Perish, tek başınıza veya arkadaşlarınızla oynayabileceğiniz zorlu bir birinci şahıs nişancı oyunudur. Video oyunu endüstrisi, işbirlikçi birinci şahıs nişancı oyunlarına zaten doymuş durumda ve birkaç oyun, oyuncuların ilgisini (ve sayısız saatini) çekmeyi başardı. Perish onlardan biri olacak mı? Bu Perish incelemesinde, ITEM42’nin birinci şahıs nişancı oyunundan ve bu türde bir isim yapma girişiminden bahsedeceğiz.
İşbirlikçi birinci şahıs nişancı oyunlarının ana satış noktalarından biri, diğer oyuncularla oynayabilmek ve birlikte çalışabilmektir. Arkadaşlarınızla birlikte yaratıkları vurup hacklemenin ne kadar eğlenceli olduğunu kimse inkar edemez.
Perish’in çok oyunculu özelliğiyle birlikte gelen “eğlence” faktörü açısından, bu özelliğin mevcut olması nedeniyle iyi iş çıkarıyor. İşbirlikçi ilk nişancı oyunlarının temel unsurları, kendi içlerinde oyunculara belirli bir düzeyde eğlence ve keyif sunar.
Çeşitli silahlar ve manevralar kullanarak canavarları yenmek, benzersiz bir tür tatmin sağlar ve bu tatmin, birlikte etiketleyeceğiniz başka insanlar olduğunda artar. Dahası, birlikte çalışacak ekip arkadaşlarına sahip olmak, ek bir eğlencenin yanı sıra başka bir zorluk ve zorluk katmanı ekler.
Zorluk ayrıca oyuncu sayısına göre ölçeklenir, bu nedenle daha fazla takım arkadaşınıza sahip olarak oyunu kolaylaştırma konusunda endişelenmenize gerek yoktur.
Tek başınıza oynamayı tercih ediyorsanız, oyunun size sunacağı çok şey var. Aslında, ilerlemeniz aslında çok oyunculu oyundan tekli oyuna aktarılır ve bunun tersi de geçerlidir.
Perish’teki asıl amacınız basit (aslında değil): Araf’tan ayrılarak vaat edilen Elysium topraklarına, sonsuz bir belirsizlik ve ıstırap içinde sıkışıp kalmış bedensel bir ruh olarak ulaşın.
Ama dedikleri gibi, eğlencenin yarısı yolculuktadır ve bu yolculuk, sayısız farklı canavarı öldürmeyi ve daha güçlü olanlar da dahil olmak üzere daha fazla canavarı öldürebilmek için daha güçlü silahlar, aksesuarlar ve sarf malzemeleri edinmeyi içerir! Oyunda ilerledikçe yeni silahlara ve ekipmanlara erişebileceksiniz ve alanları temizlemek size çeşitli yükseltmeler elde etme fırsatı sunacak.
Araf’ta sıkışıp kalmış bedensel bir ruh olarak, bir sonrakine geçmek için çeşitli alanlarda seyahat etmeli ve farklı hedeflere ulaşmalısınız. Herhangi bir birinci şahıs nişancı oyununda olduğu gibi, zamanın %95’ini canavarları öldüresiye hackleyerek ve vurarak geçirirsiniz ve geri kalanını hangi yükseltmeleri seçeceğinizi ve silahları kullanacağınızı düşünürsünüz.
Perish’in oynanışında, oyuncuları özellikle bu oyuna bağlayacak kayda değer bir şey bulamıyorum.
Evet, Perish’i oynaması kesinlikle eğlenceli ve arkadaşlarınızla oynadığınızda çok daha eğlenceli. Ama aynı şeyi türün tüm harika oyunları ve var olan neredeyse tüm iyi kooperatif fps oyunları için söyleyebilirsiniz.
