Düğünüm için hazırlanırken, bu kadar sık duymayı beklemediğim bir soru, “töreni kim çekiyor?” oldu. Verdiğim cevap da aynı derecede beklenmedikti: “Kendim kaydediyorum. 360 kamera ile.”
Ama tam olarak bunu yaptım. Fotoğraf ekibinin maliyeti, finansal istikrarımız için korkuyla bizi terlettikten sonra, tam bir videografi kurulumu için daha fazla para harcama fikri söz konusu bile değildi.
Beni yanlış anlamayın: Özellikle düğünler kadar önemli etkinliklerde, görüntüleme profesyonellerinin değerini anlıyorum ve çalışmalarını takdir ediyorum. Para sorun olmasaydı, karım ve ben büyük günümüzün bir filmini 4K olarak çekmeyi çok isterdik. Şimdi görebiliyorum: Koridorda yürürken yumuşak odak, şampanya bardaklarının şıngırdaması gibi sanatsal bokeh, dans pistinde tökezlediğim ağır çekim.
Ne yazık ki, evlilikte mutluluğa giden yolda birçok çift için olduğu gibi, para bir amaçtı. Dolayısıyla, kare hızları adına bütçeyi aşmak yerine, törenin her açısını kaydetmek için 360 derecelik bir kamera kullanmak gibi parlak bir fikrim vardı.
Tam şarjlı, koridorun yarısına kadar bir üçayak üzerine yerleştirilmiş ve sağdıcım tarafından askeri disiplinle çalıştırılmış olsa da, yine de bir kameramanın yapabileceği yaratıcı açıları veya tam kare kalitesini yakalayamazdı. Ama düğünümüzdeki her kelimeyi ve silen gözü çok daha az paraya kaydedecekti. En azından plan buydu.
Kendi düğünümüzü çekmeye karar verdikten sonra, 360 kamera bu iş için bariz bir araçtı. Elbette, sabit bir tripod üzerindeki standart bir DSLR veya aynasız fotoğraf makinesi törenin net bir açısını yakalayabilirdi. Ancak doğru konumda, 360 derecelik bir kamera, düğün sahnesinin tamamını, yani seyircileri ve hepsini çekerek rakipsiz bir daldırma sunacaktır.
Küresel bir yenilik olmanın ötesinde, olaydan sonra bana sınırsız düzenleme seçeneği de verecekti. Ortaya çıkan 360 çekimde herhangi bir yerden düz karelerde kırpabilirim.
Böylece güzel karımın gelişinin görüntülerini seçip dışa aktarabilir, ardından kayınpederimin aynı anda gözlerini ovuşturduğu bir klibi kaydetmek için videoyu kaydırabilirdim.
Ve tüm manzarayı tek başına yakalayacağı için, 360 derecelik bir kamera minimum güçlükle kurulabilir ve bırakılabilir. Herhangi bir düğün günü planı için altın standart budur.
Videografi işi için üç yarışmacı yarıştı: GoPro Max, Insta360 One R Twin Edition ve Insta360 One X2. Her biri zorlayıcı sahalar ortaya koydu, ancak One X2 birkaç nedenden dolayı konseri kazandı.
Arayüzü, düğün sinirleri tarafından titreyen ellerle bile erişilebilir. Sade tasarımı, konukları ana etkinlikten uzaklaştırmaz. Ayrıca, akıllı telefon uygulaması yaratıcı düzenleme için en kapsamlı uygulamalardan biri iken, kusursuz bir şekilde birleştirilmiş dinamik 360 çekimler üretir. Ayrıca tek bir lens kullanarak 1440p’de standart geniş ekran video çekebilir. Bir videografi ekibinden de önemli ölçüde daha ucuz – ve bir videografi ekibinin aksine, balayında onu alabilirim.
Akıllıca, One X2 ayrıca otomatik maskeleme kullanarak Insta360’ın ‘görünmez’ eklerini çekimden kaldırabilir. Örneğin, ‘2’si 1 arada Görünmez Selfie Çubuğu + Tripod’un üzerine takılan montaj, Casper kamerayı tutuyormuş gibi sihirli bir şekilde kaybolur. Standın kendisi düğün görevleri için idealdir: geleneksel bir tripoddan çok daha az hacimlidir, açılır ayakları ve alçak profili, koridorun bir tarafında dururken radarın altında uçtuğu anlamına gelir.
Paketi tamamlamak, 360 görüntü işleme gereksinimleriyle başa çıkmak için yeterince hızlı ve işlemler sona erse bile kayda devam etmek için yeterince büyük bir microSD karttı. Insta360’ın tavsiyesi üzerine 64GB SanDisk Extreme Pro V30 A1 kartı seçtim. Ayrıca ikinci bir microSD kart ve yedek pil ile işi ikiye katladım – ana fikir tören ve konuşmalar arasında yeni aksesuarları hızlıca değiştirebilmekti.
