LexYapay zeka destekli bir yazma aracı olan , bugün True Ventures liderliğinde 2,75 milyon dolarlık bir tohum turu topladığını duyurdu. Şirket iflas etti HerLex’in CEO’su olan Nathan Baschez başlamaya yardımcı oldu.
Baschez, Lex’i “modern bir yazma platformu” olarak tanımladı ve bu durumda “modern”in yapay zekayı içerme anlamına geldiğini vurguladı. CEO’nun gözünde yapay zekanın yazma araçlarında kullanılması, yazma pratiğinde yüzyıllardır süren gelişmelerin devamı niteliğinde.
Baschez’e göre günümüzde çoğu yazar iş akışlarında yapay zekayı kullanmıyor. Bu iddia, daha geniş yazar topluluğundaki arkadaşlarımdan duyduklarımla örtüşüyor. O halde Lex’in yalnızca bir dizi yerleşik ve düşük maliyetli araca sahip bir pazarda sağlam bir yazma hizmeti oluşturması değil, aynı zamanda yazarların, bazılarının işlerini ellerinden almayı beklediği teknolojiyi kullanmayla ilgilenmesini de sağlaması gerekiyor.
Peki Lex, yazarların onu kullanmak istemesi için yapay zekayı bir yazma aracına nasıl dönüştürüyor? Lex’i test ettikten, başlangıç materyalini inceledikten ve şirketle konuştuktan sonra, hizmetin, güç kullanıcılarının (sanırım çok yazan kişilerin) beklediği çok sayıda özelliğe sahip, süper temiz bir yazma arayüzü oluşturmak istediği anlaşılıyor. Yapay zeka, kullanıcının iş akışını genişletmenin ve kolaylaştırmanın bir yolu olarak dahil edilmiştir.
Uygulamada, alt başlıkları ve benzerlerini kolayca eklemenizi sağlayan biçimlendirme araçlarına ve işaretleme tabanlı kısayollara sahip olursunuz. Yavaşladığınızda ya da yazma sürecinizde bir duraklama olduğunda yapay zeka devreye giriyor. Lex yeni kullanıcılara şöyle açıklıyor: “Eğer takılıp kalırsanız CMD+Enter tuşuna basın veya +++ yazın; GPT-3 bundan sonra gelmesi gerektiğini düşündüğü şeyi dolduracaktır.”
Ayrıca Lex’in AI sorularını yorumların içinde de sorabilirsiniz ki bu çok hoş. Ondan bir şeyi daha kısa olacak şekilde yeniden yazmasını isteyebilirsiniz veya şirketin paylaştığı bir örnekte, belirli bir cümlenin konu dışı olup olmadığını kontrol etmesini sağlayabilirsiniz. Lex ayrıca, diğer yapay zeka destekli dijital araçların sunduğunu gördüğüm bir özellik olan belgeler için başlıklar da oluşturabilir.
Peki bu da yazarların yazmaktan kaçınmasına yardımcı olacak başka bir araç mı? Bir çeşit. Baschez’in giriş materyali, yapay zeka araçlarının zaman zaman “çöp” üretebileceğini ancak kurucunun “çöp” ürettiğini açıklıyor. [its AI-generated output] bir sonraki adımda ne yazacağından emin olmadığında onu çıkmaza sokmak için gerçekten faydalı oldu.
Lex’in “Yapay Zeka yol haritası”, “bir cümleyi yeniden ifade etme, özet oluşturma ve daha fazlasını yapma” yeteneğini ekleyecek daha fazla özelliğin geleceğini söylüyor.
Peki ya mahremiyet? Lex’in bir yazma aracı olduğu göz önüne alındığında, yazarlar kelimelerinin sisteme emilmesi konusunda endişelenmeli mi? Baschez, TechCrunch’a bir e-postada Lex’in “eğitim için herhangi bir kullanıcı içeriği kullanmadığını” söyledi, ancak şirketin gelecekte kendi modellerini “eğitmek (veya ince ayar yapmak)” isteyebileceğini de ekledi.
CEO, bu noktaya ulaştığında şirketin “bu konuda çok şeffaf olmayı ve kullanıcılarımızın dahil edilmesini istemeyeceği hiçbir şeyi dahil etmemeye dikkat etmeyi” planladığını söyledi.
Bu makul görünüyor. Baschez, şimdilik OpenAI modelleriyle şirketin gizlilik politikalarının “çoğu kullanıcının ihtiyaçlarını” karşıladığını düşünüyor.
Yapay zeka harika bir şey ama bu uygulamada onu kullanmaya devam etmemi sağlayan bir şey vardı: Hiçbir tarihi bagajı yok. Google Dokümanlar ve Word gibi birçok modern kelime işlemcinin sayfalandırmaya yönelik bir önyargıya sahip olmasını garip buluyorum; UX, belgeleri letter boyutlu kağıda yazdırmak için tasarlanmıştır. Lex ise tam tersine tüm bunları ortadan kaldırıyor.
