Avustralya Ulusal Üniversitesi’nden (ANU) uzay tıbbı uzmanları tarafından geliştirilen bir matematiksel model, bir astronotun Mars’a güvenli bir şekilde seyahat edip edemeyeceğini ve Kızıl Gezegene ayak bastıktan sonra misyon görevlerini yerine getirip getiremeyeceğini tahmin etmek için kullanılabilir.
ANU ekibi, insan vücudunun, Dünya’daki kadar güçlü olmayan Mars’ın yerçekimi kuvvetlerine, dışarı çıkarken bayılmadan veya tıbbi bir acil durum yaşamadan tahammül edip edemeyeceğini belirlemek için, sıfır yerçekimine uzun süre maruz kalmanın kardiyovasküler sistem üzerindeki etkisini simüle etti. Uzay aracı.
Model, kısa ve uzun süreli uzay uçuşlarının vücut üzerindeki etkisini değerlendirmek için kullanılabilir ve insanların Mars’a inmesine yardım etmede yapbozun bir başka önemli parçası olarak hizmet edebilir.
ANU Tıp Okulu’ndan Araştırma Görevlisi Dr. Lex van Loon, Mars’a seyahat etmenin birçok riski olmasına rağmen, en büyük endişenin, mikro yerçekimine (sıfır yerçekimine yakın) uzun süre maruz kalmak olduğunu ve bunun da Dünya’dan gelen zararlı radyasyona maruz kalmak olduğunu söyledi. Güneş, vücutta “temel” değişikliklere neden olabilir.
Dr. van, “Mars’a seyahat etmenin yaklaşık altı ila yedi ay sürdüğünü biliyoruz ve bu, sıfır yerçekimi uzay yolculuğunun bir sonucu olarak yaşanan ağırlıksızlık nedeniyle kan damarlarınızın yapısının veya kalbinizin gücünün değişmesine neden olabilir.” Aynı zamanda makalenin baş yazarı olan Loon, dedi.
“Space X ve Blue Origin gibi ticari uzay uçuş ajanslarının yükselişiyle, zengin ama sağlıklı olması şart olmayan insanların uzaya gitmesi için daha fazla yer var, bu yüzden birinin Mars’a uçmaya uygun olup olmadığını tahmin etmek için matematiksel modeller kullanmak istiyoruz.”
Astrofizikçi ve acil tıp uzmanı Dr. Emma Tucker, sıfır yerçekimine uzun süre maruz kalmanın kalbin tembelleşmesine neden olabileceğini, çünkü vücuda kan pompalamak için yerçekimini yenmek için çok çalışmak zorunda olmadığını söyledi.
“Dünyadayken, yerçekimi sıvıyı vücudumuzun alt yarısına çekiyor, bu yüzden bazı insanlar bacaklarının günün sonuna doğru şişmeye başladığını fark ediyor. Ama uzaya gittiğinizde bu yerçekimi kuvveti kayboluyor, bu, sıvının vücudunuzun üst yarısına kaydığı anlamına gelir ve bu, vücudun çok fazla sıvı olduğunu düşünmesine neden olan bir tepkiyi tetikler, “diyor Dr. Tucker.
“Sonuç olarak, tuvalete çok gitmeye başlıyorsunuz, fazla sıvıdan kurtulmaya başlıyorsunuz, susuzluk hissetmiyorsunuz ve çok içmiyorsunuz, bu da uzayda susuz kaldığınız anlamına geliyor.
“Bu yüzden haberlerde astronotların tekrar Dünya’ya ayak bastıklarında bayıldıklarını görebilirsiniz. Bu, uzay yolculuğunun bir sonucu olarak oldukça yaygın bir durumdur ve uzayda ne kadar uzun kalırsanız, yere düştüğünüzde çökme olasılığınız o kadar artar. yerçekimine dön.
“Modelimizin amacı, bir astronotun bayılmadan Mars’a güvenli bir şekilde ulaşıp ulaşamayacağını büyük bir doğrulukla tahmin etmektir. Bunun mümkün olduğuna inanıyoruz.”
Mars ve Dünya arasındaki mesajların iletilmesindeki bir iletişim gecikmesi nedeniyle, astronotlar, destek ekiplerinden acil yardım almadan görevlerini yerine getirebilmelidir. Dr. van Loon, bu radyo sessizliği penceresinin Güneş, Dünya ve Mars’ın yörüngesindeki hizalanmasına bağlı olarak değiştiğini, ancak en az 20 dakika sürebileceğini söyledi.
Dr. van Loon, “Bir astronot uzay aracından ilk adımını attığında ya da tıbbi bir acil durum olduğunda bayılırsa, Mars’ta onlara yardım edecek kimse olmayacak” dedi.
“Bu yüzden astronotun uçmaya uygun olduğundan ve Mars’ın yerçekimi alanına uyum sağlayabildiğinden kesinlikle emin olmalıyız. Bu kritik ilk birkaç dakika boyunca minimum destekle etkin ve verimli bir şekilde çalışabilmelidirler.”
Model, Mars’a seyahat etmenin risklerini simüle etmek için Apollo Görevleri de dahil olmak üzere geçmiş uzay keşiflerinden toplanan astronot verilerine dayanan bir algoritma kullanıyor.
Modelin parametrelerini bilgilendirmek için kullanılan uzay verileri orta yaşlı ve iyi eğitimli astronotlardan elde edilmiş olsa da, araştırmacılar, uzun süreli uzay yolculuğunun önceden kalp rahatsızlığı olan nispeten sağlıksız bireyler üzerindeki etkisini simüle ederek yeteneklerini genişletmeyi umuyorlar. Bu, araştırmacılara “gündelik” bir insanın uzaya seyahat etmesi durumunda ne olacağına dair daha bütünsel bir resim sağlayacaktır.
Araştırmacıların çalışmaları dergide yayınlandı npj Mikrogravite.