Genel olarak ezici olmasına rağmen, Perish’in oynanışıyla ilgili iyi bir şey, makul çeşitlilik düzeyidir. Oyun, çeşitli yaratıklarla keşfedilecek çok sayıda alana, yenilecek birkaç patrona ve aralarından seçim yapabileceğiniz geniş bir ekipman yelpazesine sahiptir.
Aksiyon dizileri çoğunlukla tekrarlı olabilse de, oyunun sunduğu hedefler her oyunda değişiklik gösterir. Oyundaki bazı alanlar farklı görevler sunar ve farklı hedefler ister ve ek çeşitlilik, birden fazla oyun oynarken bile bu alanların çok tekrarlı ve tanıdık hissetmesini engeller.
Bu yönüyle ilgili tek sorunum, karşılaştığım yaratıkların çoğunun zevkime göre fazla genel ve ilhamsız gelmesiydi.
Perish ayrıca oyuncunun farklı zorluk seviyeleri arasından seçim yapmasına izin vererek, farklı oyuncu türlerine hitap eden çok fazla özgürlük sağlar. Oyun üç zorluk seviyesi sunar: Bağışlayıcı, Zorluve cezalandırmak.
Bazı canavarları kesip biçme havasındaysanız en kolay seviyeyi seçebilirsiniz. Veya biraz daha meydan okuma arıyorsanız “Cezalandırma” rotasına gidebilirsiniz.
Perish’in güçlü yanı grafikleri değil, ancak benzersiz görsel konsepti, oyuncular için sürükleyici ve heyecan verici bir atış (veya bilgisayar korsanlığı) deneyimi yaratıyor. Yunan ve Roma mitolojilerinden çeşitli unsurların yer aldığı oyun, dinamik ve aksiyon dolu senaryolar sunmayı başarıyor.
Ne yazık ki, Perish’in görsel stilinin hem teknik hem de tematik uygulamada hala zayıf olduğuna inanıyorum. Yunan ve Roma mitolojik unsurlarının birleşimi, oyunu klişe bir görsel karmaşaya itiyor.
Elbette, Perish’in teması tamamen geliştiricilerin yaratıcı kararına bağlıydı, ancak önemli ölçüde benzersiz ve/veya yeni bir temsil olmaksızın bu tür ortak motifleri (yani, Yunan ve Roma unsurları) seçmek, aksi takdirde ilginç bir kavramsal kaynaşmanın cansız görselleriyle sonuçlanır. Bunu geliştiricilerin yaratıcı seçimlerine değil, oyunun genel cila eksikliğine bağlıyorum.
Perish ile ilgili bir başka şikayetim de hareket ve eylemlerin genel olarak hantal hissettirmesi. Oyun, birinci şahıs nişancı oyunlarının çoğunda bulunan temel vur-savuştur-yakın dövüş mekaniğini içeriyor, ancak bu eylemler, türdeki diğer oyunlara kıyasla pürüzsüz görünmüyor veya hissettirmiyor.
İşbirlikçi birinci şahıs nişancı oyunları, bir noktada kaçınılmaz olarak kaotik hale gelir. Ancak Perish’in vasat altı görselleri, dövüş sahnelerini gözleri yoruyor. Bu, görseller bölümünde daha çok bir sorun olabilir (animasyonlardaki cila eksikliğinden dolayı), ancak aynı zamanda, özellikle hızlı bir şekilde art arda belirli eylemleri gerçekleştirmenin bir nedenden dolayı “yanlış” hissetmesine neden olur.
Perish’in cila eksikliğinin bir başka tezahürü, dağınık kullanıcı arayüzüdür.
Sıradan oynanışı göz önüne alındığında, Perish’in sezgisel olmayan ve dağınık kullanıcı arayüzü, cansız oyun deneyimini yalnızca olması gerekenden daha kötü hissettiriyor. Oyunun cilalanmamış kullanıcı arayüzü, oyunculara olumlu bir oyun deneyimi sunmaya yardımcı olmuyor.
