Yargıtay İnternetin çoğunun kontrolünü ele geçiren Teksas ve Florida yasalarını (her ikisi de şu anda mahkeme kararlarıyla engelleniyor) eski durumuna getirme eğiliminde görünüyor, çünkü bu yasalar beceriksizce hazırlanmış.
Bu sonuç kafa karıştırıcı geliyorsa endişelenmeyin, öyle. Pazartesi günkü sözlü tartışmalar Moody ve NetChoice Ve NetChoice / Paxton dağınıktı ve takip edilmesi genellikle zordu. Ve bu davalardaki nihai sonuç muhtemelen avukatların bile takip etmekte zorlandığı ayrımlara yol açacak.
Ancak bunların herhangi birine girmeden önce, bu vakaların gerçekte neyle ilgili olduğunu anlamakta fayda var. Texas ve Florida'nın Cumhuriyetçi yasama meclisleri, benzer ancak aynı olmayan yasaları yürürlüğe koydu. içerik denetiminin kontrolü “üç büyük” sosyal medya platformlarında: Facebook, YoutubeVe heyecan (platformun Elon Musk “X” diye seslenmekte ısrar ediyor).
Bu yasaların savunucuları, üç büyük platform bu içeriğin bir kısmını (isyancı veya vax karşıtı içerik gibi) saldırgan veya zararlı bulsa bile, bu yasaların çevrimiçi ortamda muhafazakar ifadelerin denetlenmesini önlemek için çıkarılmış olmasından oldukça gurur duyuyor. Florida Valisi Ron DeSantis (R) kendi eyaletinin yasasının, “önyargılı susturulması” ile mücadele etmek için var olduğunu söyledi.Muhafazakarlar olarak ifade özgürlüğümüz… Silikon Vadisi'ndeki 'büyük teknoloji' oligarkları tarafından.” Texas Valisi Greg Abbott (sağda), eyaletinin yasasının “toplumsal açıdan tehlikeli bir hareketi hedef aldığını” söyledi. medya şirketleri ile muhafazakar bakış açılarını ve fikirleri susturmak.”
En az beş yargıç – Baş Yargıç John Roberts, artı Yargıçlar Sonia Sotomayor, Elena Kagan, Brett Kavanaugh ve Amy Coney Barrett – Herkes Birinci Değişikliğin bu tür bir hükümetin sosyal medya denetimini devralmasına izin vermediği konusunda hemfikir görünüyordu. En azından günümüze kadar uzanan uzun bir Yüksek Mahkeme davaları dizisi bulunmaktadır. Miami Herald – Tornillo (1974), hükümetin gazeteleri ve benzerlerini yayınlamak istemedikleri içeriği yayınlamaya zorlayamayacağını savunuyor. Ve bu beş yargıç şu gibi davaların olduğuna inanıyor gibi görünüyordu: Tornillo sosyal medya şirketlerine de uygulanması gerekiyor.
Gerçekten de, bazıları Florida ve Texas'ın çevrimiçi ifadeyi kontrol etme çabaları karşısında o kadar dehşete düşmüş görünüyordu ki, zaman zaman bu eyaletlerin yasalarını savunan avukatlarla alay ediyormuş gibi görünüyorlardı. Roberts'ın Florida'nın başsavcısı Henry Whitaker'a sorduğu gibi, “Sosyal medyanın Birinci Değişiklik tarafından korunduğunu düşündüğünüz herhangi bir yönü var mı?”
Ancak sorun şu: Çevrimiçi şirketleri temsil eden bir endüstri grubu olan bu yasalara karşı çıkan davacı, “yüz” meydan okuması Teksas ve Florida yasalarına göre. Bu, her iki yasanın da esasen kitaplardan silinmesi gerektiğini ve hiçbir zaman kimseye uygulanamayacağını beyan eden bir mahkeme kararı istedikleri anlamına geliyor; bunun aksine, yalnızca yasanın diğer kişilere uygulanmasını engelleyecek daha ılımlı bir “uygulandığı şekliyle” itirazın aksine. Belirli koşullar altında belirli partiler.
Normalde, yüz ifadesine meydan okuyan bir davacının “şunu kanıtlaması gerekir: hiçbir koşul yok Kanunun geçerli olacağı koşullar mevcuttur” (her ne kadar İlk Değişiklik davalarında kurallar biraz daha davacı dostu olsa da). Mahkemenin çoğunluğu Teksas ve Florida'nın YouTube veya Twitter'ın içerik denetimini kontrol etme girişiminin anayasaya aykırı olduğu konusunda hemfikir görünse de, iki eyaletin yasaları o kadar geniş ki, diğer şirketlere de yükümlülükler getirebilirler. ÜberEtsy veya Gmail, anayasaya aykırı değildir.
