odalar ve koridorlar Severance’a zamansız bir kalite, çalışanları monoton günlük işlerini yaparken dış dünyadan ayrı tutan utanmazca analog teknoloji veriyor.

Tüm bu unsurlar, karakterlerinin sizin bildiğinizden daha az – genellikle yarısı kadar – bildiği gerçeğiyle gelişen, zekice tasarlanmış bir gizem yaratmak için birleşir. Severance, çok fazla olay örgüsünden taviz vermeden birkaç bölümü kolayca yayından kaldırabilirken – büyük açıklamalarını makul olma noktasından çok öteye erteleme alışkanlığı var – bu, dünya inşasının harika bir parçası ve sürekli dikkatinizi talep ediyor. önemli bilgileri damlatarak besler.

Ayaklarını üç veya dört bölümde bulduğunda, bir sayfa çeviricinin TV eşdeğeri haline gelir. Kıdem tazminatı, birçok sorusunun her birine cevap vermiyor, ama en azından onlara bolca üslupla cevap veriyor.

Apple TV Plus, ofis kültürü üzerine hızlı bir hiciv için kaliteli bir kadro oluşturuyor. Severance zaman zaman tuhaflıkları abartarak flört etse de, akılda kalan karakterleri, harika klinik yapım tasarımı ve parlak öncülü, bunun değerli bir bilimkurgu geçici filmi olmasını sağlıyor.

Severance’ın ilk iki bölümü şimdi Apple TV Plus’ta yayınlanabilir. Cuma günleri yeni bölümler ekrana gelecek.

Popular Articles

Latest Articles