Kullanıcı arayüzünün bazı bölümleri gereksiz yere olması gerekenden çok daha fazla yer kaplıyor gibi geliyor. Örneğin, sağlık çubukları tasarımlarında biraz mantıksız geliyor. Aralarında minimum boşluk olacak şekilde kompakt çubuklar olarak tasarlanarak daha basit ve net hale getirilebilirler. Bu özellikle önemlidir, çünkü oyunun sağlık sistemi yalnızca sıralı bir ölçek kullanır, bu nedenle bir sağlık çubuğu yalnızca bir vuruşa dayanmayı temsil eder.
Benzer şekilde, atılmanın soğuma süresi, tekrar kullanabilmeniz için ne kadar süre kaldığını gösteren uzun dikey bir çizgidir. Ancak ekranın sol üst köşesinde gösterilen hedeflerin yanı sıra, bu gösterişsiz biçimsel seçimler, kullanıcı arabiriminin çok karmaşık görünmesine neden oluyor.
Belirli bilgilerin yerleştirilmesinin (ve hangi bilgilerin gösterileceği seçiminin) hiç de uygun olmadığı kullanıcı arayüzünün sağ tarafında da durum aynıdır. Basitçe söylemek gerekirse, kullanıcı arabirimi öğeleri, ekranınızda neredeyse çok fazla bilgi sağlamadan çok fazla yer kaplar.
Perish’in eksik olduğunu düşündüğüm başka bir şey de nişangahınızı özelleştirme veya en azından varsayılandan daha fazla seçeneğe sahip olma seçeneği. Sonunda buna alıştım, ancak değiştirme seçeneğine sahip olmak harika olurdu, özellikle de bence o kadar iyi görünmediği için.
Oyun, parlak, sarı renkli bir ışık topuyla hedeflerinizi işaret ediyor. Bu, bir sonraki alan ve görev grubuna giden yolu bulmanıza yardımcı olmak içindir.
Ne yazık ki, ışığın gösterilme şekli genellikle hedeflerinizi bulmayı daha kafa karıştırıcı hale getirir. Işık, hedeflerinize daha kolay yaklaşmak yerine bazen sizi yanıltabilir ve alanlarda gezinmenizi çok daha zorlaştırabilir.
Perish, oynanış ve görseller açısından yetersiz kalsa da, sesi ve müzikleri, oyuncuları oyunu oynarken heyecanlandırabilir. Oyunun müziği sürükleyicidir ve tür seçimi, ekranınızda meydana gelen aksiyonu yoğunlaştırmaya yardımcı olur.
Oyunum boyunca, arka planda çalan harika müzik nedeniyle canavarları hackleme ve kesme konusunda ekstra heyecan duyduğum birçok kez deneyimledim. Ne yazık ki oyunun görselleri, müziğinin yerini tutamaz.
En iyi oyun deneyimi için bir oyunun görselleri, sesi ve oynanışı aynı zamanda mükemmel ve uyumlu olmalıdır. Oyuncuların oyunda sayısız saat geçirmesini sağlayan da bu sürükleyici potansiyeldir.
Perish kesinlikle eğlenceli bir kooperatif birinci şahıs nişancı oyunudur – türü eğlenceli kılan tüm temel şeylere sahiptir ve bu oyun öğelerini düzgün bir şekilde uygular. Ne yazık ki, bu oyunun bunun ötesine geçmediğini hissediyorum. Türde öne çıkmasını sağlayacak kadar benzersiz bir şey sunmuyor.
Keyifli bir oyun olduğu kesin ama diğer popüler oyunların yanında oynamak için bir neden bulmak zor.
Rhythm Sprout İncelememiz hakkında ne düşünüyorsunuz? Düşüncelerinizi aşağıdaki yorumlarda paylaşın.
Bu inceleme şuna dayanmaktadır: bilgisayar versiyonu PERIS’in. Anahtar tarafından sağlandı Adım PR ve Kullanışlı Oyunlar.
oyun-5