.jpg)
Veriler fiziksel nesneler değildir. Onlar yeni yağ değiller, hepsi aynı değiller ve elma ya da armut gibi ölçülmezler. Çevrimiçi ve çevrimdışı olarak giderek daha sık okuduğumuz bazı teknolojik anlatıları ortadan kaldırmaya çalışmak için bu varsayımdan başlayalım. En sinir bozucu olanı, verilerin ulusal üstünlüğüne bağlı olandır. Bir örnek? Amerika Birleşik Devletleri, Avrupa’dan daha fazla veriye sahiptir ve bu nedenle daha eğitimli yapay zeka algoritmalarına sahiptir ve bu nedenle piyasayı ve dünyayı kontrol edecektir.
Bu açıklamayla ilgili kesin olan tek şey, ABD’nin, az çok hepimizin ürettiği ve sunduğu verilerle desteklenen dünyanın en büyük dijital platformlarına (Amazon, Google, Facebook, IBM, vb.) (Çinlilerle birlikte) ev sahipliği yapmasıdır. .farkında. Ve AI çalışmasında daha ileride olduklarını. Bunda yağmur yok. Ama bu rakamlar birbirini tutmuyor. Altın rezervleri gibi banka kasasında tutamazsınız ama bir depoda da tutamazsınız.
Çoğu zaman birbirlerini anlamadıkları için ve bazen birileri buluşamayacaklarına karar verdiği için birbirleriyle konuşmayan veri aileleri vardır. Amazon’un lojistiği ve milyarlarca işlemi yöneten algoritmasını düşünün. Bir rakip tarafından kopyalanıp yapıştırılamaz veya ordu tarafından bir savaş alanında operasyonları yönetmek için kullanılamaz. Veri bir şey değil, her biri belirli bir uygulamaya özgü olan ve başka hiçbir şey için kullanılamayan bilgi kaplarıdır.
Ancak bu durum ulus-devletler için geçerli değildir. Verilerin serbest dolaşımını yöneten kurallara ne olduğuna bir bakın. Hükümetler, verilerin ulusal sınırlar arasında dolaşımı için giderek daha katı kurallar oluşturuyor. New York Times’ın dijital egemenlik bahanesiyle, daha doğrudan, güvenlik ve mahremiyet bahanesiyle savunduğu gibi, birçok ülke, ulusal sınırların dışında bilgi dolaşımı için giderek daha katı standartlar ve kurallar oluşturuyor.
Bazıları, yirminci yüzyıl ulus-devletinden gelen verilerin, korumacılık biçimlerinin bir balkanlaşmasının, nihayetinde, otuzun sonucunun tamamını sorgulamamıza yol açacak dijital kuralların ayrıştırılması sürecinin mevcudiyetinde olduğumuzu gözlemleyebilir. küreselleşme yılları.. Gerçekte, günümüzde veriler, sosyal etkileşimlerin ve onları yöneten yazılımların ürünüdür. Kişisel bilgilerimiz, maddi varlıkların aksine, teknoloji şirketleri tarafından toplanır ve dağıtılır. Olan şey, mülkiyet kurallarının yeniden yazılmasıdır. Sonuçları hala deşifre edilecek. Ve iyi bir şey vaat etmiyorlar.