Sonra oldu yıllar çene sallama, ileri geri ve kötü kandan sonra nihayet gerçekleşti: uyum tarihi Dijital Piyasalar Yasası 7 Mart'ta geldi.
Buradan itibaren büyük teknoloji AB tarafından belirlenen düzenlemelere uyması gerekiyor ve bu, sektör için büyük bir değişime yol açma potansiyeline sahip.
Yönetim organı tarafından belirlenen kurallar karmaşık ve çok yönlü olsa da, genel amaç oldukça açıktır: rekabeti artırmak ve teknolojinin “bekçilerinin” tekelini kırmak. Bunlar AB tarafından, arama motorlarını, uygulama mağazalarını veya mesajlaşma uygulamalarını düşünün.
Zaten bu işletmelerin çoğunluğu Dijital Piyasalar Yasasına uyum sağlamak için değişiklikler yaptı. ElmaiOS 17.4'ün lansmanı destek içerir alternatif uygulama mağazaları için Google'ın arama motorunu değiştirdi hizmetlerine öncelik vermeyi bıraktı ve Meta duyuruldu WhatsApp'ın diğer mesajlaşma uygulamalarıyla birlikte çalışabilmesine giden yol.
Görünüşte işler değişiyor ama bu o kadar basit değil. Şu ana kadar yukarıdaki güncellemelerin hiçbiri AB'nin hedeflerine ulaşmaya yaklaşamadı bile.
Büyük teknolojiyle mücadele etmek Avrupa Birliği için yeni bir şey değil ve bu yüzden dünya olayları nefesini tutarak izliyor: çünkü bu sefer yönetim organı biraz farklı bir şey yapıyor.
Dijital Piyasalar Yasası: Düzenlemeye yeni bir yaklaşım
Kıdemli Araştırmacı Enrique Dans, DMA'nın “AB'nin geleneksel düzenleyici yaklaşımından biraz uzaklaştığını” söylüyor. Avrupa Politika Analizi Merkezi (CEPA) – 'Avrupa'nın Dijital Pazarlar Yasası, Sırada Ne Var?' etkinliği sırasında.
Genel anlamda Avrupa hukuk sistemleri şu kavram üzerine kurulmuştur: sivil yasaFransa ve İtalya'da ortaya çıkan bir şey. Dans, bu yaklaşımın “korumaya çalıştığını” açıklıyor [the public] toplumsal veya teknolojik değişiklikler olduğunda potansiyel olarak ortaya çıkabilecek her şeyden.
Başka bir deyişle, mümkün olduğu kadar çok davranışı kapsayan kapsayıcı kurallar oluşturmaya çalışmakla ilgilidir. Başka bir deyişle medeni hukuk, “yenilikçi ürün veya hizmetler bulmaya çalışmak için ritim alanının çok daha az olması” anlamına gelir. Dans, “Avrupa'da çok az sayıda yenilikçi şirket” olmasının bir nedeninin de bu olduğunu öne sürüyor. “
AB düzenlemelerinin çoğunluğunun temeli bu sisteme dayanmaktadır. Ancak yönetim organının görüşüne göre sorun, “bekçilerin” çoğunluğunun bulunduğu ABD'nin farklı bir hukuki yaklaşım kullanmasıdır: Genel hukuk.A
Bu, orta çağ İngiltere'sinden kaynaklanır ve Birleşik Krallık, Amerika Birleşik Devletleri, Kanada ve diğer birçok ülkede kullanılır.
Dans'a göre, genel hukuk ile medeni hukuk arasındaki ayrımdaki temel nokta, birincisinde “çoğu şeyin, açık bir ihtiyaç olmadıkça düzenlenmemesidir” [to do so].' Genel hukuk, kapsayıcı kurallar oluşturmak yerine, hakimlerin önceki davalarda karara varmak için belirlediği kurallara bakma eğilimindedir.
Dans, Avrupa Birliği'nin, büyük teknolojinin ortak hukuk sisteminde aldığı gevşek düzenleme karşısında, özellikle de “” gibi şeylere karıştığında, sık sık dehşete düştüğüne dikkat çekiyor.seçim manipülasyonu“veya neden oldu”psikolojik problemlergençler arasında.
Peki… DMA tüm bunlara nasıl uyuyor?
Dans, Dijital Piyasalar Yasasının medeni hukuk ile genel hukuk arasında denge bulma girişimi olduğuna inanıyor. Amacının “potansiyel yan etkileri” kapsamak olduğunu söylüyor [of tech]ancak yenilikçileri veya yenilikçi şirketleri engellemeden.'
