H­u­b­b­l­e­,­ ­S­a­t­ü­r­n­’­d­e­ ­y­e­n­i­ ­b­i­r­ ­k­o­n­u­ş­m­a­ ­s­e­z­o­n­u­n­u­n­ ­b­a­ş­l­a­n­g­ı­c­ı­n­ı­ ­y­a­k­a­l­a­d­ı­

H­u­b­b­l­e­,­ ­S­a­t­ü­r­n­’­d­e­ ­y­e­n­i­ ­b­i­r­ ­k­o­n­u­ş­m­a­ ­s­e­z­o­n­u­n­u­n­ ­b­a­ş­l­a­n­g­ı­c­ı­n­ı­ ­y­a­k­a­l­a­d­ı­


NASA’nın Hubble Uzay Teleskobu’ndan Satürn’ün yeni görüntüleri, gezegenin ekinoksunu çevreleyen, halkalarında esrarengiz özelliklerin belirdiği “konuşma sezonunun” başlangıcını müjdeliyor. Tellerin nedeni ve bunların mevsimsel değişkenliği henüz gezegen bilimcileri tarafından tam olarak açıklanamamıştır.

Dünya gibi, Satürn de kendi ekseni etrafında eğiktir ve bu nedenle dört mevsimi vardır, ancak Satürn’ün çok daha büyük yörüngesi nedeniyle her mevsim yaklaşık yedi Dünya yılı sürer. Ekinoks, halkalar Güneş’e yandan eğildiğinde meydana gelir. Çubuklar, Satürn’de yaz veya kış gündönümüne yaklaştığında kaybolur. (Güneş, bir gezegenin kuzey ya da güney yarımküresinde en yüksek ya da en alçak enlemine ulaştığı zaman.)

6 Mayıs 2025’te Satürn’ün kuzey yarımküresinin sonbahar ekinoksu yaklaşırken, parmaklıkların giderek daha belirgin ve gözlemlenebilir hale gelmesi bekleniyor.

Tellerin şüpheli suçlusu, gezegenin değişken manyetik alanıdır. Gezegensel manyetik alanlar güneş rüzgarı ile etkileşime girerek elektrik yüklü bir ortam yaratır (Dünya’da, bu yüklü parçacıklar atmosfere çarptığında bu, kuzey yarımkürede aurora borealis veya kuzey ışıkları olarak görünür). Bilim adamları, en küçük, toz boyutundaki buzlu halka parçacıklarının da yüklenebileceğini düşünüyor, bu da bu parçacıkları halkalardaki daha büyük buzlu parçacıkların ve kayaların geri kalanının üzerine geçici olarak kaldırıyor.

Halka teller ilk olarak 1980’lerin başında NASA’nın Voyager misyonu tarafından gözlemlendi. Geçici, gizemli özellikler, aydınlatmaya ve bakış açılarına bağlı olarak karanlık veya aydınlık görünebilir.

Hubble başkanı NASA kıdemli gezegen bilimcisi Amy Simon, “Dış güneş sistemi gezegenleri hakkında bir veri arşivi oluşturan Hubble’ın OPAL programı sayesinde, bu sezon Satürn’ün konuşmacılarını incelemek için her zamankinden daha uzun süre ayıracağız” dedi. Dış Gezegen Atmosferleri Mirası (OPAL) programı.






1980’lerde NASA’nın Voyager misyonu tarafından keşfedilmelerinden bu yana, Satürn’ün halkalarındaki geçici “konuşma” özellikleri bilim adamlarını büyüledi, ancak açıklamalardan kaçtı. Satürn’ün 6 Mayıs 2025’te kuzey yarımkürede yaklaşan sonbahar ekinoksu, konuşma mevsiminin yeniden geldiği anlamına geliyor. NASA’nın Hubble Uzay Teleskobu, misyonun devam eden Dış Gezegen Atmosferleri Mirası (OPAL) programında Satürn’e ayrılan zaman sayesinde, konuşmacıları incelemek için iş başında olacak. Kredi: NASA’nın Goddard Uzay Uçuş Merkezi; Baş Yapımcı: Paul Morris