Insta360 One X2 paketim ayrıca basit ama vazgeçilmez bir kauçuk lens kapağı içeriyordu. Bu büyük cam gözler çizilmelere karşı savunmasızdır ve kurulum yapılırken kameranın beklemesi nedeniyle ekstra koruma mantıklıydı.
Milyonlarca hareketli parçanın olduğu bir günde, Insta360 One X2 ile çalışmak çok kolaydı. Duruşmadan birkaç saat önce, tören alanında yalnız başıma bir anlık düşünmenin tadını çıkardım: kamerayı nereye yerleştireceğimi düşünerek.
Insta360 One X2, akşamları yerinde çerçeveleme için kullanışlı olduğunu kanıtlayan düzgün bir dairesel dokunmatik ekrana sahip. Ancak tören için en iyi konuma sahip olduğumdan emin olmak için, uygulama aracılığıyla canlı 360 ön izleme yayını için akıllı telefonumla Wi-Fi ve Bluetooth aracılığıyla eşleştirdim. Biraz gezinip karıştırdıktan sonra, ilk sandalye sırasının sonundaki bir yere yerleştim. Bu, koridoru veya herhangi birinin görüş hattını engellemeden, önden görünüşe en yakın şeyi verdi.
Kamerayı standart ayarlarından değiştirmemeyi seçtim: 30 fps’de tam 5.7K çekim Insta360 One X2’nin en iyisidir – ve programda hiçbir ekstrem spor listelenmemiş, tam da ihtiyacımız olan şeydi. Ayrıca, işler havadar olduğunda ince tripod direğinin herhangi bir sallanmasına karşı koymak için FlowState stabilizasyon akıllılarını etkin tuttum.
Kanat adamımla izlenecek yol acısızdı: güç düğmesine basın, kayıt düğmesine basın, kırmızı ışığı bekleyin. Doğru, videoyu tetiklemek için bir akıllı telefon kullanabilirdik, ancak bu yine de kameranın açık olmasını gerektirirdi. Aynı şekilde, Insta360’ın GPS Akıllı Uzaktan Kumandasını kullanabilirdik, ancak bu ekstra masraf anlamına gelirdi.
Gerçekte, sadelikte – ve doğru düğmelere basıldığının ve ışığın yanıp söndüğünün fiziksel olarak onaylanmasında bir güvence vardı. Özellikle farklı bir odada saklanacağım için, içimdeki kontrol delisi kaşınıyor ama düzeni kendim kontrol edemiyordum.
Ve sorunsuz çalıştı. Büyük girişimi yaptığımda (dürüst olmak gerekirse) birinci önceliğim değildi, ancak kayıt ışığına bakmak ve küçük 360 kameranın her şeyi kapsadığını görmek beni rahatlattı. Ve öyle olduğu için misafirler akıllı telefonlarını uzak tutabilir ve sadece anın tadını çıkarabilirler. Bu aynı zamanda, üzerimize baskı yapan ikinci bir namlu setinin baskısına da sahip olmadığımız anlamına geliyordu, fotoğraf ekibinin deklanşörleri her garip ifademi zaten eğitmişti.
Formaliteler bittikten sonra sessiz bir dakika içinde kameraya geri döndüm. Yaklaşık bir saat çalışmaya bırakıldıktan sonra hafıza kartını doldurmuş ve kendini kapatmıştı. MicroSD’yi değiştirdim, şimdi görüntüleri incelemenin zamanı olmadığını kendime hatırlattım, yedek hücreyi taktım ve konuşmalar için konumlandırmak üzere resepsiyon alanına geçtim. Endorfinler ve kan dolaşımımdaki kabarcıklar sayesinde, bu sefer konumlandırma konusunda biraz daha az titiz davrandım. Neyse ki, Insta360 One X2 şampanya geçirmez erişilebilirlik sunar.
Insta360 One X2’yi seçmenin ana nedenlerinden biri mükemmel akıllı telefon uygulamasıydı. Ücretsiz olarak sunulur ve yaratıcı ince ayarlar için bir dizi araç içerir. Küresel görüntüleri kaydetmek mümkün olsa da – bu, bir dizi VR gözlüğü takarak düğün günümü her an yeniden yaşayabileceğim anlamına geliyor – çoğu insan için (ben dahil) daha yararlı olan dışa aktarma, 360’ın içinden alınan düz bir çerçevedir. video.