Bu küçük bir nokta değil. Baschez, TechCrunch’a “biraz daha odaklanmayı göze alabilecek” bir şey ürettiğini söyledi [and] Mevcut yazma araçlarından daha inatçı” olduğundan, çoğu zaman yazma araçlarını karmaşıklaştıran kaba işleri ortadan kaldırabilir. Bence bunlar gibi küçük ayarlamalar, yazma deneyiminin dijitalleştirilmiş gerçek dünya sürecinden ziyade, bugün yazmaya yönelik bir araç kullanıyormuşsunuz gibi hissettirmesini sağlayabilir.
Lex’in teknoloji ve üretkenlik konularına odaklanan bir abonelikli medya hizmeti olan Every’den ayrıldığını görmek çok da şaşırtıcı değil. Baschez TechCrunch’a, ebeveynlik iznini aldıktan sonra “yeniden yazılım yazmak için gerçek bir istek duyduğunu”, bunun da GPT-3 üzerinde oynamalar yapmasına ve Lex konseptini ortaya çıkarmasına yol açtığını söyledi.
Lex, geceleri ve hafta sonları süren bir proje olarak başladı ve Baschez’e göre ilk başta ilgi güçlüydü. Basit bir YouTube videosu ve birkaç yazarla Lex, ilk 24 saat içinde yaklaşık 25.000 kullanıcının kaydını yaptı. Bu ilk ilgi patlaması TechCrunch’ın da dikkatini çekti. Yapay zeka destekli bir ürünün erken ilgi görmesi, günümüz piyasasında yatırımcılar için neredeyse bir ipucudur, bu nedenle Lex’in bu kadar kısa sürede sermaye toplayabilmesi anlaşılabilir bir durumdur.
Ancak Lex işe alım çılgınlığına girmeyi düşünmüyor. Bunun yerine Baschez “takımı gerçekten küçük tutmayı planlıyor” [it is] acı verici.” ‘Canınız acıdığında işe alın’, çalışan sayısını düşük tutmaya yönelik yeni bir yaklaşım olmasa da son yıllarda adını pek duymadığımız bir yaklaşım. Baschez, yanmayı sınırlamaya aktif olarak odaklanmanın, şirketin mütevazı bağış toplama işleminin “gerçekten çok uzun bir süre” devam etmesi anlamına geldiğini ve şirketin kısa sürede ürünü için ücret almaya başlamayı planladığını söyledi.
Peki kullanmanın maliyeti ne olacak? Bu, üzerinde düşünmeye değer bir soru. Üretken, önceden eğitilmiş, transformatör liderliğindeki yapay zeka devriminden önce girişim ve startup toplulukları, yapay zeka destekli yazılım ürünlerinin yönetebileceği brüt kar marjları hakkında sık sık konuşuyordu. Yapay zeka modellerini eğitmek ve çalıştırmak pahalı olsa da, bu maliyetlerin zamanla düşeceğini ve daha fazla sayıda müşteri tarafından telafi edilebileceğini, bunun da kârlılık üzerindeki etkisini sınırlayabileceğini umuyorlardı. Gerçekten de yazılım şirketlerinin SaaS benzeri brüt kar marjlarını koruyabilmeleri için dua ettiler.
Ancak bugün bazı popüler büyük dil modellerinin (LLM’ler) kullanım ücreti aldığını biliyoruz. Yapay zeka uygulamalarınızı kullanarak çok sayıda API çağrısı yapmak istiyorsanız bu maliyetler artabilir. Elbette bunun yerine açık kaynaklı Yüksek Lisans’ları kullanabilirsiniz, ancak bu, şirket içi bir Yüksek Lisans işlevi oluşturmak yerine ticari olarak satılan araçları tercih edebilecek startuplar için her zaman iyi bir fikir değildir. Bu da kullanıcıları barındırmanın maliyetinin önemsiz olmayacağı anlamına geliyor. Dolayısıyla Lex’in ayda 2 dolar gibi bir maliyeti olmayacak.
Yine de Baschez, Lex’in ücretli kademesinin birkaç 10 dolarlık banknottan çok daha fazlaya mal olacağını düşünmüyor. Ve eğer bir kurumsal plan oluşturursa, Lex çok geçmeden sıradan bir SaaS şirketine benzeyecek.
Yapay zeka destekli dijital hizmetlerde bir eksiklik yok, ancak Lex’in hoşuma giden yanı, hızlı, kullanımı basit ve yazarlara destek olmak yerine yapay zekayı kullanarak iyi bir yazma aracı sunması. Eldeki nakit ve net ürün pazarı ile faiz, Lex izlenmesi ilginç bir girişim olabilir.