S­o­v­y­e­t­ ­B­i­r­l­i­k­l­e­r­i­,­ ­2­.­ ­D­ü­n­y­a­ ­S­a­v­a­ş­ı­ ­S­o­n­u­n­d­a­ ­B­e­r­l­i­n­’­d­e­ ­N­a­z­i­l­e­r­l­e­ ­N­a­s­ı­l­ ­D­a­l­g­a­ ­G­e­ç­t­i­l­e­r­?­

Tarihin pek fazla anlatılmayan kısmında yüz binlerce insanın canına mal olan Berlin Savaşında, Sovyet Ordusu oldukça ilginç bir yıpratma yöntemi geliştirmiş. Yapılan bir dizi saldırının ardından ordunun yüzbinlerce kaybına rağmen Kızıl Ordu, Berlin’e girmiş ve tesadüf eseri Almanların haberleşme santralini ele geçirmiş, bunu takiben santrali bilgi almak için arayan Alman bir General tarafından yapılan aramaya cevap veren Ruslar, kendi dillerinde Alman komutana hakaretler etmiş.

Bunun ardından biraz da eğlenmek için akıllarına yeni  bir yıpratma politikası gelmiş, ‘Telefon Sapıklığı.’ Söylenenlere göre o dönem Ruslar, Alman santral vasıtası ile rastgele numaralara ulaşıp gerek yerel halkı gerek de büyük komuta merkezlerini arayarak Rusça agresif sesler çıkarmaya, hakaret etmeye hatta ordularına ait yeminleri seslendirmeye başlamış, böylece kısa sürede Nazi Almanyası'nın psikolojik gücünü de yerle bir etmiş.

Hatta o dönem kendi topraklarında santrallerini kaybeden ve haberleşme imkanı bulamayan Naziler,  Rusların bu eğlencesinden askeri bilgi anlamında faydalanmak için yerel halk ve muhit sakinleri ile gizlice iletişim kurararak, onları bölge santrallerinden arayan Rusların olup olmadığını öğrenmeyi denemişler. Tabii bu gizli denemeler Sovyetlerin zaferine engel olamamış, Nazi Almanya subaylarının teslim olması sonucu Almanya'nın koşulsuz teslimiyet şartlarının resmi olarak 9 Mayıs 1945'te Berlin'de onaylanması ile sonuçlanmıştı. Tüm bunlara rağmen Sovyet güçleri şehiri ele geçirmek için 70 bin civarı askerini kaybetmişti. Sovyet ölümlerinin birçoğunun ise Nazilerin Nükleer araştırmaları hakkında bilgileri bir an önce elde etmek isteğiyle aceleci davranlamaları sonucu gerçekleştiği bilgisini de tarihin bilinen gerçekleri arasına koymakta fayda var.