Ubisoft, yaklaşmakta olan Assassin’s Creed Mirage’ın orijinal oyunlara saygı duruşunda bulunan daha odaklı bir deneyim sunmak için köklerine döneceğini açıkladı.
İçinde GamesRadar ile bir röportaj (yeni sekmede açılır) Assassin’s Creed Mirage hakkında kreatif direktör Stephane Boudon, geliştiricinin serinin daha akıcı bir deneyime geri döndüğünü görmek isteyen seri hayranlarını dinlediğini açıkladı. Boundon, “Mirage’ın yaratılışı, birkaç girdinin yakınsaması oldu” dedi. “İlk AC’lerin temel direklerine daha samimi bir ölçekte odaklanan, karakter odaklı bir hikaye arzusunu duymaya başladık. Geliştiriciler kadar bizde de yankı uyandırıyor ve bu, projenin başlangıç noktasıydı.”
Bir avuç daha büyük ölçekli, gerçek hayattan daha büyük Assassin’s Creed oyunlarından sonra – sana bakarsak Valhalla – Mirage’ın biraz daha samimi olacağını duymak güzel.
9. yüzyılda geçen Mirage, bize Valhalla’nın düşmanı Basim’in ilk ayak seslerini ve genç bir adamdan Usta Suikastçı olma yolculuğunu görme şansı veriyor. Küçük yaşta annesini kaybeden Basım, Bağdat sokaklarında yaşadı. Gizli bir suikastçı grubu olan Hidden Ones’a katılmayı ilk kez burada hayal etmeye başladı.
Basim, serinin tarihindeki en çok yönlü Suikastçi olma yolculuğunda, orijinal oyunlarda olduğu gibi parkur ve gizlilik ön plana çıkmaya hazırlanıyor.
Mirage ayrıca keşif için birçok fırsat sunacak. Altın çağda Bağdat’ın hareketli şehir sokaklarında geçen oyunda keşfedilecek dört benzersiz bölge olacak. Ve endüstriyel Karkh’ın çatılarını aramak veya yemyeşil bahçelerden gizlice Round City’ye geçmek kesinlikle eğlenceli olsa da, bu hareketli metropolde saklı tüm sırları araştırmak için sabırsızlanıyorum. İşte haritanın ölçeğin daha küçük ucunda olduğunu umuyoruz.
İskandinav mitolojisinin bir hayranı olarak, Assassin’s Creed Valhalla’yı oynayacağım için başlangıçta çok heyecanlıydım. Ne yazık ki, bir zevk olarak başlayan şey, oyunda ilerlemek için her bir yan görevi tamamlamam gerektiğini hissettiğim için bir angarya oldu. Açık dünya RPG’lerinin deneyimin ayrılmaz bir parçası olduğu bir dünyada, açık dünya oyunlarının acımasızca devasa genişliklerini yorucu bulmaya başlıyorum.
Her oturum açtığımda, gökkuşağının her tonunda çeşitli görevlerle dolu karmaşık bir haritanın tehditkar görüntüsü tarafından karşılandım. Önce sebze yemeyi seven biri olarak, ana hikayeye geçmeden önce tüm farklı ve potansiyel olarak yararsız görevleri tamamlama ihtiyacı hissettim.
Yüzen kağıtların peşinden koşmak ya da yaşlı bir kadın için kedi bulmak, Viking temalı bir Assassin’s Creed oyunu hakkında düşündüğümde tam olarak hayal ettiğim şey değildi. Bu ekstra görevlerden birkaçı havayı yumuşatmanın eğlenceli bir yolu olsa da, bana göre ciddiyet eksikliği, orijinal oyunları bu kadar çekici kılan şeyi kaybetti.
İstediğim zaman kedi bulmaya veya broşür kovalamaya çalışabilirim, ancak 9. yüzyılda Bağdat’ta gizli bir suikastçı olarak rol oynamak, düzenli olarak elde ettiğim bir şans değil. Bunu akılda tutarak, Ubisoft’un serinin özüne sadık kalan daha samimi bir oyun yapmak için çizim tahtasına geri döndüğünü görmekten mutluyum.
oyun-3