Lityum-iyon piller var uzun bir yol kat ettiler, ancak birçok açıdan yeterince ilerlemediler.
Her zamankinden daha hızlı şarj oluyorlar ancak hâlâ geliştirilecek noktalar var. Yapıldıkları malzemeler, özellikle de kobalt ve nikel, pahalı ve problemlidir. Araştırmacılar manganezden sodyuma kadar alternatif malzemeler bulmak için çabalıyorlar. Şimdi bir başkası daha olabilir: TAQ.
Neredeyse diğer tüm lityum iyon pil kimyasının aksine, TAQ organik bir bileşiktir; serbest gezinen hippi tipi değil, öncelikle karbondan yapılmış tür. Araştırmacılar, daha düşük maliyetle daha fazla enerji depolayabildikleri için, hücrenin negatif yüklü kısmı olan katotlar gibi organik maddeleri araştırıyorlar. Ancak şu ana kadar aday malzemeler pek dayanıklı değil çünkü günümüzde endüstride yaygın olarak kullanılan sıvı elektrolitlerde çözünme eğilimindeler.
Yeni malzeme yaygın olarak kullanılan iki elektrolitte çözünmüyor ve günümüzde kullanılan en yaygın lityum-iyon pil kimyalarından biri olan nikel-manganez-kobalttan (NMC) %50 daha iyi bir enerji yoğunluğuna sahip.
Bis-tetraaminobenzokinonun kısaltması olan TAQ, üç komşu altıgenden oluşan bir sıra halinde düzenlenmiş karbon, nitrojen, oksijen ve hidrojenden oluşur. Yapı, bugün neredeyse evrensel olarak anot malzemesi (pozitif terminal) olarak kullanılan grafitinkine benzer. Her bir TAQ molekülü, diğer bağlar kadar güçlü olmayan ancak lityum iyonlarını depolayan deliklerle birbirinin üzerine katlanabilen neredeyse düz bir madde tabakası oluşturmaya yeterli olan hidrojen bağları aracılığıyla en fazla altı taneye kadar çekilir.
Materyal, Tianyang Chen ve Harish Banda tarafından, hiper otomobil üreticisinin ürün yelpazesini elektriklendirmesine yardımcı olmak için Lamborghini ile ortaklığı olan MIT profesörü Mircea Dincă’nin laboratuvarında çalışırken keşfedildi. Daha önce Sian modelinde Dinca’nın laboratuvarında geliştirilen bir süper kapasitör kullanan Lamborghini, malzemenin patentini aldı.