V­e­n­ü­s­’­e­ ­y­ı­l­d­ı­r­ı­m­ ­d­ü­ş­e­r­ ­m­i­?­ ­ ­A­r­a­ş­t­ı­r­m­a­y­a­ ­g­ö­r­e­ ­b­e­l­k­i­ ­d­e­ ­h­a­y­ı­r­

Venüs, bazı bilim adamlarının sandığından (biraz) daha yumuşak bir yer olabilir.

Yeni araştırmada, CU Boulder’daki uzay fizikçileri, güneş sistemi biliminde şaşırtıcı derecede uzun süredir devam eden bir tartışmaya atladılar: Güneşten sonraki ikinci gezegene yıldırım düşer mi?

Ekibin sonuçları, Venüs’ün kalın, asitli bulutlarından şimşek çakmasını muhtemelen görmeyeceğinizi veya en azından çok sık görmeyeceğinizi gösteren güçlü yeni kanıtlar ekliyor.

Yeni çalışmanın baş yazarı ve Atmosfer ve Uzay Fiziği Laboratuvarı’nda (LASP) doktora sonrası araştırmacı olan Harriet George, “Venüs’te yıldırım hakkında 40 yıla yakın bir süredir tartışma var” dedi. “Umarım yeni mevcut verilerimizle bu tartışmayı uzlaştırmaya yardımcı olabiliriz.”

O ve ekibi kendi raporlarını yayınladılar. bulgular dergide Jeofizik Araştırma Mektupları.

Araştırma, güneş sistemindeki en gizemli ve yaşanması zor cisimlerden birine derinlemesine bir dalış yapıyor. Venüs, Dünya ile hemen hemen aynı büyüklüktedir ancak yoğun, karbondioksit açısından zengin atmosferi, kontrolden çıkmış bir sera etkisine yol açmıştır. Yerde duran herkes 900 Fahrenheit derecelik kavurucu sıcaklıklarla ve ezici atmosferik basınçlarla karşı karşıya kalacaktı. Hiçbir uzay aracı gezegenin yüzeyinde birkaç saatten fazla hayatta kalamadı.

Bu ekstrem dünyayı keşfetmek için araştırmacılar, Venüs’ü incelemek için tasarlanmamış bilimsel bir araca yöneldiler: Güneş’in korona fiziğini araştırmak üzere 7 yıllık bir görevin parçası olarak 2018’de fırlatılan NASA’nın Parker Güneş Sondası. veya en dıştaki atmosfer ve güneş rüzgarı. Parker Solar Probe, NASA’nın misyonunu yöneten Johns Hopkins Uygulamalı Fizik Laboratuvarı tarafından tasarlandı, üretildi ve şu anda işletiliyor.

Şubat 2021’de uzay aracı Venüs’ün etrafında yaklaşık 1.500 mil mesafeden geçti. Bu süreçte aygıtları, bilim adamlarının “ıslıkçı dalgaları” dediği düzinelerce dalgayı, yani en azından Dünya’da yıldırımlarla fırlatılabilen enerji darbelerini yakaladı. Ekibin verileri, Venüs’ün ıslık çalan dalgalarının aslında yıldırımdan değil, gezegeni saran zayıf manyetik alanlardaki rahatsızlıklardan kaynaklanabileceğini gösterdi.

Sonuçlar şununla aynı fikirde: 2021 araştırmasıVenüs’ten gelen yıldırımların oluşturduğu radyo dalgalarını tespit edemedi. Araştırma Berkeley’deki Kaliforniya Üniversitesi’nden Marc Pulupa tarafından yürütüldü.

Yeni çalışmanın yazarlarından David Malaspina, bulguların insanların en yakın komşularımızdan biri hakkında ne kadar az şey bildiğini gösterdiğini söyledi.

LASP ve Astrofizik ve Gezegen Bilimleri Bölümü’nde yardımcı doçent olan Malaspina, “Yeni bilimsel araçların Venüs’e ulaşması çok nadirdir” dedi. “Bu tür ilginç araştırmaları yapma şansımız pek olmuyor.”

