B­u­ ­B­e­n­i­m­ ­A­k­l­ı­m­a­ ­N­a­s­ı­l­ ­G­e­l­m­e­m­i­ş­ ­D­i­y­e­c­e­k­s­i­n­i­z­:­ ­İ­n­g­i­l­i­z­c­e­ ­İ­s­i­m­l­e­r­e­ ­E­k­l­e­n­e­n­ ­­O­-­­ ­v­e­ ­­M­c­­ ­E­k­l­e­r­i­n­i­n­ ­A­n­l­a­m­ı­

McDonalds, Paul McCartney, Eric O'Brian, Shaquille O'Neal, Frank O'Connell, MacGregor… Muhtemelen bu isimlerle ve “Mc/Mac”, “O-” eklenmiş pek çok diğer isimle bir yerlerde karşılaşmışsınızdır çünkü oldukça sık kullanılıyor.

Aslında; Donald, Paul, Brian, Neal ve Connell olarak da kullanılabilecekken neden adları daha karmaşık hâle getirip “Mac/Mc” ve “O-” kullanma gereği duymuşlar?

Soyadlar, bir ada ek olarak eklenen ikincil bir addır ve genellikle, bir nesilden diğerine aktarılır. Bir aileyi veya o aile içindeki bir bireyi tanımlamak için kullanılır.

Bazı yerlerdeki soyadları, ismin yanına eklenmek yerine, direkt olarak isme eklenebiliyor. Örneğin, Eric ismindeki bir adamın oğlunun soyadı “Ericson” olabilir. Bu da "Eric’in oğlu" anlamına gelir.

Aslında, bizdeki "Karamollaoğlu", "Güllüoğlu", "Süleymanoğlu", "Evliyaoğulları", "Demircioğulları" gibi soyadların neden verildiğini az çok anlayabiliyoruz.

Atadan gelen soyun ismini koruyup gelecek nesillere aktarmak için. İngilizcede ve başka birkaç dilde daha kullanılan "Mc/Mac" ve "O-" eklerinin ise pek bir farkı yok. 

İsimlerde sıkça karşımıza çıkan "Mc" veya "Mac" de, Galce dilinde “oğul” anlamına gelir ve şu şekilde adlaştırılabilir:

/kişiye verilen isim/ + /Mac/ + /babanın adı/

Yani, /kişiye verilen ad/ + /oğlu/ + /babanın adı/ 

Örnek verecek olursak; Paul McCartney, Cartney’nin oğlu Paul anlamına gelir. 

"O-" ise, “erkek torunu” yazmanın kısayolu denebilir. Yine “Mac/Mc”e benzer şekilde oluşturulur.

/kişiye verilen isim/ + /O’/ + /atasının adı/

Yani, /kişiye verilen ad/ + /erkek soyundan/ atasının adı

Örneğin, Eric O’Brain, Brain’ın soyundan gelen Eric demektir.