Yeni yılımıza resmi olarak başladığımız şu dönemde, Marvel Sinematik Evreni’nin 2024 sonunda nerede olacağını bilmek zor. 2023’ün çok tutarsız bir yıl olduğu göz önüne alındığında, 5. Aşamanın sönük bir şekilde başlaması ve MCU’dan yalnızca bir tanesinin olması nedeniyle. önemli miktarda kar elde eden filmler, Galaksinin Koruyucuları 3 ve Jonathan Majors senaryosunun tamamı işleri daha da kafa karıştırıcı hale getirdi. Loki Sezon 2 olmasaydı (incelememi okuyun), yılı bir bütün olarak başarısızlık olarak etiketlemek kolay olurdu. Ama benim Ya Eğer…? 2. Sezon İncelemesi, Loki’nin TV tarafında iyi bir arkadaşlığa sahip olduğunu gösterecek.
Asıl incelemeye geçmeden önce, eğer diziyi izlemediyseniz geri dönüp seyretmek isteyebilirsiniz. Önümüzde büyük spoiler var. Uyarılmıştın!
Gösterinin konsepti değişmedi ve bu durumda bu daha iyi. Gözcü’nün (hala izliyor ve anlatıyor) Marvel çoklu evreni boyunca anlatacak daha fazla hikayesi var ve konsept her zaman önemli olayların anlatılacak yeni hikayeleri harekete geçirmek için “biraz yeterince” değiştirilmesiyle ilgili. Dokuz bölümlük sezon boyunca eski dostların, sonraki aşamalardan yeni yüzlerin ortaya çıktığını ve hatta yepyeni bir Marvel kahramanının doğuşunun bile ileride daha fazla işe yaraması için dua ettiğini gördük. O harika, Kaptan Carter da öyle… tabii incelemenin alt başlığı yeterince büyük bir ipucu değilse.
What If…’da övmek istediğim ilk şey? 2. Sezon İncelemesi yazım ekibidir. Bu hikayeleri hazırlarken ve eğlenceli sonuçlar yaratmasını beklemeyeceğiniz karakterleri bir araya getirirken kesinlikle çok eğlendiler. Bunu ilk bölümde Nebula ve Nova Corps’un yer aldığı “Bladerunner Tribute” ile kanıtladılar. İkinci bölüm, (çoğunlukla) gerçekten hoşuma giden bazı şaşırtıcı seçimleri içeren “80’lerin Yenilmezleri” ile aynı derecede harika bir şey yaptı. Bunu Hela ve Wenwu’nun buluşup Odin’le savaşması gibi diğer benzersiz hikayelerle birleştirdiğinizde birlikte, çoğu zaman gülümsemekten kendinizi alamadığınız bir dizi hikayeyle karşılaşırsınız.
İster klasik filmlere saygı göstermek, ister benzersiz olduğunu düşündükleri bir şeyi yapmak, ister önceki MCU filmlerinden birine “eğlenceli bir değişiklik” yapmak olsun, her şey yolunda gitti. 1. Sezonu incelememiş olsam da, onun en büyük hayranı değildim çünkü bazı bölümler GERÇEKTEN tutarsızdı. Parıldadıklarında PARLADILAR. Ancak diğer zamanlarda (bence final dahil) biraz hayal kırıklığı yarattılar.
Ama Sezon 2 için? Onu ezdiler ve ben de grupta kötü bir bölüm olmadığını söyleyecek kadar ileri gittim. Her bir bölümdeki bazı küçük sorunlar dışında hiçbir bölüm mükemmel değildi. Şey… mükemmel olduğunu düşündüğüm BİRİ vardı…
Evet. Bu Kahhori bölümü. Bu, yazarlar için kesinlikle “en büyük değişim”di çünkü anlamlı bir Marvel karakteri yaratmak için sadece 30 dakikaları yoktu… aynı zamanda onu önemsememizi de sağlamaları gerekiyordu. Ve tahmin et ne oldu? Onlar yaptı! Kahhori sakindi ve Kızılderili/First Nations kabilelerine çok saygı duyuyordu, hatta yazarlar onun karakterini oluştururken onlara danışmışlardı! Bölüm boyunca son sahnelere kadar kendi dillerini konuştular ki bunun gerçekten anlamlı olduğunu düşündüm. Üstelik hikayesi o kadar saf ve dürüsttü ki, bir “Ya Eğer…?” Dünyamızda işlerin nasıl yürüdüğü göz önüne alındığında, yardım edemeyeceğiniz ancak sempati duyacağınız bir senaryo.