Tellerin şüpheli suçlusu, gezegenin değişken manyetik alanıdır. Gezegensel manyetik alanlar güneş rüzgarı ile etkileşime girerek elektrik yüklü bir ortam yaratır (Dünya’da, bu yüklü parçacıklar atmosfere çarptığında bu, kuzey yarımkürede aurora borealis veya kuzey ışıkları olarak görünür). Bilim adamları, en küçük, toz boyutundaki buzlu halka parçacıklarının da yüklenebileceğini düşünüyor, bu da bu parçacıkları halkalardaki daha büyük buzlu parçacıkların ve kayaların geri kalanının üzerine geçici olarak kaldırıyor.

Halka teller ilk olarak 1980’lerin başında NASA’nın Voyager misyonu tarafından gözlemlendi. Geçici, gizemli özellikler, aydınlatmaya ve bakış açılarına bağlı olarak karanlık veya aydınlık görünebilir.

Hubble başkanı NASA kıdemli gezegen bilimcisi Amy Simon, “Dış güneş sistemi gezegenleri hakkında bir veri arşivi oluşturan Hubble’ın OPAL programı sayesinde, bu sezon Satürn’ün konuşmacılarını incelemek için her zamankinden daha uzun süre ayıracağız” dedi. Dış Gezegen Atmosferleri Mirası (OPAL) programı.

Satürn’ün son ekinoksu 2009’da, NASA’nın Cassini uzay aracı yakın plan keşif için gaz devi gezegenin yörüngesinde dönerken meydana geldi. Cassini’nin görevi 2017’de tamamlandı ve Voyager uzay araçları çoktan gitti, Hubble, Satürn ve diğer dış gezegenlerdeki değişiklikleri uzun vadeli izleme çalışmalarına devam ediyor.

Simon, “Cassini misyonu tarafından yıllarca süren mükemmel gözlemlere rağmen, konuşma sezonunun kesin başlangıcı ve süresi, kasırga mevsimindeki ilk fırtınayı tahmin etmekten çok, hala tahmin edilemez.” Dedi.

Güneş sistemimizin diğer üç gaz devi gezegeni de halka sistemlerine sahipken, hiçbir şey Satürn’ün öne çıkan halkalarıyla karşılaştırılamaz, bu da onları konuşma fenomenini incelemek için bir laboratuvar yapar. Parmakların diğer halkalı gezegenlerde meydana gelip gelemeyeceği şu anda bilinmiyor. Simon, “Bu, yalnızca Satürn’de gördüğümüz, doğanın büyüleyici bir sihir numarası – en azından şimdilik,” dedi.

Hubble’ın OPAL programı, ultraviyoleden yakın kızılötesine kadar ışığın dalga boylarında Cassini gözlemlerinin arşivine hem görsel hem de spektroskopik veriler ekleyecek. Bilim adamları, konuşma fenomeninin ve genel olarak halka fiziği hakkında ortaya koyduğu şeyin daha eksiksiz bir resmini elde etmek için bu parçaları bir araya getirmeyi bekliyorlar.

Araştırma dergide yayınlandı Jeofizik Araştırma Mektupları.

Daha fazla bilgi:
Hubble, Yeni Bir Saturn Ring Spoke Sezonunun Başladığını Tespit Etti Jeofizik Araştırma Mektupları (2023). DOI: 10.1029/2022GL101904

NASA’nın Goddard Uzay Uçuş Merkezi tarafından sağlanmıştır


Alıntı: Hubble, 12 Şubat 2023 tarihinde https://phys.org/news/2023-02-hubble-captures-spoke-season-saturn.html adresinden alınan Satürn’de (2023, 9 Şubat) yeni bir konuşma sezonunun başlangıcını yakalıyor.

Bu belge telif haklarına tabidir. Kişisel çalışma veya araştırma amaçlı adil ticaret dışında, yazılı izin olmaksızın hiçbir bölüm çoğaltılamaz. İçerik sadece bilgilendirme amaçlıdır.



uzay-1

Popular Articles

Latest Articles