Sinema sektörünün yanı sıra insanların günlük olarak daha da kolay ulaşabileceği televizyondaki yapımlar da giderek arttı. Bu esnada filmlerin ve televizyon yapımlarının kalitesi ise teknolojinin gelişmesiyle beraber farklı boyuta ulaştı. 3D görüntü teknolojisi, yeşil ekran teknolojisi, IMAX gibi teknolojilerle film yapım süreci oldukça gelişti. Yönetmenler, film ve dizi çekimlerinde yeni teknikler oluşturdu.
Dizi film yapımlarında, 'yönetmen bunu nasıl çekmiş?' dediğimiz sahnelerle karşılaşabiliyoruz. Buna en iyi örnek de ayna sahneleri olabilir. Sahneye derinlik katmak veya kafa karıştırıcı sahneler yaratmak adına ayna tekniği sıklıkla kullanılabiliyor. Özellikle, aynanın tam karşısından dik açıyla çekilen sahneler için kamerayı nasıl saklayabildiklerine dair geliştirilen teknikler var.
Aynalar, film yapım sürecinde görüntüye dair birçok soruna yol açabilir. Dizi film yapım ekipleri, herhangi bir sahnede kamera arkası ekibinin görünmesinden kaçınmak zorundadır ve bu çekim aşamalarını zahmetli hale getirebilir. Ayna kullanımı, bu zahmete rağmen büyüleyici sahneler, karmaşık aydınlatmalar ve derinlikli kompozisyonlar oluşturmak konusunda ise oldukça işe yarayabilir.
Aynalar, aynı zamanda ışığı da yansıtan unsurlar olduğu için filme hayat katar. Çoğu zaman, seyirciyi, sanki gerçekten filmin içindeymiş gibi hissettirdiği için gerçekçi görüntüler oluşturmasına yardımcı olabilir. Ayna çekiminin tekniklerine geçmeden önce günümüz filmlerinde aynayla çekilebilecek sahnelerin çeşitli türleri de vardır.
Bu çekim türünde kamera, aynadaki bir yansımayı filme alır. Yansıma çekimi yöntemiyle sahneye derinlik katılabilir dolayısıyla sıkışık alanlarda kullanımı mantıklı bir çekim yöntemidir. Aynı zamanda etkili bir hikaye anlatma aracı olarak kullanılabilir. Bu teknikle çekilmiş bir sahneyi izleyen seyirci, sahnedeki kişiyi izlerken sanki arkasından bakıyormuş gibi bir izlenime kapılabilir.
Bakış açısı çekiminde, aynaya bakan bir karakterin bakış açısından film sahnesi ele alınır. Kamera genellikle arkasında oyuncunun yer alacağı şekilde doğrudan aynanın önüne yerleştirilir. Bu çekim tekniğinde seyirci aslında, oyuncunun yansımasını seyreder.
Çift yansıma çekimi kullanılan bir sahnede kamera, her iki tarafında da ayna bulunan bir alanın içine yerleştirilmiştir.
Ufuk aynası çekiminde kamera, sanki karşı tarafa dalıyor izlenimi bırakmak için aynayı içeri itiyormuş gibi hissedilebilir. Daha sonrasında ise ayna sanki sadece bir duvarmış gibi görüntünün diğer tarafına geçersiniz.
Çoklu çekim yapılan bir sahnede, aynı karakterin yansımalarının önünde farklı çekimlerini kullanarak geliştirilen bir teknik kullanılır.
Çerçeveli çekim tekniğinde, aynalar, fotoğraf çerçevesi olarak kullanılır. Yansıma yoluyla sahneleri görebilirsiniz. Kaliteli sahne kompozisyonları oluşturmak ve tek karede tepki çekimleri kullanmak için ideal bir yöntem olabilir.
Kendi kendine yüzleşme çekim tekniğinde, sahnedeki iki karakterin birbirine bakarak yüz yüze durması idealdir. Sahnedeki karakterler birbirleriyle konuşurken arkalarında duran aynadaki yansımalara bakması sonucu bu teknik ortaya çıkar.
Kamerayı göstermeden çekim yapmak, sanıldığı kadar basit değil. Özellikle kamera tarafından hareket içeren bir çekim olduğunda veya karakterler sahnede hareket ettiğinde işler daha da zorlaşabiliyor. Günümüzde ise teknolojinin bir hayli gelişmesinden dolayı, yüksek teknoloji içeren film yapım ekipmanlarının ve görsel efekt sistemlerinin daha ulaşılabilir hale gelmesiyle dizi film yapımcıları, ayna sahneleri çekmeye daha hevesli hale gelebiliyor. Çektikleri dizinin veya filmin daha dikkat çekici sahneler barındırmasını isteyen yönetmenlerin ise ayna sahnesi çekimlerinde izlemesi gereken bazı adımlar var.
Bir ayna sahnesinin çekiminde kullanılan teknikler, yapımcının ve yönetmenin, sahneye dair isteklerine göre değişecektir. Ayna sahnelerinde ise kamerayı görünmez yapacak, yönetmenler tarafından sıklıkla kullanılan bazı teknikler var.
Bazı sahnelerde, yönetmen, bir ayna yanılsaması yaratmak için bazen ayna varmış gibi davranabilir. Özellikle korku ve gerilim filmlerinde, oldukça kullanılan ayna yanılsamasını yaratmak için yaygın olarak kullanılan iki yöntem vardır.
İlk yöntemde iki taraflı kurulum sağlanabilir. Yani bir sahnenin tam karşısına aynı şekilde başka bir sahne kurularak sanki aynadan yansıyormuşcasına bir izlenim yaratılabilir. Tabii bu yöntem biraz daha uğraştırıcı olduğundan dolayı çok tercih edilmemektedir.
Diğer yöntem ise, tamamen görsel efektlerin nimetlerinden yararlanarak gerçek olmayan ama gerçek gibi görünen bir ayna yaratmak. VFX adı verilen ve yeşil ekran kullanılarak yapılan bu teknikte, yapılan çekimler post prodüksiyon sayesinde tek bir görüntü haline getirilir ve aslında var olmayan bir ayna ortaya çıkar.