NASA/ESA Hubble Uzay Teleskobu’ndan alınan bu olağandışı görüntüde parlak bir yıldız, ince bir gaz kabuğuyla çevrilidir. U Camelopardalis veya kısaca U Cam, ömrünün sonuna yaklaşan bir yıldızdır. Yakıtı azalmaya başladığında, dengesiz hale geliyor. Her birkaç bin yılda bir, çekirdeğinin etrafındaki bir helyum tabakası erimeye başladığından, neredeyse küresel bir gaz kabuğu çıkarır. Yıldızın son patlamasında çıkan gaz, yıldızı çevreleyen soluk bir gaz kabarcığı olarak bu resimde açıkça görülmektedir. Kredi: ESA/Hubble, NASA ve H. Olofsson (Onsala Uzay Gözlemevi)
Bir yıldızın nükleer füzyon için hidrojen yakıtının bitmesi ve ölme sürecine başlamasından sonra kırmızı bir dev oluşur.
A yıldız kararlılığını, kendisini bir arada tutan kendi yerçekimi ile çekirdeğinde yer alan devam eden termonükleer füzyon süreçlerinden gelen dışa doğru basınç arasındaki ince denge sayesinde korur.
Bununla birlikte, bir yıldızın çekirdeğindeki hidrojen bittiğinde, bu denge durumu kaybolur ve çekirdek çökmeye başlar. Çekirdek çökerken, kabuğun[{” attribute=””>plasma surrounding the core becomes hot enough to begin fusing hydrogen itself. As fusion in this shell begins, the extra heat causes the outer layers of the star to greatly expand, and the surface extends up to several hundred times beyond the former size of the star. As the energy at the star’s surface becomes far more dissipated, it causes the star’s bloated surface to cool, turning from white or yellow to red. A red giant is formed.
This process can take hundreds of millions of years to transpire. It only applies to intermediate-mass stars (with a mass between 80% and 800% of the Sun’s mass), which then go on to form planetary nebulae. When a more massive star runs out of hydrogen at its core, it forms a red supergiant instead, and then goes on to explode as a supernova.
Bir yıldızın nükleer füzyon için hidrojen yakıtının bitmesi ve ölme sürecine başlamasından sonra kırmızı bir dev oluşur. Kredi: NASA & ESA
Kırmızı dev yıldızlar, Hubble tarafından farklı galaksilere olan mesafeleri hesaplamak için kullanılır. Gökbilimciler, galaksilerin kırmızı dev yıldızlarının parlaklıklarını, mesafeleri başka yöntemlerle ölçülen yakındaki kırmızı devlerle karşılaştırarak galaksilerin ne kadar uzakta olduğunu belirleyebilirler. Bu mümkündür, çünkü kırmızı devler güvenilir kilometre noktası belirteçleridir – hepsi geç evrimlerinde aynı zirve parlaklığa ulaşırlar – ve bu nedenle mesafeyi hesaplamak için “standart bir mum” olarak kullanılabilirler. Hubble’ın olağanüstü keskinliği ve duyarlılığı, galaksilerin yıldız halelerinde kırmızı devleri bulmasını sağlar.
Hubble, çekirdeğinin etrafındaki bir helyum tabakasının birkaç bin yılda bir erimeye başlamasıyla, neredeyse küresel bir gaz kabuğunu öksüren U Camelopardalis’i gözlemledi. Ana yıldızından hem çok daha büyük hem de çok daha sönük olan gaz kabuğu, Hubble’ın hassasiyeti nedeniyle karmaşık ayrıntılarla görülebiliyor. Yıldızların yaşamlarının sonunda meydana gelen olaylar genellikle oldukça düzensiz ve kararsız olsa da, teleskop bu kırmızı devden çıkan gaz kabuğunun neredeyse mükemmel bir küresel olduğunu gözlemledi.
Kredi: ESA/Hubble, NASA ve H. Olofsson (Onsala Uzay Gözlemevi)
bu Hubble uzay teleskobu ayrıca birkaç milyar yıl sonra Güneş’e ne olacağını bize gösteren kırmızı dev R Sculptoris’i de ele geçirdi. Ayrıca, astronomların, oluşturduğumuz elementlerin Evren boyunca nasıl dağıldığını anlamalarına yardımcı oldu. İlk kütleleri Güneş’inkinin yaklaşık sekiz katına kadar olan tüm yıldızlar, hayatlarının sonraki aşamalarında sonunda kırmızı devler haline gelecekler. Yıldızdan dışarı doğru akan sabit, yoğun bir rüzgarda soğumaya ve kütlelerinin büyük bir kısmını kaybetmeye başlarlar. Bu sürekli malzeme kaybıyla, R Sculptoris gibi kırmızı devler, yeni nesil yıldızların ve gezegenlerin oluşumu için kullanılan hammaddelerin – toz ve gazın – iyi bir bölümünü sağlar.
Hubble ayrıca bize eski kırmızı devlerin güzel ve renkli kalıntılarını da gösterdi. Bunlar şunları içerir: NGC 2371NGC 2022 ve NGC 5307.
Hubble’ın 29. yıl dönümü görüntüsü, kırmızı bir dev ile bir kırmızı dev arasındaki etkileşimin oluşturduğu kum saati şeklindeki Güney Yengeç Bulutsusu’ydu. Beyaz cüce. Kırmızı dev, yaşamının son evresinde, son yıllarını da yaşamadan önce dış katmanlarını döküyor. Beyaz cüce.
uzay-2