İnsanoğlu hayatta kalmak için acı algısına ihtiyaç duyuyor. Etrafımızdaki tehditleri böyle işliyor ve öğreniyoruz. Tabii ki bu durum her zaman 'anında' gerçekleşmiyor. Örneğin çatışma sırasında yaralanan askerlerin çoğu, vurulduklarını çatışma sona erdikten sonra fark eder. Bunun yanı sıra ülkemizde "Sıcağı sıcağına duymazsın” denen bir söz vardır ve özellikle sakatlık ihtimali olan durumlarda önlem almayı kabul etmeyenlere söylenir.
Yeni yayınlanan bir araştırma, beynimizin hangi acı sinyallerini yükseltip hangilerini görmezden geleceğine nasıl karar verdiğini ortaya çıkardı. Görünüşe göre beynimizdeki sistem, ortam sıcaklığını kontrol eden bir termostatı andırıyor.
Araştırmanın başındaki isim olan Yarimar Carrasquillo’ya göre bu durumdan beynimizin merkezi amigdala bölgesi sorumlu. Bu bölgenin acı hissini yönetmekte üstlendiği iki rolü var.
Carrasquillo ve ekibi, fareler üzerinde yapılan çalışmalarda 'protein kinaz C-delta' adlı yapıyı içeren nöronların acı hissini artırdığını keşfetti. Somatostatin içeren nöronlarsa acı hissini azaltmaya yarıyor.
Acı hissi ve buna bağlı olarak ağrı hissinin insanlar için gereksiz olduğunu düşünebilirsiniz ancak bu his aslında insanlar için faydalı. Doğuştan acı toleransı yüksek olan insanlar genelde yaralanmaları ya da hastalıkları zamanında fark edememe sorunuyla karşı karşıya kalıyor.
Genetik Mutasyon Sayesinde Hayatı Boyunca Hiç Acı Hissetmeyen Kadın
Tabii ki her acı ya da ağrı faydalı değil ancak özünde vücudumuzun erken uyarı sistemi olarak çalıştıklarını da göz ardı etmemek gerekiyor. Her ağrı ya da acı hissinde ilaçlara başvurmak, ilaçlara karşı yüksek direnç geliştirmeye neden oluyor. Ciddi ağrı ve acılarda ise doktora görünmekte fayda olduğu biliniyor.
Araştırmacılar, beynimizin acıyı yönetme şeklini daha detaylı olarak inceleyerek daha gelişmiş ve daha etkili tedavi yöntemleri elde etmeyi amaçlıyor. Böylece kronik ağrılardan da kurtulmanın yolu açılmış olacak.