Dolayısıyla Yüksek Mahkeme'nin Teksas ve Florida yasalarını yeniden yürürlüğe koyması muhtemel görünüyor. Bunun nedeni Mahkemenin bunların anayasaya uygun olduğunu düşünmesi değildir veya Mahkemenin Teksas ve Florida'nın aslında düzenlemek istediği üç şirket açısından bunların anayasaya uygun olduğunu düşünmesi değildir. Ama acemice hazırlanmış kanunlar söz konusu olan Net Seçimi davalar o kadar geniş kapsamlıdır ki, Birinci Değişiklik'in izin verdiği bazı yan etkilere sahip olabilirler.
Bu muhtemelen mevcut yasalara göre doğru sonuçtur, ama aman Tanrım, tatmin edici olmayan bir sonuç. Bu dava çok uzun süredir devam ediyor ve Teksas yasası 2022'de Yüksek Mahkeme'ye ulaştı. Mahkemenin çoğunluğu bunun geçici olarak engellenmesi yönünde oy kullandı. Karşılaşılabilecek bir soruna karşı savunmasız olmadıkları için yasaları yeniden yürürlüğe koyacak bir karar, bu süreci yeniden başlatacaktır. Ve bu dava yeniden görülürken Mahkeme personelinin değişmesi halinde, en azından bir miktar risk yaratacaktır. açıkça anayasaya aykırı kanunlar aslında desteklenebilirdi.
Ne dağınıklık.
Dava muhtemelen iki teknik ayrıma yol açacak
Mahkemenin, en azından geçici olarak iki eyalet yasasını yeniden yürürlüğe koymak için muhtemelen yüz ve uygulamalı itirazlar arasındaki ayrıma dayanacağı görülüyor. Mahkemenin kararı aynı zamanda Birinci Değişiklik'in farklı türdeki medya şirketlerini yönetme biçimi arasındaki farklılığa da yol açacak gibi görünüyor.
Tarihsel olarak hukuk iki tür iletişim sağlayıcı arasında bir ayrım yaptı. Müşterilerinin söylediği herhangi bir şeyin içeriğini kontrol etmek için hiçbir çaba göstermeyen Postane veya telefon şirketi gibi sağlayıcılar bir kategoriye giriyordu. Ve hükümet normalde bu şirketlerin kullanıcıları arasında ayrımcılık yapmamasını sağlamak için oldukça geniş bir yetkiye sahiptir.
Diğer kategori ise derlenmiş içerik üreten dergileri, gazeteleri ve diğer şirketleri içerir. Tornillo karar, bir haber kuruluşunun “gazeteye girecek malzeme seçiminin” yalnızca gazetenin “editoryal kontrolüne ve yargısına” tabidir ve “bu önemli sürece ilişkin hükümet düzenlemelerinin, özgür basına ilişkin Birinci Değişiklik garantileriyle tutarlı olarak nasıl uygulanabileceği henüz gösterilmemiştir.”
Sosyal medya, bir telefon şirketi ile bir dergi arasındaki gri alanda yer alıyor. Bir telefon şirketi gibi, sosyal medya platformları da normalde neredeyse herkesin hizmetlerini kullanmasına ve bu hizmeti kullanarak söylemek istediklerini söylemesine olanak tanır. Ancak tıpkı bir dergi gibi, etkileneceğinden korktukları bazı içerikleri hariç tutuyorlar. diğer kullanıcıları kapatın veya reklamverenlerin kendi sitelerinde reklam satın almalarını engelleyin.
Bununla birlikte, sosyal medyanın yeterli Florida ve Teksas yasalarının yürürlüğe girmesini engellemek için bir dergi gibi; her ikisi de sosyal medya sitelerinin, söz konusu kullanıcının ifade ettiği bakış açısı nedeniyle içeriği kaldırmasını veya kullanıcıları yasaklamasını yasaklamayı amaçlıyor. (Teksas kanunu “Bakış açısı” ayrımcılığını açıkça yasaklıyor Üç büyük sosyal medya şirketi tarafından. Florida kanunu daha belirsizdir ama aynı şeyi yapıyor gibi görünmektedir.)
Yine, bu yasaların amacı, DeSantis ve Abbott'un da söylediği gibi, Cumhuriyetçiler tarafından internette adil olmayan şekilde sansürlendiği düşünülen muhafazakar sesleri yükseltmektir. Ancak Kavanaugh'un sözlü tartışmada işaret ettiği gibi, Yüksek Mahkeme uzun süredir yasalara şüpheyle yaklaşıyor:göreceli sesi geliştirHükümetin yükseltmek istediği bir grubun adı.
Ancak Mahkemenin çoğunluğu, hükümetin sırf daha fazla isyancının veya aşı karşıtının tweetlerinin belirgin bir şekilde öne çıkmasını istediği için sosyal medya denetiminin kontrolünü ele alamayacağı konusunda hemfikir görünse de, yargıçlar sosyal medyanın geniş kapsamını incelemeye başladıkça büyük bir sorun ortaya çıktı. bu kanunlar.
