28 görüntüden bir araya getirilmiş, NASA’nın Curiosity Mars gezici aracından alınan bu görüntü, gezici “Greenheugh Alınlığı” adı verilen jeolojik bir özelliğin dik yokuşunu çıktıktan sonra çekildi. Görüntünün üst kısmındaki mesafede, araştırmacıların bir zamanlar devasa bir okyanus olduğuna inandıkları Aeolis Dorsa adlı bir bölgenin yakınında bulunan Gale Krateri’nin tabanı görülüyor. Kredi: NASA/JPL-Caltech/MSSS
Eski bir kuzey okyanusu için yeni kanıtlar[{” attribute=””>Mars has been uncovered in a recently released set of topography maps. These maps offer the strongest case yet that the planet once experienced sea-level rise consistent with an extended warm and wet climate, which was far different than the harsh, frozen landscape that exists today.
“What immediately comes to mind as one the most significant points here is that the existence of an ocean of this size means a higher potential for life,” said Benjamin Cardenas, assistant professor of geosciences at Penn State and lead author on the study recently published in the Journal of Geophysical Research: Planets. “It also tells us about the ancient climate and its evolution. Based on these findings, we know there had to have been a period when it was warm enough and the atmosphere was thick enough to support this much liquid water at one time.”
Whether Mars had an ocean in its low-elevation northern hemisphere has long been debated in the scientific community, Cardenas explained. Using topography data, the research team was able to show definitive evidence of a roughly 3.5-billion-year-old shoreline with substantial sedimentary accumulation, at least 900 meters (3,000 feet) thick, that covered hundreds of thousands of square kilometers.
Yakın zamanda piyasaya sürülen bir dizi topografya haritası, Mars’taki eski bir kuzey okyanusu için yeni kanıtlar sağlıyor. Penn State’deki yerbilimleri yardımcı doçenti Benjamin Cardenas, haritaların, bugün var olan sert, donmuş manzara değil, bir zamanlar gezegenin uzun süreli sıcak ve ıslak bir iklimle tutarlı olarak deniz seviyesinin yükselmesine maruz kaldığına dair en güçlü vakayı sunduğunu söylüyor. Kredi bilgileri: Penn State
Cardenas, “Bu yazıda yaptığımız büyük, yeni şey, Mars’ı stratigrafisi ve tortul kaydı açısından düşünmekti.” Dedi. “Dünyada, zamanla biriken tortuya bakarak su yollarının tarihini çiziyoruz. Suyun tortuyu taşıdığı fikrine stratigrafi diyoruz ve tortunun yığılma şeklini anlayarak Dünya’daki değişiklikleri ölçebilirsiniz. Burada yaptığımız şey bu – ama bu Mars.”
Araştırma ekibi, Amerika Birleşik Devletleri Jeolojik Araştırmalar Kurumu tarafından geliştirilen yazılımı kullanarak, Ulusal Havacılık ve Uzay Dairesi’nden (Ulusal Havacılık ve Uzay Dairesi) alınan verilerle haritaları oluşturdu.NASA) ve Mars Orbiter Lazer Altimetre. 6.500 kilometreden (4.000 mil) fazla akarsu sırtı keşfettiler ve sırtların muhtemelen aşınmış nehir deltaları veya eski bir Mars kıyı şeridinin kalıntıları olan denizaltı kanal kemerleri olduğunu göstermek için bunları 20 sistem halinde gruplandırdılar.
Sırt sistemi kalınlıkları, yükseltiler, konumlar ve olası tortul akış yönleri gibi kaya oluşumlarının unsurları, ekibin bölgenin paleocoğrafyasının evrimini anlamasına yardımcı oldu. Cardenas, şimdi Aeolis Dorsa olarak bilinen, bir zamanlar okyanus olan bölgenin gezegendeki en yoğun akarsu sırtları koleksiyonunu içerdiğini açıkladı.
Mars’ın alçak rakımlı kuzey yarım küresinde bir okyanusa sahip olup olmadığı konusunda bilim camiasında uzun süredir tartışmalar var. Penn State liderliğindeki bir araştırma ekibi, topografya verilerini kullanarak, yüz binlerce kilometrekareyi kaplayan, en az 900 metre kalınlığında önemli tortul birikimi olan kabaca 3.5 milyar yıllık bir kıyı şeridinin kesin kanıtlarını gösterebildi. Kredi: Benjamin Cardenas / Penn State
“Aeolis Dorsa’daki kayalar, okyanusun neye benzediği hakkında bazı büyüleyici bilgiler içeriyor” dedi. “Dinamikti. Deniz seviyesi önemli ölçüde yükseldi. Havzaları boyunca hızlı bir şekilde kayalar biriktiriliyordu. Burada çok fazla değişiklik oldu.”
Cardenas, Dünya’daki eski tortul havzaların, gelişen iklim ve yaşamın stratigrafik kayıtlarını içerdiğini açıkladı. Araştırmacılar Mars’ta bir yaşam kaydı bulmak istiyorlarsa, bir zamanlar Aeolis Dorsa’yı kaplayan okyanus kadar büyük bir okyanus başlamak için en mantıklı yer olacaktır.
Cardenas, “Mars Merak gezici misyonları için önemli bir hedef, yaşam belirtileri aramaktır.” Dedi. “Her zaman su, yaşanabilir yaşam izleri arıyordu. Bu henüz en büyüğü. Yaylalardan gelen ve muhtemelen besin taşıyan tortularla beslenen dev bir su kütlesi. Antik Mars’ta gelgitler olsaydı, burada olurlardı ve nazikçe su getirirlerdi. Burası tam olarak eski Mars yaşamının gelişebileceği türden bir yer.”
Cardenas ve meslektaşları, Mars’taki diğer antik su yolları olarak belirledikleri şeylerin haritasını çıkardılar. Yaklaşan bir çalışma Sedimanter Araştırma Dergisi Curiosity gezgini tarafından ziyaret edilen çeşitli mostraların muhtemelen antik nehir barlarından gelen tortul tabakalar olduğunu gösteriyor. Dergide yayınlanan bir diğer makale Doğa Jeolojisi Meksika Körfezi’nin deniz tabanının altındaki stratigrafiyi görüntülemek için kullanılan bir akustik görüntüleme tekniğini Mars benzeri bir havza erozyonu modeline uygular. Araştırmacılar, Mars’ta yaygın olarak bulunan yer şekilleri olan akarsu sırtlarının, Aeolis Dorsa’ya benzer büyük havzalardan aşınmış eski nehir birikintileri olduğunu belirlediler.
Cardenas, “Burada yorumladığımız stratigrafi, Dünya’daki stratigrafiye oldukça benzer,” dedi. “Evet, Mars’ta büyük su yollarının kayıtlarını keşfettiğimizi söylemek büyük bir iddia gibi görünüyor, ancak gerçekte, bu nispeten sıradan bir stratigrafidir. Ne olduğunu anladığınızda, ders kitabı jeolojisidir. İşin ilginç yanı, tabii ki Mars’ta olması.”
Referans: Benjamin T. Cardenas ve Michael P. Lamb, 12 Ekim 2022, “Aeolis Dorsa’da Delta Sedimentolojisine Dayalı Mars’ta Okyanus Kenarının Paleocoğrafik Yeniden Yapılandırılması”, Jeofizik Araştırma Dergisi: Gezegenler.
DOI: 10.1029/2022JE007390
Diğer ortak yazar JGR: Gezegenler Makale, Caltech’te jeoloji profesörü olan Michael P. Lamb’dir. Çalışma, Ulusal Havacılık ve Uzay Dairesi (NASA) tarafından finanse edildi.
uzay-2