Uzun boyunları ve zarif yapılarıyla savanların prens ve prensesleri sayılabilecek zürafalar, 1991 yılında yayımlanmış bir kitapta “sosyal anlamda soğuk ve türdeşleriyle uzun süreli bağlar kurmayan”, genel olarak beslenmeye odaklı hayvanlar olduğu bilgisine yer verilmişti. O zamandan beri zürafalar herkese ‘tepeden bakan’ canlılar olarak biliniyordu.
2 Ağustos’ta Mammal Review’da yayınlanan bir araştırma, gerçekte bu durumun tam tersinin yaşandığını ortaya koydu. Bristol Üniversitesi'nden görev yapan uzmanlar, zürafalarla ilgili daha önce yayımlanmış 404 makaleyi incelediler ve ortaya çıkan bulgular, zürafaların kendi içlerinde anaerkil bir toplum oluşturduğunu gösterdi.
Araştırmalardan elde edilen veriler, dişi zürafaların hemcinsleriyle ve kendi yavrularıyla uzun süreli ilişkiler, zaman zaman başka yavrularla yakın bağlar kurduğunu ortaya koydu. Dişi zürafaların, grupta bir yavru öldüğü zaman, ölen kendi yavrusu olmasa bile üzüldüğü sonucuna da ulaşıldı.
Büyükanne hipotezine göre, insanoğlu üreme kabiliyetini kaybettikten sonra da bir süre yaşamaya devam ediyor ve buna katil balina ve fil gibi canlı türleri de dâhil. Yeni bulgular, hipotezin zürafalarda da geçerli olabileceğine işaret ediyor; nitekim "üreme sonrası" dönemin dişi zürafaların hayatlarının yüzde 30’unu teşkil ettiği ulaşıldı. Bu oran fillerde yüzde 23, katil balinalarda ise yüzde 35 olarak kaydedildi.
Bilim İnsanları İlk Kez Cüce Zürafa Gözlemledi
Araştırmayı derleyen ekibin yazarlarından olan ve zürafaların karmaşık sosyal sisteme sahip olduğunun kabul edilmesinin 2021'e kadar uzamasına şaşırdığını söyleyen Zoe Muller, konu hakkında şunları söyledi: “Zürafa 'büyükannelerin' grup üyelerinin hayatta kalmasında önemli rol oynadığını düşünüyorum. Bunların grupların bilgi deposu olması muhtemel. Ancak yavruların bakımında ve gençlerin yetiştirilmesinde de önemli rol oynuyorlar.”