Alan Wake 2’nin var olması adeta mucizevi bir şey. 2010 yılında piyasaya sürülen ilk Alan Wake, ticari bir başarı olmaktan çok uzaktı ancak yıllar içinde hak ettiği bir kült haline geldi. Developer Remedy daha sonra diğer projelere geçti ve bir süreliğine orijinalin heyecan verici sonunun çözülme şansı uzak görünüyordu.
13 yıl ileri sardığımızda Alan Wake 2’nin artık gerçekten var olduğunu söylemek gerçeküstü. Ve bu uzun zamandır beklenen devam filminin de selefi kadar ezoterik, gerçeküstü ve düpedüz tuhaf olduğunu doğrulamak bana büyük mutluluk veriyor. Ancak bu, Alan Wake 2’nin kendine özgü bir kimlik oluşturmadığı anlamına gelmiyor. Remedy, oynanışı akıllıca sıkılaştırdı ve Wake’i bir aksiyon nişancı oyunundan tam gelişmiş bir hayatta kalma korku deneyimine dönüştürdü.
Alan Wake 2 bazı büyük değişimler yaşıyor ve bazıları hedefi kaçırsa da, sergilenen muazzam hırsa hayran kalmamak elde değil. Remedy, kitlesel pazar göz önünde bulundurularak geliştirilen kalıplaşmış devam filmlerinin sıklıkla hakim olduğu bir oyun endüstrisinde, auteur bir film yapımcısına boş çek verilmesine eşdeğer bir video oyunu yarattı. Ve bu oyunun en büyük gücü ama aynı zamanda en sinir bozucu kusuru. Alan Wake 2 incelememizin tamamı için okumaya devam edin…
Orijinalinden 13 yıl sonra geçen Alan Wake 2, iç içe geçmiş iki karakter aracılığıyla anlatılan harika bir meta olay örgüsünü canlandırıyor. The Dark Place olarak bilinen çarpık bir kabus dünyasında sıkışıp kalan aynı adı taşıyan yazar ve bir dizi tüyler ürpertici cinayeti araştırmak için Bright Falls dağ kasabasına gelen yeni gelen FBI ajanı Saga Anderson.
Alan Wake 2 etkilerini koluna taşıyor. Hikâyesi, HBO’nun True Detective’inin (özellikle beğenilen ilk sezonunun) ve David Lynch’in Twin Peaks’inin en iyi parçalarını, iyi bir ölçü için atılan iyi bir Stephen King sıçramasıyla birleştiren güçlü bir karışımdır. Kendine özgü bir anlatım sağlıyor ve bazı oyuncuların sık sık tuhaf dolambaçlı yollardan yabancılaşmasını beklesem de, kendinizi tuhaf bir deneyime kaptırmaya istekliyseniz, kendinizi bağımlısı bulabilirsiniz.
Açıklanamayan anormallikler sık görülen bir durumdur. İlk bölümde, bir kapıcı (2019’un geri dönen karakteri) bulmak için kırsal bir bara giriyorsunuz. Kontrol) karaoke söylerken, yinelenen bir bölümde Alan Wake yeni kitabını tanıtmak için gece geç saatlerde bir talk show’a çıkıyor – sadece söz konusu romanı yazdığına dair hiçbir anısının olmaması gibi ufak bir sorun var. Her sahne için mantıklı bir açıklama istiyorsanız hayal kırıklığına hazır olun.
Remedy ayrıca oyunun Alan’ın bulunduğu kısmı boyunca canlı aksiyon görüntülerini de ekliyor ve bu sahneler, oyunun sinematik kalitesini arttırmada oldukça etkili. Endişelenmeyin, Quantum Break’in 30 dakikalık TV programı bölümleri kadar sürükleyici bir şey yok. Canlı aksiyon klipleri oynanışa serpiştirilmiş ve dikkat dağıtmak yerine doğal bir his veriyor.
Sadece kayıt için, sen yapmadığın sürece ihtiyaç Alan Wake 2’ye dalmadan önce Alan Wake Remastered’ı oynamış biriyseniz bunu yapmanızı şiddetle tavsiye ederim. Orijinali oldukça iyi dayandı ve bu devam filminin en büyüleyici anları, yalnızca Alan Wake’in içinde bulunduğu kötü durum ve Bright Falls’ta yaşadığı ürkütücü olaylarla ilgili önceden bilginiz varsa tam anlamıyla bağlantı kuracaktır.
