NES piyasaya sürüldüğünde çok popüler bir konsoldu. Japon pazarına hakim oldu, ancak daha sonra Sega Master System ve Genesis piyasaya sürüldüğünde rekabete girdi. Ancak her konsolun flop oyunları vardır ve bunlar oynayabileceğiniz en kötü NES oyunlarıdır.
Yıllar boyunca tonlarca NES oyunu oynadım. Ancak bunlar, ben de dahil olmak üzere topluluktaki birçok kişinin kabul ettiği en kötü durumlar olarak öne çıkıyor. Bu oyunları oynarken neden tüm zamanların en kötü NES oyunlarından seçtiklerimi göstermeyeyim diye düşündüm. Hadi bakalım!
Çok kartlı video oyunları vardı ancak her biri iyi satılmadı veya iyi sonuç vermedi. Action 52’de 52 farklı oyun vardı ve bunların çoğu evrensel olarak kesinlikle kötü olarak kabul ediliyor. Oyunlardan biri olan Cheetahmen, Ninja Kaplumbağaların kötü bir kopyasıdır.
NES versiyonundan özellikle nefret edildi çünkü diğer şeylerin yanı sıra kötü oyunlar da vardı. Active Enterprises bir Çita franchise’ı planladı, ancak bu asla gerçekleşmedi çünkü Action 52 hem incelemelerde hem de satış sayıları açısından çok kötü performans gösterdi.
Cheetahmen II, planlanan hit serisinin devamı niteliğindeydi ancak hiçbir zaman tamamlanmadı. Önerilen 10 seviyeden yalnızca 6’sı tamamlandı. Oyun hiçbir zaman yayınlanmadı, ancak kopyalar Florida’daki bir depoya ve sonunda ikinci el pazarına ulaştı.
Bazı seviyeler bozuktu ve yamalar olmadan erişilemezdi; bunlar daha sonra hevesli mod geliştiriciler ve NES hayranları tarafından piyasaya sürüldü. Oyun aslında bitirilebilirdi, ancak ancak 2012’den ve oyunun NES kartuşunu yapmak için bir Kickstarter kampanyasından sonra.
Bu bir tarot oyunudur. Oyunun amacı oyuncular arasında tarot falı yaptırmaktır. O zamanlar herhangi bir Nintendo oyununda genellikle yasaklanan yetişkinlere yönelik içeriğe sahipti. Yetişkinlere yönelik bir parti oyunu olarak ilan edildi.
Oyunu kötü yapan şey onunla ilgili her şeydi. Tarot falı bakabilirsin, hepsi bu. Daha sonra başka bir tarot okuması yapabilirsiniz. Biraz yetişkin temalı kartlarla okuma yapmaktan başka ilerleme, ödül, görev veya hedef yoktur.
NES için Dragon’s Lair, aynı adı taşıyan LaserDisc oyununun kendi versiyonudur. Orijinal başlık, eski bir Disney animatörü tarafından yapıldığından ve LaserDisc’in depolama boyutundan dolayı güzel grafiklere sahipti.
NES sürümü şimdiye kadarki en kötü NES oyunlarından biri olarak adlandırılabilir. Korkunç kontrollere sahip ve bir miktar hasar direnci içeren sağlık çubuğuna rağmen ana karakter tek vuruşta ölüyor. Hantallık, kötü grafikler ve berbat oyun tasarımı Dragon’s Lair’i kötü bir NES oyunu haline getiriyor.
Bible Adventures, temelde Super Mario Bros. 2’yi kopyalayan, tek kartuşta üç oyundan oluşan bir seridir. Kötü bir kopyadır. Diğer sorun ise oyunun seviyelerini geri dönüştürerek benzer oynanışla temelde aynı hale getirmesidir.
Üç maç olmasına rağmen aynı oyunu oynuyorlar. Oyun Eski Ahit’e dayanmaktadır ve hiçbir zaman mağazalarda satılmamıştır. Buna rağmen, muhtemelen Hıristiyanlara en az 350.000 kopya satıldığı bildirildi. Oynanış açısından bakıldığında korkunçtu.
Kid Kool bir platform oyunudur ve karakteri kontrol edebilseydiniz iyi olurdu. Kendisinden sonra gelen birçok oyun gibi bu da bir Super Mario klonudur. Ancak aşırı derecede çarpık bir kontrol sistemine dayandığı için kötü bir iş çıkarıyor.
Platform oyunlarında karakteriniz üzerinde kontrol sahibi olmak istersiniz, aksi takdirde bir atlamayı kaçırır ve bir can kaybedersiniz. Burada eğlence çok hızlıdır ve ekranın üzerinde uçacaksınız. Bir zamanlar eğlenceli görünür ama sonra bir can kaybedersiniz ve basit bir engeli aşamazsınız.
Dash Galaxy bir platform oyunudur, ancak birçok bulmaca ve başka tür zorluklara sahiptir. Sorun, bu zorlu veya daha doğrusu kötü tasarlanmış oyunların çoğunda olduğu gibi oyun tasarımındadır. Bazen sizi sebepsiz yere cezalandırır.
Hızınızı ve düşman konumunu kullanarak atlamalarınızı zamanlamanız gerekiyordu. Ayrıca sınırlı sayıda bomba, fünye ve hava kaynağınız var. Katlarda yukarıdan bir manzara ve oyunun bitmesine yol açabilecek bulmacalar bulunurken, odalar yanlara doğru kayar ve kendi açılarından zordur.