Üstelik MCU’ya anlamlı bir şekilde bağlanıyor ve bu da onu daha da etkileyici kılıyor. Peki onu ve Yüzbaşı Carter’ın çoklu evreni birlikte kurtardığını görmek mi? Evet, bu oldukça tatlıydı.
Peggy’den bahsetmişken, kendisi sezonun MVP’siydi ve kendi hikayesine ayrılmış birçok bölümü vardı. Hayley Atwell bir kez daha bunu ortaya koydu (ve BUNUN neden kesin “Kaptan Carter” olduğunu ve Multiverse of Madness’ta sahip olduğumuz şey olmadığını kanıtladı) ve Peggy’ye güvenden kalp kırıklığına kadar birçok yönü gösterdi. Ah, ve 1602 olmasına rağmen iyi bir maltın kıymetini bilen biri.
Yüzbaşı Carter ve onun tasviri hakkında, çoğunlukla güçlü kadınlardan hoşlanmayan aptallar tarafından tuhaf söylemler yapıldığını gördüm. Cahil yüksek atlarınızdan inin ve gösterinin tadını çıkarın! Peggy, yaşadığı onca şeye rağmen harikaydı ve kesinlikle ilham vericiydi. Hatta onun MCU Steve Rogers’tan daha saf bir ruha sahip olduğunu bile iddia edebilirsiniz, ben de bu iddiada Kaptan Carter’ın yanında yer alırım.
Animasyonun %95 oranında inanılmaz ve sıkı göründüğünü de belirtmek gerekir. Evet, orada burada ortaya çıkan bazı “tuhaflıklar” vardı, ancak hemen hemen her şey animasyon ortamına iyi bir şekilde aktarıldı. Ayrıca animasyon ekibinin büyük savaşlar ve eğlenceli gösteriler yapması, zaman zaman hikayeyi değiştirmesi ve becerilerini beklenmedik türlerde ve şekillerde sergilemesi gerekiyordu.
Şimdi What If…?’deki kısma geliyoruz. Ne yazık ki hoşlanmadığım şeylerden bahsetmem gereken 2. Sezon İncelemesi. Ve genel olarak “küçük şeyler” olsa da, sonunda birikiyor. Örneğin “Tony Stark/Grandmaster” bölümü araba yarışlarıyla görsel olarak zekice hazırlanmıştı. Yine de, 1. Sezon Finalinde The Watcher tarafından NEDEN Gamora’nın (NEDEN GAMORA?!?!?) seçildiği vurgulanmıyordu. O bir nevi…oradaydı… ve yine de S2 bölümünde sahip olmadığı Sonsuzluk Taşı makinesi sayesinde onay alıyor öyle mi? Artı, Korg en kötüsü… cidden… defol git, Korg.
Yine, herhangi bir “kötü bölüm” olmasa da, içerik ve odaklanma nedeniyle “vur ya da kaçır” olacak bazı bölümlerin olacağını düşünüyorum, örneğin “Die Hard Happy Hogan” bölümü gibi hissettim. başka bir şeyle değiştirilebilirdi. Birçoğu bundan hoşlanacak, ama benim için iyiydi.
Başka bir sorun da, bu olay örgülerinin çoğunun bazen karakterlerin kapsamlarının dışında iyi davranmasına veya çok bariz olay örgüsünün ele alınmamasına bağlı olmasıdır. Gamora/Tony bölümünde, Nebula bölümünde, Hela bölümünde ve (bir kez daha) Carter/Kahhori/Strange ile yaşanan bazı olaylar aracılığıyla final bölümünde olduğu gibi birden fazla bölüm vardı.
Ayrıca, daha küçük bir not olarak, MCU oyuncularının birçoğu karakterlerini seslendirmek için geri dönerken diğerleri bunu yapmadı… ve bu kesinlikle zaman zaman ortaya çıktı.
Buna rağmen, Ya…? 2. Sezon, çok yönlü MCU’da çok eğlenceli bir boğuşmaydı ve birçok kişi bu hikayelerin kalitesinin ve benzersizliğinin devam etmesini umuyor. Hikayelerinle vakit geçirmekten keyif aldım Gözcü. Bana gösterecek başka neyin var?