Düğününüz kadar önemli bir şey kaydettiğinizde, doğal olarak görüntüyü bozma veya kaybetme korkusu vardır. Düğünden sonraki sabah Insta360 One X2’yi bulamayınca hafif bir kalp krizi geçirdikten sonra (bir ayakkabının içine saklamak için kendi gece beyin dalgam tarafından engellendi), yapmadan önce dosyaları iki kez yedeklediğimden emin oldum. başka bir şey – hem sabit sürücüye hem de buluta. 360 videonun büyüklüğü göz önüne alındığında, çok fazla alan ve bant genişliği gerektiriyordu.
Bu dosya boyutu, neredeyse bir akıllı telefondan ağır taleplerde bulunur. İPhone X’imde görüntüleri yerel depolamaya kaydetmek için yeterli alan yoktu, bu yüzden düzenleme sırasında Insta360 One X2’den video akışı yapmak zorunda kaldım. Bu, kablosuz aktarım hızlarının sınırlarını zorladı ve iPhone’umun düğün günümde benden daha fazla terlemesine neden oldu.
Ancak kekemelik bir yana, Insta360 uygulaması potansiyel olarak ezici bir süreci sezgisel bir şeye dönüştürdü. Sindirilecek çok şey var (görüntülenen çok fazla ifade var) ve görev, düzenlemeyi profesyonel bir çıkışa bırakmış olmamdan çok daha karmaşık.
Buna rağmen, 360 çekimi keşfetme, önemli anları vurgulamak için iğneleri bırakma ve uygulama, sonuçtaki düzenlemede konumlar arasında otomatik olarak geçiş yaparken izleme süreci eskimiyor. Aynı şekilde, uygulamanın konu izleme ve otomatik çerçeveleme akıllıları da sihir gibi çalışır.
Daha çok gerçek zamanlı bir yönetmenseniz, uygulamayı, çekimlerde gezinirken yolunuzu kaydedecek şekilde ayarlayabilirsiniz. Pürüzsüz bir şekilde kıstırmak ve yakınlaştırmak için benimkinden daha fazla parmak izi gerektirdiğinden, bunu hiçbir zaman tam olarak elde edemiyorum. Ancak orijinal video sınırsızca düzenlenebilir olduğundan, devam eden denemenin tadını çıkarıyorum – her yeniden izlediğimde yeni bir şey buluyorum.
Kameradan kaynak malzeme akışı yaparken bile dışa aktarmanın kolay ve oldukça hızlı olduğu görüldü. Renk geliştirmeleri daha uzun işlem sürelerine yol açtı, ancak aynı zamanda daha canlı sonuçlar için yapıldı.
Insta360 One X2 tarafından çekilen görüntülere baktığımda, kendi düğün günümüzü çekme kararıyla temelde şaşkına döndüm. Sonuç, her seferinde farklı bir şey fark ederek tekrar tekrar izleyebileceğimiz sürükleyici bir video. Muhtemelen aynı derecede önemli olan, onu yakalamanın kolay olması ve günü bölmemesidir.
Bununla birlikte, işin içinde açıkça tavizler vardı. Kapsamlı bir kapsama alanıyla bile, bazı anlar kaçırıldı. Örneğin, tören mekanının önünde bir Royal Enfield’e vardığımı görebilirken (evet, gerçekten), net bir çekim için kırpmak için kameradan çok uzakta gerçekleşiyor. Insta360 One X2, 5,7K çözünürlükte çekim yapsa da, bu pikseller 360’ın tamamına yayıldığından, belirli bir noktanın ötesine yakınlaştıramazsınız.
İkinci bir 360 kamera hiçbir şekilde bir zorunluluk değildi, ancak güzel bir lüks olurdu. Artık tek bir Insta360 One X2 kurmanın ne kadar basit olduğunu bilseydik, ek bir kamera minimum ekstra stres yaratırken ikinci bir işlem açısı sağlardı. Sonra tekrar, indirmek ve incelemek için iki kat daha fazla görüntü anlamına geliyordu.
Gerçekte, keşke yapsaydım tek şey resepsiyonun daha fazlasını kaydetmekti. Örneğin, Insta360’ın Genişletilmiş Sürüm Selfie Çubuğu ile, atlamalı avlu dans pistinin drone benzeri çekimlerini yakalayabilirdim. Ve eğer risk alan biri olsaydım, Bullet Time Cord’u başımın üstünde kamçılayarak dönen bir ağır çekim denemeye cesaret edebilirdim.
Ama düğünümüze giren onca planlamadan sonra, kamera teçhizatıyla uğraşmak yerine partinin tadını çıkardığım için de kendimi affediyorum. Ne de olsa, bunu yaparak geçirmek için bir ömür boyu evlilik mutluluğum var.