Zaten daha iyi potansiyele sahip SNES’e sahipken bir NES oyunu yayınlamak garip bir karardı. Temelde hiçbir şeyi olmayan bir oyunun piyasaya sürülmesi daha da tuhaftı. Bir dinozoru bu oldukça gerçek isimle renklendirebilirsiniz.
Bir çocuk oyunu olması gerekiyordu, ancak Mario Paint gibi diğer benzer oyunların aksine, bu oyunu oynamak bir o kadar basitti ve tatmin edici değildi. Tekrar oynanma değeri yoktu ve bu nedenle oyun o zamanlar ve bugün en kötü NES oyunlarından biri.
Bir animasyon serisinden sonra yapılan oyunlar, eğer gerçekten iyi tasarlanmış olsaydı, iyi performans gösterebilirdi. Bu oyunların çoğu kötü tasarımlardan ve kötü kararlardan muzdariptir ve Transformers: Mystery of Convoy’un durumu da budur.
Sorun kontrollerde ve çılgın zorluktaydı. Oyunların zorlayıcı olması gerekiyor, ancak tek bir hata yaparsanız baştan başlamak zorunda kalacak kadar değil. Zayıf kontroller, daha önce de gördüğümüz gibi, zaten zor olan oyunlara yardımcı olmuyor.
Başlangıçta Commodore 64, Amiga, ZX Spectrum ve Atari ST için piyasaya sürülen Total Recall güzel bir oyundu. Ancak NES sürümü, onu en iyisi değil, bir platform oyununa dönüştüren Interplay tarafından geliştirildi.
Diğer sistemlerde platform oyunuydu ama bu kadar farklı değildi. NES sürümü Interplay tarafından yeniden icat edildi ve birçok kişiye göre bu kötü bir seçimdi. Performans eksikti ve oyun yavaş ve kötü hissettiriyordu.
Bethesda’nın, topluluğun daha sonra düzelteceği amiral gemisi oyunları yapma becerisi var. O zamanlar NES için modlama topluluğu yoktu ve bu bir Elder Scrolls, Fallout veya Starfield oyunu değil. Bu pikselli bir karmaşa.
Oyunun amacı beklediğimiz gibi Waldo’yu bulmak ancak Waldo bazen renk değiştiriyor. Oyunun bazı bölümleri grafiksel olarak o kadar benzer ki Waldo’yu tam anlamıyla bulamıyorsunuz. Çözünürlük ve çaba eksikliği göz önüne alındığında, sonuçlar kötü olur ve görme yeteneğiniz zarar görür.
Time Lord, oyuncuları sınırlarına kadar zorlayan, ancak iyi anlamda olmayan, yandan kaydırmalı bir aksiyon oyunudur. Oyunu bitirmek için 36 dakika 30 saniyelik bir zaman sınırı vardır. Devam edecek bir şeyiniz yok, dolayısıyla zamanlayıcı bittiğinde işiniz biter.
Eğer tüm canlarınızı kaybederseniz, sizin de işiniz biter ve en baştan başlamak zorunda kalırsınız. Zaman yolculuğu ve döneme uygun silahlar dışında, eğlenceli veya doğru sebeplerden dolayı zorlayıcı olmayan oyunları sevenler için zorlu zorluklar dışında, oyunun yapacak hiçbir şeyi yok.
Xenophobe aslında harika bir aksiyon platformu oyunu ama NES dışındaki herhangi bir platformda. Atari Lynx’te çok iyi iş çıkardı. NES sürümü, platform oluşturmayı o kadar kötü hale getiren kontrollere sahiptir ki, oyundan hemen ayrılmak istersiniz.
Oyuna zarar veren bir diğer karar ise kalıcı olarak bölünmüş ekran. Bu muhtemelen ikinci oyuncu katıldığında ekranın alt kısmını alacak şekilde yapıldı. Çoğu insanın tek başına oynadığı göz önüne alındığında, bu sinir bozucuydu ve gerçekten kötü bir tasarım tercihiydi.
Raid 2020 bir aksiyon yan kaydırma oyunudur, ancak o kadar kötü kaydırılır ki aksiyonu zorlaştırır. Ayrıca oyunda karakterlerin, rakiplerin ve ana karakterinizin yanıp sönmesine neden olan tuhaf bir grafik hatası var.
Oyunun hikayesi basit; başıboş bir uyuşturucuyu durdurmak için yola çıkıyorsunuz ama bu oyunun sorunu değil. Hareket etmek, ateş etmek ve oyunun tadını çıkarmaktır. Oyunun her zaman yolunuza çıktığı göz önüne alındığında, kesinlikle birçok kötü NES oyunundan biri.
Filmlerden uyarlanan oyunlar ya başarısız oldu ya da iyi performans gösterdi. Bu NES’te iyi bir oyun değildi. Oynamayı oldukça zorlaştıran, yandan kaydırmalı bir aksiyon oyunudur. Sizi takip edenlerden kaçıyorsunuz ama bunu yapmak hiç de kolay değil.
Özellikle oyun yolunuza çıkıyor ve keyif almanızı zorlaştırıyor. 1992’de En Kötü Devam Filmi ödülüne layık görüldü, 1996’da da En Kötü Filmden Oyuna ödülünü aldı. Filmin popülaritesine rağmen deneyimlenecek hoş bir isim değil.
Her zaman birkaç çürük yumurta vardır ve bunlar en kötü NES oyunlarıydı. Elbette sizi bunlardan daha fazla üzecek bir oyun bulabilirsiniz, ancak bunlar o dönemde kötü performans gösterdi ve oynanması hala hiç de tatsız değil.
Şansınızı gerçekten zorlamak istiyorsanız bunları bir NES emülatörüyle veya orijinal konsolda oynayın.