2­.­6­ ­M­i­l­y­a­r­ ­Y­ı­l­ ­Ö­n­c­e­k­i­ ­D­e­n­i­z­ ­C­a­n­l­ı­l­a­r­ı­n­ı­ ­B­i­r­ ­S­ü­p­e­r­n­o­v­a­ ­Ö­l­d­ü­r­m­ü­ş­

2­.­6­ ­M­i­l­y­a­r­ ­Y­ı­l­ ­Ö­n­c­e­k­i­ ­D­e­n­i­z­ ­C­a­n­l­ı­l­a­r­ı­n­ı­ ­B­i­r­ ­S­ü­p­e­r­n­o­v­a­ ­Ö­l­d­ü­r­m­ü­ş­

Dünyanın geçmişinde pek çok toplu ölüm var. Pek çok türün soyu, kısa süre içerisinde yaşanan toplu ölümler nedeniyle tükendi.

2.6 milyar yıl önce, dünya henüz tarih öncesi çağlarını yaşarken gerçekleşen bir toplu soy tükenmesi olayı, süpernova patlamaları yüzünden gerçekleşmiş olabilir. O dönemde denizlerde yaşayan canlılar, aşırı dozda ölümcül radyasyona maruz kaldıkları için tükenmiş olabilirler.

Astrobiology adlı dergide yayımlanan araştırmaya göre, Megadolon gibi türlerin tükendiği dönemi inceleyen bilim insanları, demir-60 izotopu gibi izotopların sayısının zirveye ulaştığını gözlemlediler. Bu izotoplar, geç Pliocene çağından kalma deniz yataklarında bulundu. Araştırmanın altında Kansas Üniversitesi ve Sao Carlos Federal Üniversitesi’ninden bilim insanlarının imzası bulunuyor.

1990’lardan bu yana demir-60 izotopunun kaynağı olarak süpernovaların gösterildiğini söyleyen, araştırmanın da baş yazarı olan Adrian Melott, demir-60’ın radyoaktif olduğunu ve dünyada oluşmuş olsaydı, şimdiye kadar çoktan yok olması gerektiğini belirtti. O’na göre, bu izotoplar gezegenimize “yağdı”.

İLGİLİ HABER

Yeni Kamerasını Test Eden Amatör Gök Bilimci Bir Süpernovanın Doğuşunu Çekti

Araştırmacıya göre, birisi oldukça yakında gerçekleşen, iki süpernova patlamasından oluşan bir zincirleme patlama, bu izotopların nedeni.

Araştırmacılar, 150 ışık yılı uzaklıkta gerçekleşen bu patlamaların ardından dünyanın, ölümcül radyasyona sahip kozmik ışınlara maruz kaldığını düşünüyorlar. Güneş sistemimizin, yerel kabarcık olarak adlandırılan “uzaydaki mahallemizin” kenarında kalması nedeniyle bu etkiyi fazlasıyla hissettiğimiz kabul ediliyor.

İLGİLİ HABER

Kaplanların da Soyu Tükeniyor: Dünya Üzerinde Yalnızca 3900 Kaplan Kaldı

Süpernova patlamalarında ortaya çıkan ışımalar, patlamayı saran bulutlardan defalarca yansıyarak bir kozmik ışın banyosu oluşturuyor. Bu süreç, 10 bin ila 100 bin yıl arasında değişebiliyor. Bu tarz dalgalar dünyaya aslında sürekli geliyor. Çok uzak mesafeden, çok zayıf olarak geldikleri ve atmosferden geçemedikleri için canlılara bir zararları dokunmuyor.

Bu olayda bahsi geçen ışın banyosu ise çok daha yoğun ve kuvvetli. İnsan boyutundaki bir canlının kanser riskini yüzde 50 arttıran bu ışımada hastalık riski, hayvanların boyutları büyüdükçe daha da çok artıyor. Megadolon gibi devasa hayvanlar, daha yeterince büyüyemeden kanser olmalarına yetecek kadar radyasyona maruz kalmış olabilir.

Popular Articles

Latest Articles