Venüs ve yıldırım hakkındaki tartışmaların çoğu, Pioneer Venüs adlı NASA uzay aracının Dünya’nın daha sıcak, daha öfkeli ikizi etrafında yörüngeye girdiği 1978 yılına kadar uzanıyor. Uzay aracı hemen hemen gezegenin yüzeyinin yüzlerce mil yukarısındaki ıslık çalan dalgaların sinyallerini toplamaya başladı.

Birçok bilim insanına göre bu sinyaller Dünya’dan tanıdık bir olguyu hatırlatıyordu: yıldırım.

George, Dünya’da ıslık çalan dalgaların her zaman olmasa da sıklıkla yıldırım tarafından yaratıldığını açıkladı. Yıldırım çarpmalarının gezegenin atmosferindeki elektronları itip kakabildiğini ve daha sonra uzaya doğru spiral şeklinde dalgalar başlatabildiğini söyledi. Bu dalgalar, Dünya’daki ilk radyo operatörlerinin kulaklık kullanarak duyabildiği ıslık sesleri yaratır, dolayısıyla “ıslıkçılar” adı da buradan gelir.

Eğer Venüs’ün ıslık çalan dalgaları benzer bir kökene sahipse, o zaman gezegen, Dünya’dan yaklaşık yedi kat daha fazla yıldırım çarpmasına maruz kalan bir yıldırım canavarı olabilir. Bilim insanları ayrıca Satürn ve Jüpiter’de de yıldırım tespit etti.

George, “Bazı bilim insanları bu imzaları gördü ve ‘Bu bir yıldırım olabilir’ dedi. Diğerleri ise ‘Aslında başka bir şey de olabilir’ dedi. On yıllardır bu konuda ileri geri konuşmalar yapılıyor.”

Venüs’le bir fırça

Parker Solar Probe, bilim insanlarına tartışmayı tamamen çözme fırsatı sunabilir.

George, uzay aracının görevi sırasında Venüs’ün yanından yedi kez geçeceğini ve bu uçuşları güneşe giderek yaklaşmak için kullanacağını söyledi. 2021’de, bu tür dördüncü manevrası sırasında, sonda gezegene oldukça yaklaştı; ıslık çalan dalgaları aramak için en önemli nokta olan Venüs’ün arkasındaki gölgeye geçti.

Bu sinyalleri bulmak için George, Malaspina ve meslektaşları, uzay aracından çıkan bir dizi elektrik ve manyetik alan sensörü olan Parker Solar Probe’un FIELDS Experiment’ini kullandılar. (CU Boulder ve LASP’den bir ekip, FIELDS sensörlerinden gelen sinyalleri analiz eden Dijital Alanlar Kartını tasarladı ve üretti).

Ancak araştırmacılar bu ıslıkçılardan oluşan bir grubu analiz ettiğinde şaşırtıcı bir şeyi fark ettiler: Venüs’ün ıslık çalan dalgaları yanlış yöne gidiyordu. Şimşekli bir fırtınadan bekleyeceğiniz gibi uzaya doğru değil, gezegene doğru ilerliyor gibiydiler.

Malaspina, “Herkesin son 40 yıldır hayal ettiği şeyden geriye doğru gidiyorlardı” dedi.

Bu geriye doğru ıslık çalanlara neyin sebep olduğu belli değil. George ve Malaspina bunların manyetik yeniden bağlanma adı verilen bir olaydan ortaya çıkabileceğinden şüpheleniyorlar; burada Venüs’ü çevreleyen bükülmüş manyetik alan çizgileri ayrılıyor ve patlayıcı sonuçlarla yeniden birleşiyor.

Şimdilik araştırmacılar, yıldırımın bir sebep olduğunu tamamen dışlamak için daha fazla ıslıkçıyı analiz etmeleri gerektiğini söylüyor. Malaspina, bir sonraki şanslarını Kasım 2024’te Parker Güneş Probu’nun Venüs’ün yanından son geçişini yapıp yüzeyden 250 milden daha az yüksekliğe inip gezegenin “çorbalı” atmosferinin tepesini fırçalamasıyla elde edeceklerini söyledi.

“Parker Solar Probe çok yetenekli bir uzay aracıdır. Gittiği her yerde yeni bir şey bulur.”