K­a­r­a­ ­D­e­l­i­k­l­e­r­i­n­ ­N­e­ ­K­a­d­a­r­ ­B­ü­y­ü­k­ ­O­l­d­u­ğ­u­n­u­ ­G­ö­s­t­e­r­e­n­,­ ­B­e­y­i­n­ ­Y­a­k­a­n­ ­V­i­d­e­o­

Webtekno’da uzun süredir uzay ile ilgili haberler yapıyoruz. Bir noktadan sonra uzayla ilgili ölçülere alıştığımızı düşünebilirsiniz, sonuçta 46P/Wirtanen/ kuyruklu yıldızından bahsettiğimiz haberde 92 milyon kilometreye kısa mesafe demiş ve gerçekten de mesafenin kısa olduğunu kastetmiştik. Sık sık kara delikler hakkında da haberler yapıyoruz. Bu video bizi bile şaşırttı.

Kara delikler o kadar yoğundur ki, kütle çekimlerinden hiçbir şey kaçamaz. Buna ışık da dahil. Oldukça garip ve ilginç yapılardır. Einstein bile bu yapıların teorik olarak var olabileceklerini ilk keşfettiğinde, kara delikler oluşmasını engelleyecek bir mekanizma olması gerektiğini düşündü.

YouTube’da sık sık evrendeki cisimlerin boyutlarını karşılaştıran morn1415 kanalında yayınlanan video, hem yoğunluk hem de boyut bakımından kara delikleri karşılaştırıyor. Bazı devasa kara delikleri oluşturan kütleler ise gerçekten insanın ağzını açık bırakıyor.

Dünyanın kara deliğe dönüşmesi için yer fıstığı boyuna gelene kadar sıkıştırılması gerekiyor. Manhattan boyutunda bir kara deliğin kütlesi ise Güneş’in kütlesinin 3 katından fazla.

Evrendeki neredeyse her galaksinin merkezinde bir süper kütleli kara delik bulunuyor. Bizim galaksimiz olan Samanyolu (Milky way)'in merkezinde de Sagittarius A isimli kara delik bulunuyor.

Videonun sonunda yer alan devasa kara delik ise tam 20 milyar Güneş’e bedel bir kütleye sahip.

Videoda Schwarzchild Radius’tan bahsedilmiş. Bu kavramın Türkçe adı Schwarzchild Yarıçapı olarak kullanılıyor. Bir kütleyi, yüzeyindeki kaçış hızı ışık hızına eşit olacak şekilde sıkıştırırsak bu yarıçapı buluyoruz. Bu yarıçapın altında yer alan noktada ise kara delikler oluşuyor. Yani ışığı, ışığın uzaklaştığı kadar hızlı çekecek yoğunluğun bulunduğu nokta diyebiliriz.