Geri 15 Ocak 2008 (yeni sekmede açılır)Apple, o zamanki CEO Steve Jobs’ın bu yeni Mac’in temasının ne kadar “ince” olacağını göstermek için bir zarftan bir dizüstü bilgisayar çıkarmasıyla MacBook Air’i tanıttı. Sonunda hayaletten vazgeçmeden önce 2013 ile 2021 arasında bir tane vardı.
Bu sıralarda, yaklaşık 299 $/349 £ karşılığında ucuz Intel işlemcili 8 inçlik ekranlara sahip olan netbook’lar geçici bir çılgınlıktı ve pek çok kişi Apple’ın, iPad henüz bir olasılık olmadan önce bunu takip etmesini istedi.
Ancak, 2008’deki orijinal MacBook Air, iş akışlarında yalnızca basitlik isteyen kullanıcılar için daha iyi bir alternatif olarak görülüyordu. Wayback Machine, Apple’ın sitesinden harika bir sayfa kaydetti (yeni sekmede açılır) o zamanlar şirketin bu dizüstü bilgisayarının iki amacı kablosuz ve incelikti.
Yalnızca bir USB 2.0 bağlantı noktası, harici monitörleri desteklemek için bir video çıkış bağlantı noktası ve tümü küçük bir menteşenin içine gizlenmiş bir MagSafe güç konektörü barındıran bu, Apple’ın, işlev görene kadar ürünlerinin çoğuna nasıl incelik uygulamaya çalışacağına dair bir şablon haline gelecekti. 2021’de çok sayıda bağlantı noktası ve stilden çok üretkenliğe odaklanan MacBook Pro 14 inç ile kazandı.
PowerPC’den Intel’e CPU geçişini işaret eden ilk Intel Core Duo iMac’in geldiği 2006 yılından beri Mac sahibiyim. Yıllar geçtikçe, 2010 MacBook Pro’ya yükselttim ve 2013’te, önceki yıl iPad 3 kullandıktan sonra üniversite kursumu bitirmeme yardımcı olmak için MacBook Air’e geçtim ve daha güçlü bir şeye ihtiyacım vardı.
Bu zamana kadar GPU, BioShock Infinite ve Batman: Arkham City oynamanın sorun olmadığı bir noktaya ulaştı ve depolama 2008’de 80GB’tan 256GB’a çıktı.
MacBook Pro bir retina ekrana sahipken Haziran 2012’de geri (yeni sekmede açılır)Air bu özelliği 2018’e kadar alamayacaktı, ama umursamadım – burada benim için hız ve güvenilirlik amaçtı ve Air bunu kitleler halinde sağladı.
Sonunda, üniversiteden mezun olduğumda ve artık önceki hayatım gibi hissettiren bazı tam zamanlı BT işleri aldığımda, Air daha az kullandığım bir makine haline geldi ve yerini daha da ince ve daha hafif iPad’ime bıraktı, bu yüzden neredeyse bir bilgisayar haline geldi. yedekleme makinesi.
Sonunda pili ve sabit diski bozulur – örneğin, Air %40 şarja ulaşır ve aniden kapanır. 2021’de, sabit sürücü nihayetinde arızalandı, yalnızca kurtarma modunda açılıyor, 256 GB depolamayı bulamıyor ve şimdi bir kalıntı olarak kutusunda duruyor.
Ancak tüm bu süre boyunca Mac, yeni bir Mac satın almayı düşünmeme neden olan zorlu yamalardan geçiyordu. Kelebek klavye ve TouchBar benim için değerli yükseltmeler değildi ve macOS ihtiyaçlarımı karşılamıyordu – ancak 2017’de 10,5 inçlik bir iPad Pro karşılıyordu.
My Air bir yedek makine olsa da tasarımını ve klavyesini hâlâ seviyordum. Örneğin, ne zaman bir podcast’i düzenlemem veya iOS’ta çalışmayan bir uygulamayı başlatmam gerekse, Air geldi.
MacBook Pro 14 inç gelene kadar macOS’a geri dönmeye karar vermedim ve bir Mac’e sahip olduğum için hiç bu kadar mutlu olmamıştım – tasarımı, bağlantı noktaları ve klavyesi benim için tam bir ev işi. o iPad Pro ise uygulamalarını test etmek için artık bir geliştirici arkadaşın elinde.
Ancak, taşınabilirliğinden uzun pil ömrüne ve harika fiziksel tasarımına kadar benim için bir dizüstü bilgisayarın olması gereken standardı belirleyen makine her zaman MacBook Air olmuştur. M2 MacBook Air, MacBook Pro’nun ekstra gücüne ihtiyacınız yoksa şu anda sahip olabileceğiniz en iyi dizüstü bilgisayarlardan biri ve onu bir Apple Store’da her gördüğümde, bir nostalji dalgası geliyor – denediğimi hatırlıyorum. eski MacBook Air’imle 2014’te sabaha karşı 3’te bir Nottingham kitaplığında bir tez hazırla.
Yaşasın Hava – ve ayrıca Apple’ın klavyeyi bir daha asla değiştirmemesini umuyorum.
işletim-sistemi-1