II. Dünya Savaşı’nda Alman Ordusu, o zamanın en güçlü ordularından biri kabul ediliyordu. Hatta o dönem geliştirilen çoğu askeri teknoloji, şu an günlük hayatımızda çok sık kullandığımız teknolojilere kaynaklık etti. Almanya kısa süre içerisinde Avrupa'nın her köşesine ulaştı. Ancak onu yavaşlatan, yüksek teknolojisine rağmen kaybettiği bir tank savaşı olmuştu.
20 Temmuz 1943’te başlayan Kursk Tank Meydan Muharebesi, Tiger ve Panzer gibi şimdilerde bile hala tanınan Alman tanklarının sahneye çıktığı yerdi. Alman tankları, mühendislik harikası olarak görülüyordu, dolayısıyla bir hayli kuvvetlilerdi. Sovyetlerin tankları ise daha ucuz ve düşük kalitedeydi.
Ancak böyle olmasının Almanlar için bir dezavantajı vardı: Bozulan bir Alman tankının tamiri ve savaş alanına geri dönmesi çok uzun sürerken, bir Sovyet tankını tamir etmek çok kısa sürüyordu. Bir Alman tankı, on Sovyet tankına bedeldi.
Sovyetler Birliği'ni 3. Dünya Savaşını Başlatacak Kadar Tedirgin Eden Tatbikat
Yani Almanların ana vatanına çok uzak bir bölge. Sovyetler de bunu fırsat bilerek kolay üretebilen tanklarıyla, 3 aşamalı kuvvetli bir savunma hattı oluşturmuş ve Alman tanklarını geri püskürtmeyi hedeflemişti, nitekim başarılı oldular. Alman birlikleri, hem bölgenin zorlu koşullarıyla hem de kendilerinden sayıca fazla olan Sovyet tanklarıyla aynı anda baş edemedi ve büyük kayıplar verdi. Ancak Adolf Hitler, tankları ısrarla o bölgeye yığmaya devam etmek istedi ve bu stratejik hata onun elinde patlamış oldu.
Şunu da hatırlatmak da fayda var ki Sovyetler, muharebenin başlangıcında hem insan sayısı hem de tank sayısı olarak Almanya’nın çok gerisindeydiler. Almanların 1.900.000 birimi, Sovyetlerin ise sadece 780.000 birimi bulunuyordu. Savaşta 5000 daha basit Sovyet tankı ile ‘mühendislik harikası’ olan 3000 Alman tankı çarpıştı. Sonucunda Hitler’in dikbaşlılığı ve Sovyetlerin stratejisi sayesinde Almanya, II. Dünya Savaşı’nı resmen kaybetmeye başlamış oldu…