Alan Wake 2’nin temel savaş mekaniği selefine göre değişmedi. Karşılaştığınız yozlaşmış düşman ordularını alt etmek, öncelikle onları bir el fenerinin yoğun ışınıyla zayıflatmayı ve ardından çeşitli ateşli silahlarla birkaç mermi ateşlemeyi içerir. Bu, 2010 yılında yeni bir fikirdi ve şimdi bile düşmanlarınızı süperşarjlı meşalenizle yok etmek ve ardından kıvılcım yağmuruna dönüşene kadar onları kurşunla doldurmak hâlâ son derece tatmin edici olmaya devam ediyor.
Ancak Alan Wake 2, selefinin aksiyon-shooter vurgusundan uzaklaşarak, son Resident Evil yeniden yapımlarından ilham alan bir hayatta kalma-korku yaklaşımına yöneliyor. Envanter yönetimi ve kaynaklarınızın dikkatli kullanımı hayatta kalmanın anahtarıdır. Önemli ölçüde yoğun savaş karşılaşmalarıyla sonuçlanır. Birkaç çekimi bile kaçırırsanız oyunun son derece rahatsız edici oyunuyla karşı karşıya kalırsınız.
Ne yazık ki, düşman çeşitliliğinde gerçek bir eksiklik var. İster Bright Falls’ta Saga olarak ister The Dark Place’de Alan olarak oynayın, çoğu düşman üzerinize koşuyor ve sopayla, baltayla veya yumruklarla saldırıyor. Birkaç düşman patlayıcı mermiler fırlatarak durumu değiştiriyor ancak aşinalık hızla yayılıyor ve bu da erken çatışma karşılaşmalarının yarattığı korkuyu azaltıyor. Tüyler ürpertici bir geyik maskesi takan bir tarikatçının, korkutucu etkisi azalmaya başlamadan önce sizi sersemletebileceği çok nadir durumlar vardır.
Ancak beklediğinizden daha az çatışma olacağından, aynı birkaç düşman türüyle yüzleşmekten sıkılacak vaktiniz olmayacak. İlk Alan Wake, can sıkıcı derecede uzun süren tekrarlayan dövüşler nedeniyle eleştirildi ve Remedy, düzeltme çabalarında aşırıya kaçıyor. Bu sorun en erken aşamalarda belirgindir. 16 saatlik oyunumun ilk dört saati boyunca yalnızca yarım düzine kadar düşmanla savaştım ve biraz daha fazla aksiyona can atıyordum.
Alan Wake 2’de zamanınızın büyük bir kısmını Saga olarak temel paranormal vakayı araştırarak ve Alan olarak soyut bulmacaları çözerek geçireceksiniz. İlk bölümler sürükleyiciyken, ikincisi ara sıra sürükleyici ama aynı zamanda oyunun en sinir bozucu anlarını da içeriyor.
Oyunun Saga bölümünde, “Zihin Alanınızda” ayıklanabilecek çok sayıda çevresel ipucuyla karşılaşacaksınız. Bu etkileşimli alana herhangi bir zamanda tek bir tuşa basılarak erişilebilir ve topladığınız tüm bilgi ve karakter profillerinin haritasını çıkarmanıza olanak tanır. Bu, oyunun birçok gizemi sırasında araştırdığınız şeyleri takip etmenin harika bir yoludur ve yüksek konseptli hikayeyi takip etmeyi oldukça basit hale getirir.
Saga’nın kampanyası bir bütün olarak Alan Wake 2’nin en iyi anlarından aslan payını içeriyor. Saga sadece kendi başına fevkalade iyi tasarlanmış bir karakter değil, aynı zamanda bazı bölümleri ustalıkla dövüş ve ödüllendirici keşiflerle iç içe geçiyor. Alan ve Saga seviyelerini istediğiniz sırayla ele alabilirsiniz ve tematik nedenlerden dolayı ikisi arasında geçiş yapmanızı tavsiye etsem de, Alan’a her geçişimde Saga’ya dönmeyi sabırsızlıkla bekliyordum.
Alan’ın sürekli değişen Karanlık Yer’deki bölümleri çok daha az ilgi çekici ve bazıları düpedüz çileden çıkarıcı. Yeni başlayanlar için, savaş karşılaşmaları her birkaç adımda bir sahte düşman yerleştirme kararı nedeniyle mahvoldu. Bu zararsız gölgeler yalnızca kötü niyetli alay hareketlerini fısıldarlar ancak bir bölgedeki tüm acil tehditleri ortadan kaldırıp kaldırmadığınızı anlamanızı çok zorlaştırırlar. The Dark Place’de distorsiyon efektinin aşırı kullanımı bu sorunu daha da artırıyor.
