Teknoloji sektöründe İK ve işe alım için çalkantılı bir yıl oldu. Bu yılın başlarında Birleşik Krallık teknoloji sektörü, Birleşik Krallık ekonomisinin 2,5 katı oranında büyüyordu ve teknoloji çalışanlarını iş sıçramasına yönlendirmek için artan ücretler, alternatif şirket kültürü ve yenilikçi iş avantajları sunan hem solda hem de sağda fırsatlar yaratıyordu. Ancak, bu o zamandan beri önemli ölçüde yavaşladı. Zorlu bir pazar ve yaklaşan bir durgunluk ortamında aşırı hırslı büyüme, şirketleri geri adım atmaya itti ve Büyük Teknoloji şirketleri binlerce çalışanını işten çıkardı.
İstihdam piyasası şüphesiz yavaşlamış olsa da, teknoloji genelinde işverenler için tutarlı olan şey, en iyi yetenekleri kaynak bulma ve elde tutma zorluğudur; alandaki en yetenekli kişiler, Birleşik Krallık çapında bir dijital beceri boşluğunun ortasında sürekli olarak fırsatlarla dolup taşmaktadır. Bir işveren böyle bir yeteneği güvence altına aldığında, onu elde tutmak ve beslemek için yaratıcı çözümler bulmalıdır – aksi takdirde, yerine birini bulmak gibi ürkütücü ve maliyetli bir görevle karşı karşıya kalır.
Bu arada çalışanlar, tümü finansal güvenliklerini tehdit eden yaşam maliyeti krizi, artan enerji maliyetleri ve muazzam enflasyonla mücadele ediyor. Mintago’nun yakın tarihli araştırmasına göre, maaştan maaşa yaşayan çalışanların %72’si, uzun vadeli finansal gelecekleri yerine acil finansal taahhütlere öncelik vermek zorunda kaldı. Bu sadece daha da kötüleşecek, %70 korku.
İşverenler, mevcut yeteneklerini korumak ve rekabetçi bir pazarda değerli personeli değiştirme zorluğundan kaçınmak için odak noktalarını döndürmeli ve mevcut yeteneklerini desteklemeye odaklanmalıdır. Hayat pahalılığı krizi çalışanların zihninde ön sıralarda yer alırken, para sorunlarını çözmelerine yardımcı olan yüksek kaliteli mali refah desteği sağlamak kesinlikle çözümdür. Gerçekten de, en kötü senaryoda, çalışanları para endişeleriyle tek başlarına mücadele etmeye bırakmak, onları başka bir yerde daha faydalı bir fırsat için mevcut konumlarından ayrılmaya zorlayabilir.
Bu nedenle, işverenlerin, kötü mali refahın getirebileceği ciddi sonuçların farkına varması elzemdir – çalışanların ezici bir çoğunluğu (%56) para sıkıntılarının hayatlarındaki en büyük stres kaynağı olduğunu iddia etmektedir. En büyük risk, bir çalışanın fiziksel ve zihinsel sağlığıdır; dörtte biri (%23) uykusuz geceler yaşamakta ve üçte biri (%32) mali stres nedeniyle günlük görevlerini tamamlamakta güçlük çekmektedir. Bu tür ciddi belirtiler çalışanların hayatlarını tüketmekte, sonuç olarak mutsuz ve motivasyonsuz çalışanların işlerinden kopmalarına yol açmaktadır. Ancak bu, bireyle biten bir konu değildir. Çalıştıkları işletmeler, üretkenlikteki düşüş ve genel olarak daha zayıf iş performansı nedeniyle benzer şekilde darbe alıyor.
Eşit derecede önemli bir husus, özellikle çalışanların neredeyse evrensel olarak etkilendiği bir ekonomik dönemde, çalışanların yönetimin mali sıkıntılara tepkisini nasıl algıladıklarıdır. Endişe verici bir şekilde, yöneticilerin yarısından azı (%46) yaşam maliyeti krizi sırasında personeli desteklemenin işverenlerinin sorumluluğu olduğunu düşünüyor. Kesinlikle, bu adım atmayı reddetmek, çalışanlara karşı ilgi ve takdir eksikliği olarak yorumlanacak, bu da daha düşük iş tatminine ve motivasyon kaybına yol açacaktır, personelin mali durumlarından bunalmış hissetmesinden bahsetmiyorum bile. Kritik olarak, çalışanları finansal güvenlik ve yeterli işveren desteği arayışı içinde istifa etmeye yönlendirecektir.
Aksine, işverenler, personellerine mali durumlarını daha fazla kontrol etmelerini sağlayacak mali destek sağlayarak mali sıkıntıların yükünü azaltabilir. Sonuç olarak, işverenler, kendilerini şirkete ve işlerine tamamen kaptırmaya istekli ve her iki tarafın da önemli yararına olacak şekilde daha mutlu personel bekleyebilirler.
İşverenler, finansal refah desteğinin ücret artışları, ikramiyeler veya terfiler gibi önemli maaş bordrosu maliyet artışlarına dönüşmediğini duyduklarında başlangıçta şaşırabilirler. Bunun yerine amaç, çalışanları mali durumlarının sorumluluğunu üstlenmelerini sağlayacak araçlarla donatmak olmalıdır.
Mintago gibi finansal refah platformları, çalışanların finansal okuryazarlığındaki boşlukları kapatmak için eğitim materyalleri, çalışanların kaybedilen emekli maaşlarını takip etmelerini kolaylaştıran hizmetler ve tasarruf avantajları da dahil olmak üzere çeşitli kaynakları barındıran böyle bir araçtır. Bu tür platformlar, benzer şekilde, finansal refahı korumanın en büyük zorluklarından birinin, kişinin tüm çeşitli finansal yatırımlarını ve taahhütlerini takip etmek ve bunları tek bir panoda görüntüleyerek düzene sokmak olduğunu kabul eder.
Bir çalışanın tek başına çözemeyeceği niş bir finansal endişeyle boğuşuyor olabileceği durumlarda, finansal refah platformları onlara uzman finansal koçlara ve danışmanlara erişim sağlayabilir. Çalışanlar, genellikle başka türlü erişilemeyen bir teklif olan sorunun üstesinden gelmek için ısmarlama tavsiyelerinden yararlanabilir.
Herhangi bir finansal endişeyi gidermek için gereken kaynaklara ve bilgiye tam olarak sahip olan çalışanlar, yaşam maliyeti kriziyle mücadele etmek ve paralarıyla daha akıllı kararlar almak için çok daha iyi bir konumda olacaklar. Buna karşılık, bu, zayıf finansal refahla ilişkili stres yükünün bir kısmını hafifletmelidir. Mali destek sağlamanın faydaları aynı zamanda işletmeleri de kapsar; işverenlerinden sağlam bir destek stratejisi ve azalan para endişeleri, daha yüksek çalışan memnuniyetine yol açacak ve bu da daha sonra personeli mevcut işverenleriyle kalmaya teşvik edecektir.
Personeli kendi rolleri içinde tutmak ve onları zorlu bir ekonomik ortamda desteklemek, her zaman bir işverenin en önemli önceliklerinden biri olmalıdır; ancak, teknolojide sıklıkla olduğu gibi, bir çalışanın becerileri nadir olduğunda, bir işletmenin hayatta kalması için bir gereklilik haline gelir. Çalışanlar mali durumlarının kontrolünü ellerinde hissettiklerinde ve daha da önemlisi, konunun yönetim tarafından stratejik destek yoluyla ele alındığını hissettiklerinde, mevcut rollerinde kalmaya zorlanırlar.
Chieu Cao, finansal refah çözümünün CEO’sudur Mintago.