bu Meta Görev Profesyoneli standart VR kulaklığınız değil. İş kullanıcılarını uygun bir fiyat noktasıyla hedeflemek, bu, geliştiricilerin avantaj elde etmesini engellemedi. Renk geçişi veya göz ve yüz izleme gibi Meta Quest 2’de (eski adıyla Oculus Quest 2) bulunmayan çeşitli özellikler sayesinde, stüdyoların yaratıcı hale geldiğini görüyoruz. Blaston, Kübizm ve Demeo arasında daha fazla oyun, sanal oynanışı gerçek dünyayla birleştirmek için VR ile artırılmış gerçekliği (AR) birleştirerek karma gerçeklik (MR) deneyimleri sunuyor. Resolution Games’ten Spatial Ops, MR’ın şimdiye kadarki en ikna edici durumu olabilir.
Meta Quest Pro ve Meta’nın en iyi VR kulaklığı Quest 2’de çıkan Resolution, Spatial Ops’u “karma gerçeklikte dünyanın ilk rekabetçi çok oyunculu nişancı oyunu” olarak tanımlıyor. Codename Eagle ve Battlefield 1942’nin eski tasarımcısı Niklas Persson tarafından üretilen Spatial Ops, gerçek yaşam alanlarını bir FPS’ye dönüştürüyor. Kısa bir süre önce Resolution’ın ofisine yaptığı bir ziyarette CEO Tommy Palm ile konuşurken vizyonlarını açıkladı ve bana “Gerçek hayatta Counterstrike benzeri bir oyuna sahip olmak her zaman bir rüyaydı” dedi.
1-8 oyuncuyu destekleyerek, kısa süre sonra Demeo karma gerçeklik güncellemesinin yanı sıra oyunu her iki Quest başlığında da iki saat boyunca test ettim. Yapay zeka dövüşleri bir seçenek olsa da, ben ve diğer ziyaretçiler açık bir salonda 3’e 3 maçlar oynadık. Spatial Ops bunu, kulaklıkların birbirlerinin varlığını tanımasına olanak tanıyan ortak yerleşim yoluyla başarır.
Bu teknoloji, Quest’e özel olmasa da, geliştiricilerin tanımlanmış bir alanda belirli konumlara sanal nesneler yerleştirmesine olanak tanır. VR ve MR’ın gelişim farklılıkları sorulduğunda Palm, “bazı şeyler çok benzer, bazı şeyler çok farklı. Bunu gerçekten bilgisayarınızda yapamazsınız, çok daha dikkatli bir şekilde test etmeniz gerekiyor.”
Dijital duvarlar ve silah konumları arasında bu, her oyuncunun aynı şeyi gördüğü ve Spatial Ops’un herhangi bir iç mekan konumunda oynanabileceği anlamına gelir. Bir ofis, oturma odanız veya alışılmışın dışında bir yer kullanmanız fark etmez; her ortama uyacak haritalar oluşturabilirsiniz. Ne yazık ki, doğrudan arenanın haritasını çıkarmayı deneyemedim, Çözünürlük her şeyi ayarladı. Ancak bir haritanın parametrelerini ve silahların ortaya çıkma konumlarını tanımladıktan sonra hazırsınız.
Spatial Ops, üç oyun modu ile birlikte gelir. Klasik Team Deathmatch ve Capture The Flag oyunlarının yanı sıra üç kontrol noktasını elinde tutmak için savaşacağın bir hakimiyet modu var. Resolution Games tekneyi buraya getirmiyor ama önemli değildi. Burada etkileyici olan gerçek oynanış. Spatial Ops, karma gerçeklik lazer etiketi gibi hissettiriyor; Palm, Persson’ın bir keresinde bir lazer etiketi atari salonu çalıştırdığını söyledikten sonra bu hiç de şaşırtıcı değil. VR oyunlarının aksine, ölüm sizi bir yumurtlama alanına taşımaz. Yeniden katılmadan önce birkaç saniye bekleyerek ekibinizin güvenli bölgesine fiziksel olarak geri çekilmelisiniz.
Sanal duvarların arkasına saklanmak, dijital öğeleri kapmak ve rakipleri gözetlemek arasında alışmak uzun sürmedi. Tabancalar, el bombaları, RPG rampaları, makineli tüfekler ve daha fazlası arasında değişen silahlar haritanın etrafına dağılmıştı. Bazen isyan kalkanları ve sağlık öğeleri ortaya çıkarak ileriye doğru bastırıldığında ekstra koruma sağlardı. Bununla birlikte, dijital engelleri aştığınız için sizi cezalandıracak hiçbir şey yoktur ki bu, uygulanması zor olacağı için anlaşılabilir bir durumdur.
Çok fazla FPS oyunu oynamayan biri olarak, bu bir vahiy gibi geliyor. Diğer oyuncular bir yana, önümde fiziksel alan boştu, yine de içgüdüsel olarak sanal duvarlar sanki oradaymış gibi arkasına saklanırdım. Fiziksel olarak hareket ettiğiniz ve gerçek dünyadaki çevrenizi gördüğünüz için, sanal gerçeklikte yapay hareketle çoğu zaman hissettiğim kadar midem bulanmıyordu. Karma gerçeklikte var olma hissine kusur bulamam ve Spatial Ops ile çok eğlendim.
Bu, gerçek dünya çevrenizi kulaklığınız aracılığıyla yansıtan Quest’in geçiş modu ile mümkün olmazdı. Oyun alanınızı tanımlamak için Quest 2’de bir Muhafız sınırı oluşturduysanız, bunu fark edeceksiniz. Quest Pro’da çevreniz renkli geçişle görüntülenir. Şaşırtıcı olmayan bir şekilde Pro, yalnızca siyah beyaz geçişi destekleyen Quest 2’den daha iyi hissettiriyor, ancak Meta’nın eski kulaklığında hiçbir zaman dezavantajlı hissetmedim.
Neredeyse her maçı kaybetmeme rağmen oynamayı bırakmak istemedim ve Spatial Ops’tan tamamen etkilenmiştim. Tek gerçek dezavantaj, daha büyük maçların daha kapsamlı oyun alanları gerektirmesidir, bu da evde oynayanlar için her zaman pratik olmayacaktır. Palm bunun bir sorun olduğunu kabul ediyor ve uzaya odaklanırken testi “çok yoğun” olarak nitelendiriyor, daha sonra “bu konsepti böyle açık bir manzarada yapmanın zor olduğunu” kabul ediyor.
Yine de, Spatial Ops tasarımında, karma gerçeklik oyunlarında ortak yerleşim ve düz geçişin potansiyelini gösteren çok yönlülük var. VR atıcılarla sık sık hissettiğimden daha fazla, tamamen dalmış hissettim ve bunu bir kez daha denemekten heyecan duyuyorum. Spatial Ops’un onaylanmış bir çıkış tarihi yok, ancak merak ediyorsanız, açık bir beta testi SideQuest aracılığıyla yayına girdi.
oyun-2