Savaş dışında Alan’ın bölümleri, deneme yanılma deneylerinden biraz daha fazlası anlamına gelen tekrarlayan bulmacalardan oluşuyor. Bu bölümlerde Alan’ın bir konumu bir anlatı tetikleyicisiyle birleştirerek etrafındaki dünyayı yeniden yazdığını görüyoruz. Kağıt üzerinde bu, Alan’ın yazarlık mesleğini oyuna karıştırmanın akıllıca bir yolu, ancak pratikte bu bulmacalar son derece sıradan.
Sürekli acı çekmeye zorlanmak bir diğer Alan genel ilerleme hızına büyük ölçüde zarar verdiğinden bulmaca bölümü. Daha genel anlamda, kekemelik momentumu genel olarak sık görülen bir sorundur. Saga olarak bile, herhangi bir savaş olmadan ve Mind Place’de çözemeyeceğiniz kadar fazla bilgiyle uzun sürelere katlanacaksınız. Yavaş açılış eylemi bu bakımdan özellikle suçludur.
Alan Wake 2 beni hayal kırıklığına uğrattığında bile görsel bir mucizeden başka bir şey değildi. Oynanıyor PS5Sony’nin mevcut amiral gemisi konsolunun gücünün gerçek bir göstergesi gibi geliyor ve ekran görüntüsü almaktan hoşlanan türden bir oyuncuysanız, oyun sürenizin pratik olarak iki katına çıkmasını bekleyebilirsiniz, çünkü birkaç saniyede bir ekran görüntüsü almak için duraklamak isteyeceksiniz. Çarpıcı bir snap.
Sadece dudak uçuklatan grafikler de değil. Görsel tasarım gerçekten muhteşem. Saga olarak ziyaret ettiğiniz her yer son derece karmaşıktır ve küçük kasabanın merkezi haritası kişisel olarak öne çıkar. Bir cinayeti çözmek için orada olduğumu hatırlamadan önce, son derece ayrıntılı sokaklarda vitrinlere bakarken amaçsızca birkaç dakika harcadım. Dark Place’in tasarımı da oldukça etkileyici. İşte o zaman, tüm gereksiz bozulma efektleri ve oyun süresini dolduran bulmacalar olmadan, rahatsız edici manzaraların keyfini çıkarmanıza izin verilir.
Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, ses kalitesi muhteşem görsellerle eşleşiyor. Oyunun geniş hikayesinin ağırlığını kolaylıkla taşıyan Saga rolünde Melani Liburd ve Alan rolünde Ilkka Villi’nin seslendirmesi son derece güçlü. Kendisini Saga’nın ortağı olarak ve David Harewood’u karizmatik ama aynı zamanda oldukça rahatsız edici talk-show sunucusu Warlin Door olarak sürece dahil eden oyun yönetmeni Sam Lake’e özellikle sesleniyorum. Üstelik ses tasarımı da kusursuz. Gerilimi doğru yollarla artırmak için ses efektleri kullanılır.
Alan Wake 2 yüksek bir teknik çıta belirliyor ancak tamamen kusursuz değil. PS5’teki Performans Modunda ara sıra yaşanan takılmalar ve ekran yırtılmaları gibi çeşitli sorunlar yaşanıyor. Ayrıca Mind Place’deki kasa panosunun arızalandığı ve yeni öğeler yerleştirmeme veya aktif kasalar arasında geçiş yapmama izin vermediği sık sık bir aksaklıkla karşılaştım. İnceleme döneminde yayınlanan bir yama bu hatayı daha az yaygın hale getirdi ancak henüz tamamen çözülmedi.
Alan Wake, unutulmaz pek çok yükselişin yanı sıra deneyimi bozan hayal kırıklığı yaratan birçok düşüş de içeriyor. Saga olarak oynadığınız bölümler en çok parladığı yerler ama ne yazık ki Alan’ın yerine geçmek, parlaktan ziyade engebeli.
Alan Wake 2 olmasa bile epeyce 13 yıl boyunca hayalini kurduğum muzaffer devam filminin varlığına hala çok sevindim. Nihayetinde orijinal Alan Wake hikayesine bir miktar kapanış sağlamakla kalmıyor – devamı için yeterli alan kalıyor – aynı zamanda gerçek riskler alan bir oyun ve bugünlerde bunlardan daha fazlasına umutsuzca ihtiyacımız var.