Özellikle Florida yasası, Gmail gibi hizmetlerin, kullanıcıların e-postalarına yazdıklarını denetlemesini de yasaklayabilecek kadar geniş bir şekilde yazılmıştır (Gmail'in gerçekten böyle bir şey yapıp yapmadığı sorusunu bir kenara bırakıyoruz). Ve bir e-posta sağlayıcısı, bir sosyal medya sağlayıcısının aksine, bir telefon şirketine veya Postaneye çok benzer. Bir gazete veya derginin aksine içeriği düzenlemez. Bu nedenle koruma talebinde bulunamaz Tornillo.
Aslında Teksas ve Florida yasalarının ne zaman anayasaya uygun olup olmadığını anlamak, YouTube ile Gmail arasında ayrım yapmaktan çok daha karmaşık olabilir.
Örneğin Facebook, kullanıcılarının sanki e-posta gönderiyormuşçasına birbirlerine doğrudan mesaj göndermelerine olanak tanıyan bir doğrudan mesaj hizmeti sunuyor. Bu nedenle olsa bile Tornillo Hükümetin herhangi bir bireysel kullanıcının “haber akışında” (Facebook'un ana ürünü olan algoritmik olarak seçilmiş içerik akışı) üzerinde görünenleri düzenlemesini yasaklayan yasa, Facebook'un kullanıcılarının doğrudan mesajlarında “bakış açısı ayrımcılığı” yapmasını yasaklayan bir yasa muhtemelen anayasaya uygun olacaktır.
Daha da kötüsü, bu şirketler tarafından sağlanan ve yargıçların farkında bile olmadığı başka hizmetler de olabilir ve dolayısıyla bu hizmetlerin Birinci Değişiklik tarafından korunup korunmadığını bilmelerinin hiçbir yolu yoktur. Gibi Yargıç Ketanji Brown Jackson şunu ifade etmek gerekirse, “bu platformların tam olarak nasıl çalıştığını bilmiyoruz.”
Ve bu nedenle Mahkeme muhtemelen bu belirsizlikleri çözmek için davayı alt mahkemelere geri göndermek zorunda kalacak.
Yarışmanın tek kazananı Net Seçimi davalar muhtemelen NetChoice'nin avukatları olacaktır
Yüksek Mahkeme davayı alt mahkemeye geri gönderirse, bu NetChoice'ten saatlik ücret talep eden avukatlar için harika bir haber. Ancak diğer herkes için oldukça korkunç bir haber.
Yeni başlayanlar için böyle bir karar Teksas ve Florida için pek de büyük bir zafer olmayacaktır. Yine Mahkemenin çoğunluğu yasanın temel işlevinin (hükümetin sosyal medya denetimini devralması) anayasaya aykırı olduğu konusunda hemfikir görünüyordu. Yasanın anayasal uygulamaları olduğu ölçüde, Gmail'in bireysel e-postaları sansürlemesi gibi aslında var olmayan sorunların iyileştirilmesini de içeriyor gibi görünüyor.
Üstelik Mahkeme yasaların yürürlüğe girmesine izin verirse, sosyal medya şirketlerinin bu yasalara uyup uyamayacağı da açık değil ve bunlara uymak, ürünlerini çok daha kötü hale getirecek. NetChoice'nin avukatı Paul Clement bir noktada üç büyük şirketin Teksas veya Florida'daki herkesin hizmetlerini tamamen kullanmasını engelleyebileceğini öne sürdü (her ne kadar Teksas yasalarının eyaletten çekilmelerine izin verip vermediği konusunda bazı şüpheler olsa da). Alternatif olarak toplu sansüre başvurmak zorunda kalabileceklerini öne sürdü.
Clement'in bir noktada işaret ettiği gibi, çevrimiçi ortamda “bakış açısı ayrımcılığı” yasağı, bir platformun “intiharı önleme” içeriği barındırmak istiyorsa aynı zamanda “intiharı teşvik” içeriğini de barındırması gerektiği anlamına geliyor. Yahudi halkını olumlu bir şekilde tasvir eden içerik yayınlıyorsa, aynı zamanda antisemitik içeriğe de ev sahipliği yapması gerekir. Clement, platformlarını intihar yanlısı Nazilere devretmek yerine, büyük platformların intihar veya Yahudilik hakkındaki her türlü tartışmayı yasaklayacağını öne sürdü.
Aslına bakılırsa yargıçların birçoğu, bu yasaların geçici de olsa tam olarak yürürlüğe girmesine izin vermenin sonuçlarından o kadar rahatsız görünüyordu ki, tartışmanın çoğunu bunun olmasını önlemenin yollarını aramakla harcadılar. Örneğin Barrett, yasanın ne zaman geçerli olabileceğini belirlemek için davayı alt mahkemeye geri göndermeden önce, Mahkeme'nin yasa uygulamalarının birçoğunun anayasaya aykırı olduğunu açıkça belirten bir görüş yazabileceği olasılığını gündeme getirdi ve ne zaman düşmesi gerekiyor.
Ne olursa olsun, karışık olması muhtemeldir. Ve eğer Pazartesi günkü sözlü tartışma bunun bir göstergesiyse, NetChoice'i mahkemede temsil etmek için saat başı ödeme almayan hiç kimse sonuçtan memnun olmayacaktır.
Kaynak bağlantısı