“Kapı bekçileri” kavramı buradan ortaya çıkıyor. AB düzenleyicileri, kuralları teknoloji genelinde bir bütün olarak uygulamak yerine güçlü şirketlere odaklanarak, daha düşük seviyelerde inovasyona izin vermeye çalışıyor, ancak en üstteki devlerin zarar verici olarak gördükleri davranışlarını kontrol etmeye ve engellemeye çalışıyorlar.
Başka bir deyişle DMA, medeni hukuk ile genel hukukun, Avrupa ve İngiliz yaklaşımının bir karışımıdır; AB'nin büyük teknoloji üzerinde daha önce denemediği bir şeydir.
Milyar avroluk sorun: İşe yaraması
Makalenin başında AB'nin halihazırda bazı değişiklikleri zorunlu kıldığını gördük, ancak CEPA Kıdemli Üyesi Bill Echikson'un ifade ettiği gibi, “Avrupalı düzenleyicilerin hedefi rekabeti artırmaktır.”
Ancak bunu söylemek yapmaktan daha kolaydır.
DMA'nın hedeflediği şirketlerin çoğu değişikliklerden pek memnun değil – örnek olarak yalnızca Apple'ın tepkisine bakmanız yeterli.
Tek bir örneğe bakalım. Evet, şirket artık alternatif uygulama mağazalarına izin veriyor ancak aynı zamanda geliştiricilerin bunları kendi uygulamalarıyla kullanmaları için de çok fazla ücret alıyor. Temel Geliştirici Ücreti işletmelerin Apple dışı rotayı seçmesi ekonomik açıdan hızla uygun hale geliyor. Şirket, insanları bu yeni düzenlemelerden yararlanmaktan caydırmak için elinden geleni yapıyor.
Bu davranış, bu “bekçilerde” de yankılanıyor ve bir tür kötü niyetli – ya da en azından son derece isteksiz – itaat olarak görülebilir. İşletmeler DMA'nın lafzını takip etmeye çalışıyor, kelimelerin ardındaki ruhu değil.
Bu eylemler bir bakıma topu AB'nin sahasına geri bırakıyor. Sorun şu ki, Echikson'un da belirttiği gibi, tarihsel olarak “Avrupa, teknoloji yasalarını uygulama konusunda sorun yaşadı.”
Avrupa'nın umut ışığı
DMA hakkında kişisel olarak ne hissederseniz hissedin, küresel etkisi inkar edilemez. Zaten oluyor dünyanın her yerinde kopyalandı.A
Japonya, Birleşik Krallık, Güney Kore, Brezilya, Hindistan, Meksika ve bir avuç diğer ülke, büyük teknoloji düzenlemelerine yönelik kendi girişimlerinin taslağı olarak Dijital Piyasalar Yasasını kullanıyor. Bunlardan bazıları ön aşamada, bazıları ise geçmeye yaklaşıyor.
Bana göre bu, geniş kapsamlı uyumu sağlamanın en önemli yönü olabilir. Evet, AB dünyanın en büyük ekonomilerinden biridir, ancak eğer yeterince başka ülke de benzer düzenlemeleri benimserse, o zaman bu “bekçilerin” uyması yönündeki baskı artar ve bunu yapmamanın cezaları da artar. .
Avrupa Birliği düzenlemelerini uygulamakta kendi başına mücadele edebilir, ancak birden fazla farklı ulustaki yama yaklaşımı, büyük teknoloji üzerinde yeterli bir yük oluşturabilir ve talepleri çoğuna boyun eğmeye ve aslında maddi değişiklik yapmaya zorlanabilir.
Peki DMA hedeflediği hedefe ulaşabilecek mi? Rekabeti arttırmak mı? CEPA uzmanları, bunu söylemek için henüz çok erken olduğu fikrinde birleşti.
İlgili tüm tarafların o kadar çok değişkeni ve potansiyel hamlesi var ki olayların nereye varacağını tam olarak tahmin etmek zor. Ne yazık ki kesin olan bir şey var: Zaman alacak.
AB dava açmaya ve düzenlemelerinin çoğunu uygulamaya koymaya karar verse bile bu bir hafta ya da ay içinde gerçekleşecek bir şey değil. Bunun yerine, sonuçlanması yıllar sürecek bir dizi devasa davayı içerecek.
DMA'nın olumlu tarafı, daha adil ve eşitlikçi bir teknoloji sektörüne sahip olabileceğimizdir. Dezavantajı ise – eğer düzenlemeler başarısız olursa – her şeyin kabaca aynı kalacağıdır. Bu dünyadaki en kötü kumar değil ama büyük teknolojiye farklı bir yaklaşım getiren bir yaklaşımı görmek canlandırıcı.
Eğer delilik aynı şeyi denemek ve farklı sonuçlar beklemekse, en azından AB, bekçilerini kontrol altına almak için yeni bir şeyler yapmaya hazır.
Kaynak bağlantısı